Ρ. Δούρου στο “Π”: Επικίνδυνη εξωτερική πολιτική διεθνών ηττών και υποχωρήσεων

Ρ. Δούρου στο “Π”: Επικίνδυνη εξωτερική πολιτική διεθνών ηττών και υποχωρήσεων

Της
ΡΕΝΑΣ ΔΟΥΡΟΥ
Βουλευτού ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Β2 Δυτικής Αττικής,
Τομεάρχου Εξωτερικών


Στη σημερινή περίοδο σημαντικών διεθνών ανακατατάξεων, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη διπλωματική κινητικότητα, αμφισβήτηση status quo δεκαετιών και αναζήτηση / οικοδόμηση νέων συμμαχιών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιλέγει τη διπλωματία της στρουθοκαμήλου… Πιστεύει ότι όσο πιο βαθιά βάλει το κεφάλι της μέσα στο χώμα τόσο πιο εύκολα θα αποφύγει τις προκλήσεις που επιβάλλει σήμερα η προστασία των εθνικών συμφερόντων της χώρας μας.

Πρόκειται για μια άκρως επικίνδυνη εξωτερική πολιτική στασιμότητας, που αρνείται να πάρει υπόψη της τα νέα δεδομένα. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να αγνοήσει την πραγματικότητα. Αρνείται έτσι τη συνεχιζόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας, οπισθοχωρώντας απέναντι στο αναθεωρητικό αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» προκειμένου να διατηρήσει τα δήθεν ήρεμα νερά στο Αιγαίο. Λειτουργώντας επικοινωνιακά, η κυβέρνηση επιχειρεί να εξωραΐσει αυτήν τη φοβική πολιτική του δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου, χωρίς συνεκτική εθνική στρατηγική, που έχει καταστήσει τη χώρα παρία των εξελίξεων. Μιλά, έτσι, περί εξωτερικής πολιτικής «με αυτοπεποίθηση», περί «αναβάθμισης της θέσης της Ελλάδας» κ.ο.κ.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. υπουργός Εξωτερικών δεν δίστασε, σε πρόσφατη συνέντευξή του (ΣΚΑΙ 100,3 FM, στους δημοσιογράφους Αντζολέτο και Καντέλη, 14/9), να ισχυριστεί, και μάλιστα δύο φορές, ότι «η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα η οποία συζητά στο υψηλότερο επίπεδο με τις ηγεσίες των δύο «πλευρών» στη Λιβύη. Τι θα απαντούσε, άραγε, ο λαλίστατος κ. υπουργός, αν οι δημοσιογράφοι τον ρωτούσαν γιατί απορρίφθηκε ξανά το αίτημα της Ελλάδας να πάρει μέρος, τον Ιούνιο, στη Διαδικασία του Βερολίνου; Πρόκειται για τη σημαντική διπλωματική διαδικασία, από το 2020, που αφορά όλες τις κρίσιμες εκκρεμότητες της Λιβύης (από Μεταναστευτικό έως θαλάσσιες ζώνες και ενεργειακά) και στην οποία μετέχουν, πέραν των ΗΠΑ, Ρωσίας, Σαουδικής Αραβίας, γειτονικές χώρες αλλά και χώρες όπως η Ελβετία και η Ολλανδία ή η Ισπανία.

Στην ίδια, δε, συνέντευξη ο κ. υπουργός δεν είπε λέξη για ένα έργο που μέχρι πρότινος καυχιόταν ότι ξεκινά… Την ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας – Κύπρου, σημαντικό έργο υποδομής με χρηματοδότηση της ΕΕ. Λογική η σιωπή του, γιατί η Αθήνα το εγκατέλειψε υπό τουρκικές πιέσεις / προκλήσεις. Μια εξέλιξη-τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα υποχωρήσεων της Αθήνας στην Ανατολική Μεσόγειο. Έχουν προηγηθεί το «Oruc Reis» σε Καστελλόριζο – Ρόδο (2020), το γαλλικό ερευνητικό πλοίο «Atalante» (Απρίλιος 2021) στην Κρήτη, το ιταλικό ερευνητικό «Nautical Geo» (Σεπτέμβριος 2021) στην Κρήτη και το ιταλικό ερευνητικό «Ievoli Relume» (Ιούλιος 2024) σε Κάσο – Κάρπαθο. Χωρίς, βέβαια, να ξεχνάμε την πρόκληση του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου το 2019. Το ναυάγιο του καλωδίου αποτελεί συμπύκνωση της επικίνδυνης και τυχοδιωκτικής εξωτερικής πολιτικής της δεξιάς κυβέρνησης. Η Αθήνα, φοβούμενη τις αντιδράσεις της Τουρκίας, επέλεξε να μην ασκήσει ένα κυριαρχικό της δικαίωμα ποντίζοντας το καλώδιο… Έκλεισε τα μάτια, εγκατέλειψε το έργο αλλά και… την Κύπρο – άλλη μια ντροπιαστική πρωτιά της δεξιάς κυβέρνησης.

Τέλος, σε αυτήν την επικίνδυνη ΙΧ εξωτερική πολιτική των διαδοχικών εθνικών ηττών και οπισθοχωρήσεων ήρθε να προστεθεί και μια –τραμπικής και ισραηλινής κοπής– παρέμβαση του… υπουργού Υγείας (και επί παντός επιστητού) και αντιπροέδρου της ΝΔ, που δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει το ΔΠΔ διότι, κατά τη γνώμη του, «κάνει πολιτική»! Ανέτρεψε έτσι την πάγια ελληνική θέση, καθώς η χώρα μας ήταν από τα πρώτα κράτη που υπέγραψαν το Καταστατικό της Ρώμης το 1998, ενώ φέτος τον Φεβρουάριο η κυβέρνηση, της οποίας είναι μέλος, ήταν μεταξύ των 79 χωρών που στήριξαν την ανεξαρτησία, την αμεροληψία και την ακεραιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Ωστόσο, ο κ. Γεωργιάδης με τη δήλωσή του δεν παρέκαμψε μόνο συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι του ΔΠΔ. Ανέτρεψε –και αυτό είναι το πιο σημαντικό– την πάγια στήριξη της Ελλάδας στο διεθνές δίκαιο ως βάση της επιχειρηματολογίας της στους διεθνείς οργανισμούς έναντι της Τουρκίας και όχι μόνο.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάλυψε τον υπουργό Υγείας. Ο αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών σιώπησε… Το ίδιο έκανε και ο κ. πρωθυπουργός, συμπλέοντας με τα εθνικά συμφέροντα των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που υπονομεύουν το διεθνές δίκαιο. Σταθερά στη «σωστή» πλευρά της Ιστορίας, σε βάρος της Ελλάδας!


ΤΟ ΠΑΡΟΝ