Πανάκεια ή παγίδα η τεχνητή νοημοσύνη;
Πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται για την τεχνητή νοημοσύνη, δηλαδή για τη δυνατότητα ενός μηχανήματος να υποκαταστήσει τις λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου και να ανοίξει νέους δρόμους στις επιστήμες, στις ιατρικές έρευνες, στις κάθε είδους αναζητήσεις και απορίες που μπορεί να έχει ο άνθρωπος για οτιδήποτε.
Για πολλούς, η τεχνητή νοημοσύνη προβάλλει ως… πανάκεια, ως κάτι που θα δώσει απαντήσεις σε όλα, που θα λύσει τα προβλήματα, που θα έχει έτοιμες συνταγές, μεθόδους, τρόπους για να αντιμετωπιστούν πολλά.
Μέχρι εδώ όλα είναι καλά και μας γεμίζουν αισιοδοξία. Βγάζουμε το καπέλο στην επιστήμη και λέμε πόσα πολλά μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο.
Το θέμα, όμως, δεν είναι τι προσφέρει η επιστήμη, αλλά πώς αξιοποιούμε την επιστήμη. Την αξιοποιούμε για καλό, για να λύσει προβλήματα ή τη χρησιμοποιούμε για δικούς μας στόχους και σκοπούς, που αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση των δικών μας, συγκεκριμένων συμφερόντων;
Τελικά, η τεχνητή νοημοσύνη θα βοηθήσει ή θα καταστρέψει τον άνθρωπο;
Αυτό θα το καθορίσει ο ίδιος ο άνθρωπος.
Ας μην ξεχνάμε ότι και η τεχνητή νοημοσύνη είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να ξεπεράσει τον δημιουργό της. Έχει όρια, έχει αρχή και τέλος, έχει προδιαγραφές, τις οποίες έχει θέσει ο κατασκευαστής, δηλαδή ο άνθρωπος. Οπότε, ας χαμηλώσουμε τον πήχη των προσδοκιών μας και ας καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Θα κάνει αυτά που της επιτρέπει ο κατασκευαστής, θα κάνει αυτά που έχει δημιουργηθεί να κάνει.
Σαφώς και είναι πολλά αυτά, απείρως περισσότερα από όσα μπορούσαμε να φανταστούμε πριν από λίγα χρόνια, ωστόσο και αυτά, για να έχουν αποτέλεσμα, πρέπει να αξιοποιηθούν σωστά. Ποιος, όμως, θα το κρίνει αυτό; Ποιος θα δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές; Ποιος θα έχει τα ηνία του συστήματος;
Σαφώς, αυτή είναι ευθύνη των δημιουργών. Όμως, οι δημιουργοί δεν μπορούν να κάνουν ούτε βήμα χωρίς οικονομική υποστήριξη, χωρίς βοήθεια, χωρίς αποτελεσματική συνδρομή στις προσπάθειές τους. Οπότε, το πάνω χέρι δεν το έχει ο δημιουργός, αλλά ο χορηγός. Και επειδή ο χορηγός, για να έχει καταφέρει να αποκτήσει τόσο μεγάλη οικονομική δύναμη, σίγουρα δεν έχει περάσει από το… κατηχητικό, δεν πρόκειται να επιτρέψει να γίνει τίποτα χωρίς να έχει εξασφαλισμένη τη μερίδα του λέοντος.
Οπότε, η τεχνητή νοημοσύνη, η οποία εμφανίζεται ως πανάκεια, ως σωτήρια λύση, στην ουσία είναι εργαλείο πλουτισμού για τους χορηγούς του προγράμματος που την εφηύρε. Και οι χορηγοί που επένδυσαν σε αυτήν την έρευνα θα διαθέσουν το προϊόν τους όπου νομίζουν ότι θα αποκομίσουν περισσότερα κέρδη.
Και επειδή συνήθως τα κέρδη δεν προκύπτουν από… αγαθοεργίες, πολύ φοβόμαστε ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αποδειχθεί ολέθρια για την ανθρωπότητα. Θα γίνει κάτι σαν το διαδίκτυο, που απλώθηκε σε χρόνο μηδέν σε όλο τον κόσμο, βοήθησε μεν, διευκόλυνε, έδωσε πολλές λύσεις, αλλά δημιούργησε την κοινωνία του τίποτα, την κοινωνία της αγέλης, την κοινωνία της ζούγκλας και του αποπροσανατολισμού. Αν βάλουμε στη ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά του διαδικτύου, δεν ξέρω τι θα βαρύνει περισσότερο, αλλά στα ποιοτικά χαρακτηριστικά, σε εκείνα που ξεχωρίζουν την υπόσταση από την εξαχρείωση, τον άνθρωπο του πνεύματος από το άλογο ον του ενστίκτου, η ανθρωπότητα έχει χάσει κατά κράτος.
Όταν η επιστήμη υποδουλώνεται στο χρήμα, όταν οι σύγχρονες κοινωνίες, τα μεγάλα κράτη δεν επενδύουν στην έρευνα για τη βελτίωση της ανθρωπότητας αλλά στην έρευνα των όπλων, όταν αφήνουν το πεδίο αυτό ελεύθερο στους εμπόρους, που δίνουν τα λεφτά τους για να βγάλουν νέα φάρμακα, που θα τα πουλήσουν πανάκριβα χρησιμοποιώντας νέες διόδους και εφαρμογές στο διαδίκτυο, που θα τους εξασφαλίσουν πρόσθετους πελάτες, τους οποίους θα κατευθύνουν κατά το δοκούν και καταπώς τους συμφέρει, για να τους έχουν εσαεί και οικογενειακώς αιχμάλωτους, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.
Γι’ αυτό και τώρα, με την τεχνητή νοημοσύνη, παρά την παγκόσμια ευφορία που επικρατεί, γιατί όντως μπορεί να ανοίξει πολλούς ορίζοντες στην ανθρωπότητα και να γίνουν… θαύματα, αν αξιοποιηθεί επ’ αγαθώ, είμαστε πολύ, μα πάρα πολύ επιφυλακτικοί. Γιατί τα παραδείγματα που έχουμε και οι μέχρι τώρα ενδείξεις από προηγούμενες ανακαλύψεις δεν δημιουργούν αισιοδοξία.
Ας προσέχουμε λοιπόν και ας απαιτήσουμε να μπαίνουν όσο το δυνατόν περισσότερες ασφαλιστικές δικλείδες σε κάθε νέα ανακάλυψη, για να υπάρχει και κάποια ωφέλεια για τον κόσμο και να μη γίνονται τα επιστημονικά επιτεύγματα μοχλός πίεσης για τους ισχυρούς και μέσο αφαίμαξης της κοινωνίας.
Διαβάστε επίσης: Παρουσίαστηκε η στρατηγική για την Τεχνιτή Νοημοσύνη και η δημιουργία νέας Ειδικής Γραμματείας ΤΝ
