Το σκάνδαλο με τα σπιτάκια της ανακύκλωσης μπορεί να ξεπεράσει εκείνο του ΟΠΕΚΕΠΕ

Το σκάνδαλο με τα σπιτάκια της ανακύκλωσης μπορεί να ξεπεράσει εκείνο του ΟΠΕΚΕΠΕ

–Σημεία και τέρατα καταλογίζει το πόρισμα της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου
–Επιστροφή 40 εκατ. ευρώ ζητάει από τους δήμους το υπουργείο Οικονομικών

Τελικά, αυτή η χώρα φαίνεται πως είναι συνυφασμένη με τα σκάνδαλα. Ενώ γίνεται χαμός με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και καθημερινά βγαίνουν καινούργια στοιχεία για τη διαχρονική κομπίνα, εδώ και έναν περίπου μήνα η χώρα ταλανίζεται και από ένα άλλο σκάνδαλο –πολλοί λένε ότι είναι εφάμιλλο του πρώτου–, το οποίο αφορά τα σπιτάκια της ανακύκλωσης, που σε όλη την Ευρώπη τα πλήρωσαν σαν… υπόγειες αποθήκες αντί 30.000 το καθένα, ενώ εμείς εδώ τα πληρώσαμε σαν… τεσσάρια στο Κολωνάκι, αντί 300.000 ευρώ! Δηλαδή… μόνο δέκα (!) φορές παραπάνω.

Αυτά είδε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, που διερευνά τη νομιμότητα των δράσεων μέσω των οποίων απορροφώνται τα ευρωπαϊκά κονδύλια, και… έφριξε!

Γι’ αυτό και ανακοίνωσε ότι θα στείλει κλιμάκιο για να διαπιστώσει τι γίνεται και να καταλογίσει ευθύνες.
Μετά τις καταγγελίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, παρενέβη η Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΕΔΕΛ0, το πόρισμα της οποίας αναφέρει ότι στο σκάνδαλο κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζει η εταιρεία TEXAN, η οποία προμήθευσε τα σπιτάκια της ανακύκλωσης στην Αττική μέσω του ΕΣΔΝΑ, στην Κρήτη μέσω του ΕΣΔΑΚ και στην Πελοπόννησο μέσω του ΦΟΔΣΑ.

Το πόρισμα της ΕΔΕΛ κατέγραψε επίσης φωτογραφικές προκηρύξεις για να αγοραστούν μηχανήματα συγκεκριμένου τύπου, τα οποία τιμολογήθηκαν στα 300.000 ευρώ, ενώ υπάρχουν αντίστοιχα μηχανήματα στην αγορά με 60.000 και 70.000 ευρώ. «Υπήρχαν προσφορές από άλλες εταιρείες για παρόμοιο εξοπλισμό που δεν ξεπερνούσε τα 60.000 ευρώ ανά μονάδα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πόρισμα της ΕΔΕΛ, ενώ οι τελικές τιμές αγοράς έφτασαν ακόμη και τα 300.000 ευρώ ανά σπιτάκι!

Η ελληνική εταιρεία ΤΕΧΑΝ είναι θυγατρική της αμερικανικής πολυεθνικής ENVIPCO, ενώ στις τελετές παράδοσης των σπιτιών της ανακύκλωσης παρευρέθη και ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος ε­γκαινίασε τη Μονάδα Παραγωγής Μηχανημάτων Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του πορίσματος, η ΤΕΧΑΝ υπέβαλε προσφορά 300.000 ευρώ ανά εγκατάσταση, ενώ η μητρική εταιρεία κατέθεσε προσφορά υψηλότερη κατά μόλις 2.500 ευρώ… Υπογραμμίζεται ότι, το 2023, ο τότε επικεφαλής της DG Regio (Διεύθυνση της Κομισιόν για θέματα Περιφερειακής και Αστικής Πολιτικής) Νίκολα ντε Μικέλις, σε επιστολή του προς τον γενικό γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ Δημήτρη Σκάλκο, φέρεται ότι είχε αναφέρει πως στην Ελλάδα κάθε σπιτάκι ανακύκλωσης αγοραζόταν από το Ελληνικό Δημόσιο από την ΤΕΧΑΝ αντί 300.000 ευρώ, ενώ στην Ευρώπη σε αντίστοιχους διαγωνισμούς «κοστολογείται μεταξύ 30.000 και 70.000 ευρώ, δηλαδή, πέντε με δέκα φορές λιγότερο».

Τη… νύφη, όσον αφορά το σκάνδαλο, φαίνεται ότι θα την πληρώσουν οι ΟΤΑ, αφού το υπουργείο Οικονομικών τους ζητάει να επιστρέψουν 40 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο ζητά το ποσό αυτό όχι απευθείας από τους δήμους αλλά από τους δημοτικούς φορείς διαχείρισης των απορριμμάτων, που για την Αττική είναι ο ΕΔΣΝΑ, για την Κρήτη ο ΕΣΔΑΚ, για την Πελοπόννησο ο ΦΟΔΣΑ κ.λπ.

Οι φορείς αυτοί θεωρούνται υπεύθυνοι για την κακοδιαχείριση, τις φωτογραφικές διατάξεις, τις υπερτιμολογήσεις κ.λπ., που γιγάντωσαν το σκάνδαλο και φόρτωσαν με ακόμα μία… σκιά τη χώρα.

Και, φυσικά, το κράτος θα τα πάρει τα λεφτά του, αφού θα παρακρατεί τους ΚΑΠ, που είναι οι πόροι που δίνει κάθε χρόνο στους ΟΤΑ βάσει προϋπολογισμού, αλλά και οι ΟΤΑ δεν πρόκειται να… κάτσουν να σκάσουν γιατί ξέρουν από πού θα αναπληρώσουν τους πόρους που θα τους στερήσει το κράτος. Μια αύξηση στα δημοτικά τέλη και… καθάρισαν. Δηλαδή, ο κόσμος θα την πληρώσει και πάλι τη νύφη. Όπως πάντα.

Στο θέμα αναφέρθηκε με δήλωσή του ο δήμαρχος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, που είναι και Α’ Αντιπρόεδρος της ΚΕΔΕ, ο οποίος έθεσε το θέμα στη σωστή του βάση.

Συγκεκριμένα είπε:
«Οι δαπάνες που σήμερα κρίθηκαν ως μη επιλέξιμες και επιστρέφονται στον κρατικό προϋπολογισμό συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με την υπόθεση των περιβόητων ‘‘πανάκριβων σπιτιών ανακύκλωσης’’. Ένα ζήτημα που είχε ήδη από το 2021 αναδείξει δημόσια η Επιτροπή Περιβάλλοντος (υπό την προεδρία μου τότε), και το Προεδρείο της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ), παρά τις σφοδρές επιθέσεις και συκοφαντίες που δεχθήκαμε από εμπλεκόμενους φορείς.
Οι φορείς διαχείρισης προμηθεύτηκαν δεκάδες ‘‘σπιτάκια’’ ως ‘‘Πολυκέντρα Ανακύκλωσης’’ για τη χωριστή συλλογή μετάλλων, πλαστικών, γυαλιού και χαρτιού.
Σύμφωνα με την απόφαση ανάκλησης, το έργο κρίθηκε υπερκοστολογημένο σε σχέση με αντίστοιχες προμήθειες του ίδιου υλικού, οι προδιαγραφές που προκηρύχθηκαν χαρακτηρίστηκαν ‘‘φωτογραφικές’’, ενώ το τελικό προϊόν που παραδόθηκε δεν ήταν σύμφωνο με τις προδιαγραφές της προκήρυξης. Επιπλέον, η Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου έκρινε πως τα ‘‘σπιτάκια’’ αφορούν τη διαχείριση υλικών συσκευασίας, γεγονός που σημαίνει ότι η προμήθειά τους θα έπρεπε να γίνει μέσω του συστήματος ανταποδοτικής ανακύκλωσης, αξιοποιώντας τα πενιχρά έσοδα που εισπράττονται από τις εισφορές των παραγωγών συσκευασιών, και όχι από τους φορείς διαχείρισης, όπως εντέλει συνέβη, οδηγώντας σε τεράστια σπατάλη που σήμερα μετατρέπεται σε υποχρέωση επιστροφής δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Οι λόγοι αυτοί οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι δαπάνες δεν θεωρούνται επιλέξιμες και πρέπει να επιστραφούν εντός 15 ημερών. Σε περίπτωση που οι φορείς δεν καταβάλουν το ποσό εντός του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος, αυτό θα παρακρατηθεί από τις εισφορές των δήμων προς τους φορείς διαχείρισης απορριμμάτων όπως ορίζει ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν μετά την εξέλιξη αυτή είναι:
Ποιος θα πληρώσει αυτά τα τεράστια ποσά που πρέπει να επιστραφούν;
Αντέχουν οι φορείς διαχείρισης απορριμμάτων, από τους οποίους ζητείται η επιστροφή των πόρων, να πληρώσουν ή θα οδηγηθούν σε πτώχευση;
Θα μετακυλιστεί το κόστος αυτής της εγκληματικής κακοδιαχείρισης στους δήμους και τελικά στους δημότες, και, αν ναι, γιατί;
Θα αντληθούν χρήματα από το τέλος ταφής για την αποπληρωμή, στερώντας έργα και προμήθειες ανακύκλωσης από τις τοπικές κοινωνίες;
Τέλος, θα αποδοθούν ποτέ ευθύνες σε εκείνους που έλαβαν τις αποφάσεις και διαχειρίστηκαν με τέτοιον τρόπο τους δημόσιους, Εθνικούς και Ευρωπαϊκούς πόρους;
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να πληρώσει ξανά τα σπασμένα άλλων. Οι δήμοι και οι πολίτες δεν μπορεί να επωμιστούν το βάρος της κακοδιαχείρισης τρίτων. Απαιτείται πλήρης διαφάνεια, άμεση απόδοση ευθυνών και εγγυήσεις ότι τέτοια φαινόμενα δεν θα επαναληφθούν ποτέ ξανά».


ΤΟ ΠΑΡΟΝ