Γ. Αποστολόπουλος στο “Π”: Ο Τραμπ, η δόνηση του ΟΠΕΚΕΠΕ και μία καληνύχτα
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Μέλους Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ,
Αντιδημάρχου Δήμου Αθηναίων
Καθόλου συγκυριακή δεν φαίνεται να είναι η αιφνίδια αποκάλυψη του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.
Είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς ότι μετά την εκλογή του νέου Προέδρου των ΗΠΑ, και παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Κυριάκου Μητσοτάκη, επικρατεί μια ανησυχητική σιωπή στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Ο Ντόναλντ Τραμπ αποφεύγει με επιδεικτικό τρόπο τον έλληνα πρωθυπουργό. Άλλωστε και οι καθυστερήσεις στην έλευση της Κίμπερλι Γκιλφόιλ συντείνουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Είναι κοινό μυστικό ότι ο πρωθυπουργός έχει προκαλέσει έντονο πολιτικό θυμό στις τάξεις του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Και αυτό έχει βαθύτατες διπλωματικές συνέπειες για τη χώρα μας.
Ανεξαρτήτως με το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ σε αυτό το ζήτημα, έχουν δημιουργηθεί καταστάσεις που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Η αυταρχική και αποτυχημένη πολιτική Μητσοτάκη για τους εμβολιασμούς και τον κορονοϊό ήταν από τις πρώτες σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι.
Κατόπιν, η στενή σχέση που φαίνεται να ανέπτυξε ο έλληνας πρωθυπουργός με κύκλους του διεθνιστικού forum του Νταβός, του deep state και του βρυξελλικού κράτους της Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν.
Ύστερα, η ακραία στήριξη στη woke ατζέντα, που αποτελεί κόκκινο πανί για την πλευρά Τραμπ.
Τέλος, η ουσιαστική απόρριψη του αγωγού East Med και οι πολιτικές υπέρ πολυεθνικών και γερμανικών κεφαλαίων.
Αυτές που αφορούν τις μονοκαλλιέργειες των αιολικών πάρκων και ευρύτερα την κλιματική αλλαγή, τις αλιευτικές απαγορεύσεις και την προαγωγή των ιχθυοκαλλιεργειών, την κατάργηση των λιγνιτών και των υδρογονανθράκων, το ξεπούλημα της υγείας στις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, τα ψηφιακά μονοπώλια, την αδιαφορία για το Δημογραφικό, την ισοπεδωτική προώθηση ΜΚΟ, την αποδυνάμωση του στρατεύματος, την απαξίωση παραδοσιακών θεσμών.
Μολονότι όλα αυτά φαίνεται να έχουν προκαλέσει την μήνιν του Προέδρου των ΗΠΑ, η αντιπαράθεση με τον Μητσοτάκη έχει καταταχθεί ως δευτερεύουσα, ώστε να μη δοθεί αξία στο Μαξίμου.
Αυτός φαίνεται να είναι ο λόγος που κανείς από το περιβάλλον του Λευκού Οίκου δεν ασχολείται ανοιχτά με την κυβέρνηση, ούτε υπάρχουν ιδιαίτερες αναρτήσεις και δηλώσεις, με εξαίρεση τις νύξεις του Έλον Μασκ για το Δημογραφικό.
Ωστόσο, υφίστανται σαφείς ενδείξεις ότι στο παρασκήνιο τεκταίνονται εξελίξεις, αθόρυβες, ήσυχες και προμελετημένες.
Ίσως, λοιπόν, δεν είναι τυχαίο το ότι μία ωραία πρωία δονήθηκε «σεισμικά» η κυβέρνηση με την αποκάλυψη του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ούτε πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη νέες αποκαλύψεις για επιπλέον σκάνδαλα.
Τελικά, αναρωτιέμαι εάν καθίστανται, με έναν τρόπο, και πάλι επίκαιρες οι πάλαι ποτέ δηλώσεις του υπουργού των ΗΠΑ Ουόρεν Κρίστοφερ, ο οποίος το 1993 «προέβλεψε» εκλογές για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Μολονότι προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι αμφότερες οι πλευρές που κυριαρχούν διαχρονικά στις ΗΠΑ μπορούν να «προβλέπουν» ή και να δημιουργούν γεγονότα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, το ότι και στις δύο συγκυρίες υπάρχει στο πολιτικό κλάσμα το ίδιο επίθετο δεν μου προκαλεί καμιά αμηχανία.
Όπως είχε πει και ο μεγάλος Ανδρέας: «Καληνύχτα σας»!
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
