Ένας στους δέκα έλληνες μαθητές ζει σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού
Ανατριχιαστικά τα αποτελέσματα έρευνας του ΚΕΠΕ
–Τα φτωχότερα παιδιά προέρχονται από πολύτεκνες οικογένειες
Απελπιστικά αλλά και ενδεικτικά του επιπέδου ζωής της ελληνικής κοινωνίας, και μάλιστα του πλέον ευαίσθητου κομματιού της, των παιδιών, είναι τα αποτελέσματα έρευνας που έκανε το Κέντρο Προγραμματισμού και Ερευνών, (ΚΕΠΕ) με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας για την Εξάλειψη της Φτώχειας.
Και αυτό διότι αποκαλύπτουν πως ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών, και μάλιστα μικρών ηλικιών, προσχολικής και σχολικής περιόδου, ζει σε επίπεδα απόλυτης οικονομικής φτώχειας και στερείται βασικά είδη διατροφής, ένδυσης και υπόδησης.
Το χειρότερο από όλα, όμως, είναι ότι φαίνεται πως τα παιδιά αυτής της κατηγορίας προέρχονται από πολύτεκνες οικογένειες, και αυτό δείχνει ότι οι οικογένειες με τα πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και τα βγάζουν πέρα με το ζόρι.
Αν, όμως, οι πολύτεκνες οικογένειες βρίσκονται σε τέτοιο οικονομικό αδιέξοδο, πώς έχουμε την απαίτηση να αντιμετωπιστεί ριζικά το δημογραφικό πρόβλημα; Αν βλέπουν οι νέοι την ένδεια των πολυτέκνων, αν βλέπουν ότι τα παιδιά των οικογενειών αυτών δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη, ούτε που θα σκεφτούν να κάνουν πολλά παιδιά. Θα βλέπουν παιδιά και θα παίρνουν δρόμο. Καλά τα κατάφεραν οι εκάστοτε κυβερνώντες, αυτό που έπρεπε να αποφύγουν το έκαναν καθεστώς, και να τα χαΐρια τους…
Ας δούμε, όμως, και τα υπόλοιπα αποτελέσματα της έρευνας.
Συνολικά, σε καθεστώς οικονομικής φτώχειας βρίσκεται το 9,2 των παιδιών της Ελλάδας, με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται στη Στερεά, μετά στην Θεσσαλία και μετά στα νησιά του Ιονίου.
Από τα στατιστικά στοιχεία προκύπτει ότι τα περισσότερα παιδιά της κατηγορίας αυτής, το 21% συγκεκριμένα, ανήκουν σε πολύτεκνες οικογένειες, ενώ ακολουθούν τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών με τη μητέρα επικεφαλής.
Η μη οικονομική φτώχεια καταγράφεται κυρίως σε παιδιά του γυμνασίου σε ποσοστό 38%, καθώς και σε παιδιά που ζουν σε αγροτικές, νησιωτικές και ορεινές περιοχές. Το συνολικό ποσοστό των παιδιών αυτών σε ολόκληρη τη χώρα ανέρχεται σε 12%.
Τα παιδιά που ανήκουν στην κατηγορία της μη οικονομικής φτώχειας είναι εκείνα που έχουν έλλειψη πρόσβασης σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε υποδομές υγείας, που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό, που δεν έχουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση σε σχέση με τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα, που ζουν στην ανασφάλεια λόγω έλλειψης σταθερής στέγης κ.λπ.
Το ΚΕΠΕ, ακολουθώντας διεθνείς τάσεις, ανέπτυξε τον νέο Δείκτη Πολυδιάστατης Παιδικής Φτώχειας, αντικαθιστώντας τους παραδοσιακούς δείκτες με ένα εργαλείο που αποτυπώνει πιο ολοκληρωμένα τη σύνθετη φύση του φαινομένου.
Ο δείκτης επιτρέπει τη διαχρονική ανάλυση πρωτογενών μικροδεδομένων που αφορούν αποκλειστικά τον παιδικό πληθυσμό, καλύπτοντας ερευνητικά κενά στον τομέα αυτό. Σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς δείκτες, ο νέος δείκτης καταγράφει τόσο οικονομικές όσο και μη οικονομικές στερήσεις, ενσωματώνοντας καινοτόμες διαστάσεις της παιδικής ευημερίας ανά ηλικιακή κατηγορία, γεωγραφική περιφέρεια και κοινωνικοοικονομική ομάδα.
Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματά του είναι η συλλογή δεδομένων απευθείας από τα παιδιά στα σχολεία, γεγονός που ενισχύει την αξιοπιστία και τη γνησιότητα των στοιχείων, καθώς αποτυπώνεται η προσωπική τους εμπειρία και αντίληψη για την ποιότητα ζωής.
Η διαδικασία διεξάγεται μέσα στη σχολική τάξη, με την παρουσία ερευνητών και εκπαιδευτικών, διασφαλίζοντας ότι οι μαθητές απαντούν αυτόνομα και χωρίς επιρροές από το οικογενειακό περιβάλλον.
Η χρήση ειδικά σχεδιασμένων και εγκεκριμένων ερωτηματολογίων, κατάλληλων για την ηλικία των παιδιών, συμβάλλει στην εγκυρότητα των αποτελεσμάτων.
Η ετήσια συλλογή πρωτογενών δεδομένων από το ΚΕΠΕ αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για την παρακολούθηση της παιδικής φτώχειας και την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής των νοικοκυριών σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.
