Αλ. Μεϊκόπουλος στο “Π”: Όταν φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο
Του
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΕΪΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Μαγνησίας,
Τομεάρχη Υποδομών και Μεταφορών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
Η επικράτηση της πρότασης της ΝΔ για τις ευθύνες του Κ. Καραμανλή στο έγκλημα των Τεμπών και η παραπομπή του για πλημμέλημα έστειλε ένα σαφές μήνυμα με δύο αποδέκτες.
Μήνυμα προς την κοινωνία ότι οι πράξεις και οι παραλείψεις της πολιτικής ηγεσίας δεν έχουν συνέπειες, ακόμα και όταν αυτές στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές.
Μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα ότι όποιος υπηρετεί το σύστημα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, γιατί η πολιτική ευθύνη έχει ημερομηνία λήξης και ασυλία διαρκείας.
Ο Κ. Καραμανλής δεν ήταν ένα τυχαίο πρόσωπο. Ήταν ο άνθρωπος που εγγυόταν την ασφάλεια του ελληνικού σιδηροδρόμου, αν και γνώριζε την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Είχε τον χρόνο και τη δυνατότητα άμεσης ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για να παρέμβει αποτελεσματικά, αλλά μερίμνησε μόνο για να κάνει εκπτώσεις στις υποχρεώσεις της ιδιωτικής Hellenic Train και του Δημοσίου, ως προς την ασφάλεια και την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου. Και όμως ερευνάται μόνο για παράβαση καθήκοντος, ενώ στελέχη του υπουργείου του διώκονται για κακούργημα.
Διαβιβάστηκε στη Βουλή από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η δικογραφία για την εμπλοκή των δύο πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης, Βορίδη και Αυγενάκη, στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Αγρότες και φορολογούμενοι θα πληρώσουν ένα πρωτοφανές πρόστιμο επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να εργαλειοποιήσει έναν κρίσιμο δημόσιο οργανισμό, όχι για να στηρίξει την αγροτική παραγωγή που παραπαίει, αλλά για να αναπαραγάγει τον πελατειακό της μηχανισμό και τον εαυτό της στην εξουσία.
Ένα πρόστιμο 415 εκατ. ευρώ, ένας διεθνής διασυρμός και ενδεχομένως η μη δυνατότητα να διεκδικήσουμε ως χώρα επιπλέον στήριξη είναι το κόστος της κυβερνητικής ανευθυνότητας και αλαζονείας.
Δεν πρόκειται για αστοχίες ή παραλείψεις, πρόκειται για επιλογές. Και δεν είναι η μόνη φορά που αυτή η κυβέρνηση μετατρέπει τις αποζημιώσεις και τις επιδοτήσεις, από εργαλεία κοινωνικής συνοχής και στήριξης των ευάλωτων, σε μέσα πολιτικής συναλλαγής.
Συνέβη στη Θεσσαλία μετά τις καταστροφές, όταν ο υπουργός τότε Λ. Αυγενάκης προειδοποιούσε τους πλημμυροπαθείς ότι το αποτέλεσμα της κάλπης είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ταχύτητα και την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων για τις αποζημιώσεις που δικαιούνταν.
Είναι το επιτελικό κράτος του απόλυτου ελέγχου και της μηδενικής ευθύνης, που έχει απλώσει τα πλοκάμια του παντού. Ο πρώτος νόμος, για να θυμόμαστε, που έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το που ανέλαβε το 2019, με την υπόσχεση της μηδενικής ανοχής στη διαφθορά, στην κακοδιαχείριση και στη διασπάθιση δημόσιου χρήματος. Συγκέντρωσαν κάθε εξουσία, αλλά την κρίσιμη ώρα κρύφτηκαν από την ευθύνη για την τραγωδία των Τεμπών, την κατάρρευση του ΟΠΕΚΕΠΕ, την πλημμυρισμένη Θεσσαλία, το διαλυμένο ΕΣΥ. Όπως έγινε και με τις υποκλοπές, όταν ο πρωθυπουργός πήρε υπό τον έλεγχό του την ΕΥΠ και στη συνέχεια δήλωνε άγνοια, όταν, αντί να διαφυλάττεται η εθνική ασφάλεια, παρακολουθούνταν δημοσιογράφοι, πολιτικοί, στρατιωτικοί κ.ά.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αφήσει πίσω της καμένη γη. Μια χώρα θεσμικά, πολιτικά, οικονομικά και ηθικά εξαντλημένη, που, αντί να ανασυνταχθεί μετά την κρίση, παραδόθηκε εκ νέου στη διαφθορά και στον αυταρχισμό. Αντί να στηριχθούν, οι πολίτες κλήθηκαν να πληρώσουν πρόστιμα σκανδάλων, τις καθυστερήσεις της ανικανότητας και την αλαζονεία της εξουσίας, ενώ η κυβέρνηση διαχειρίζεται τις κρίσεις της με το να συσκοτίζει την αλήθεια, να σχετικοποιεί και να διαχέει την ευθύνη.
Οξυγόνο αυτής της κυβέρνησης είναι η κοινωνική ανοσία σε όλα αυτά τα φαινόμενα και η παραίτηση.
Η ευθύνη των προοδευτικών δυνάμεων είναι ιστορική. Οφείλουν να σταθούν στο ύψος της περίστασης και να δώσουν διέξοδο στη φωνή της κοινωνίας. Η συγκρότηση ενός μετώπου αποκατάστασης της δημοκρατίας, ανασυγκρότησης των θεσμών και επανόρθωσης της εμπιστοσύνης είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ