Σ. Αρναούτογλου στο “Π”: Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική για την προσιτή στέγη, όχι απλώς παρακολούθηση των τιμών
Του
ΣΑΚΗ ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ
Ευρωβουλευτή ΠΑΣΟΚ
Η πρόσφατη έρευνα της Geoaxis επιβεβαιώνει μια σκληρή πραγματικότητα. Τα ενοίκια έχουν φτάσει στο όριο αντοχής των νοικοκυριών. Παρότι ο ρυθμός αύξησης των τιμών δείχνει σημάδια επιβράδυνσης, η καθημερινότητα για τους πολίτες παραμένει δυσβάσταχτη. Η στέγη, ένα βασικό κοινωνικό αγαθό, έχει μετατραπεί σε προνόμιο.
Η έλλειψη προσφοράς κατοικιών, η ανυπαρξία μακροπρόθεσμης στεγαστικής στρατηγικής και η αδυναμία των νέων να αποκτήσουν ή να νοικιάσουν σπίτι δημιουργούν μια νέα κοινωνική ανισότητα. Όταν ένας εργαζόμενος χρειάζεται πάνω από το 40% του εισοδήματός του για να εξασφαλίσει στέγη, δεν μιλάμε για υγιή αγορά. Μιλάμε για κοινωνική κρίση.
Η Πολιτεία δεν μπορεί να μείνει θεατής. Χρειάζεται ενεργητική στεγαστική πολιτική, με κοινωνική κατεύθυνση και ευρωπαϊκό συντονισμό. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, η πρόσβαση σε προσιτή στέγη αποτελεί πυλώνα κοινωνικής συνοχής και οικονομικής σταθερότητας.
Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής έχει ήδη παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό και κοστολογημένο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, με προτάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα. Περιλαμβάνει την αξιοποίηση κλειστών και ανενεργών δημόσιων ακινήτων, ώστε να μετατραπούν σε κατοικίες προς ενοικίαση με κοινωνικούς όρους, την ίδρυση Εθνικού Αποθετηρίου Στεγαστικής Κατοικίας, που θα περιλαμβάνει τόσο ανακαινισμένα ακίνητα του Δημοσίου όσο και 20.000 νέες κατοικίες, ενταγμένες στην αγορά με κοινωνικά και οικονομικά δίκαιους όρους, τη συνεργασία με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τη δημιουργία κοινωνικών κατοικιών που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες κάθε περιοχής, καθώς και κίνητρα για ενεργειακή ανακαίνιση και επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων κτιρίων με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη των πόλεων.
Το σχέδιο αυτό δεν είναι θεωρητικό. Αποτελεί μέρος του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, που παρουσιάστηκε πρόσφατα ως ρεαλιστικό, κοστολογημένο και κοινωνικά δίκαιο. Είναι ένα πλαίσιο που συνδέει την προσιτή στέγη με την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, την ενεργειακή απόδοση και την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη.
Η κοινωνική κατοικία δεν είναι δαπάνη. Είναι επένδυση στη σταθερότητα, στην οικογένεια και στη δημογραφική ανασύνταξη της χώρας.
Η κατοικία πρέπει να πάψει να είναι προνόμιο των λίγων και να ξαναγίνει δικαίωμα των πολλών. Δεν αρκεί να παρακολουθούμε τους δείκτες. Οφείλουμε να ξαναδώσουμε στους πολίτες την ελπίδα ότι μπορούν να ζήσουν, να εργαστούν και να δημιουργήσουν στην πατρίδα τους.
Η πολιτική για την προσιτή στέγη δεν είναι απλώς οικονομικό μέτρο. Είναι πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης.
