Ν. Κακλαμάνης: «Η δική μας αθανασία περνά μέσα από τη δωρεά οργάνων»
Κίνηση ανθρώπινου μεγαλείου και χειρονομία υψηλού ηθικού συμβολισμού χαρακτήρισε τη Δωρεά Οργάνων ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Νικήτας Κακλαμάνης, στον χαιρετισμό που απηύθυνε κατά την κεντρική εκδήλωση του εορτασμού της «Ευρωπαϊκής Ημέρας Δωρεάς Οργάνων, Ιστών και Κυττάρων» στην Καλαμάτα.
Ο κ. Ν. Κακλαμάνης, μεταξύ άλλων, τόνισε πως η «δωρεά είναι μια απλή πράξη προσφοράς, που δίνει ζωή απ’ τη ζωή μας», αναδεικνύοντας παράλληλα τη σημασία της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης της κοινωνίας γύρω από το ζήτημα της μεταμόσχευσης.
Αναφερόμενος στη βαθύτερη διάσταση της δωρεάς, ο Πρόεδρος της Βουλής σημείωσε ότι πριν από μερικές δεκαετίες, μιλώντας δημόσια για τη δωρεά οργάνων, είχε αναφερθεί στην «αθανασία», «σε μια πολυσύνθετη φιλοσοφική έννοια», που όπως είπε «ο καθένας τη μεταφράζει ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες του».
«Για μερικούς, όμως, τους εκλεκτούς, για μένα, η αθανασία επισφραγίζεται με μια άκρως ανιδιοτελή πράξη. Μια πράξη που ξεπερνά τα ανθρώπινα δεδομένα. Γιατί υπερβαίνει τον θάνατο, τον καταλύει και συνεχίζει τον δρόμο της ζωής», σημείωσε ο κ. Ν. Κακλαμάνης. Και εξήγησε: «Γιατί τελικά αυτό πετυχαίνει η δωρεά: να νικήσει τη φθορά και να δώσει ζωή όχι σε έναν, αλλά σε υπερπολλαπλάσιους συνανθρώπους μας. Είναι κάτι μαγικό, κάτι υπερβατικό, κάτι μεταφυσικό. Και μπροστά σ’ αυτό το μεγαλείο, υποκλίνεται τόσο η Φύση, όσο και η Επιστήμη που του έδωσε φτερά».
«Η δική μας αθανασία περνά μέσα από τη δωρεά οργάνων. Και αποτελεί την ενσάρκωση της αέναης ροής τής ύπαρξής μας. Είναι στην ουσία η αποθέωση της ανθρωπιάς μας», πρόσθεσε ο Πρόεδρος της Βουλής.
Να σημειωθεί, ότι ο κ. Ν. Κακλαμάνης, είναι δωρητής από το 2004, που ήταν Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Καλαμάτας, παρουσία του Υπουργού Υγείας, κ. Άδωνι Γεωργιάδη, και του
Υφυπουργού Υγείας, κ. Μάριου Θεμιστοκλέους. Έλαβε χώρα στο πλαίσιο του πανευρωπαϊκού εορτασμού της «Ευρωπαϊκής Ημέρας Δωρεάς Οργάνων, Ιστών και Κυττάρων», υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, σε συνεργασία με την «Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων σε θέματα Μεταμοσχεύσεων» του Συμβουλίου της Ευρώπης και τον Ελληνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ).
Σημειώνεται ότι με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Ιστών και Κυττάρων, που έχει καθιερωθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης να εορτάζεται κάθε χρόνο το δεύτερο Σάββατο του Οκτωβρίου, η Βουλή των Ελλήνων θα φωταγωγήσει αύριο, Σάββατο 11 Οκτωβρίου, την πρόσοψή της με το πράσινο χρώμα που συμβολίζει το «δώρο ζωής», της μεταμόσχευσης.
Ο χαιρετισμός Προέδρου Βουλής στην Ευρωπαϊκή Ημέρα Δωρεάς Οργάνων και Ιστών – Καλαμάτα 2025
Αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα κοντά σας στην όμορφη πόλη τής Καλαμάτας. Η φιλοξενία της Ευρωπαϊκής Ημέρας Δωρεάς Οργάνων και Ιστών, φέτος στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, είναι πραγματικά μια συγκυρία-ορόσημο, χάρη στη σύμπραξη του τομέα Υγείας τού Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ελληνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων.
Απόψε θα μπορούσα να σας απευθύνω δυο λόγια είτε με τη θεσμική μου ιδιότητα, είτε ως δημόσιο πρόσωπο. Όμως, θα προτιμήσω να σας μιλήσω ως γιατρός και ως απλός δωρητής, εδώ και χρόνια.
Και αυτό γιατί για να ζυγίσει κανείς το πολύτιμο φορτίο της δωρεάς και των μεταμοσχεύσεων πρέπει να ακούσει λόγια απλά και ιστορίες αληθινές.
Στην ιατρική σταδιοδρομία μου έζησα αρκετές φορές την ανάγκη- για να μην πω την απελπισία- των ασθενών και των οικογενειών τους, περιμένοντας το κατάλληλο μόσχευμα…
Μέσα στα νοσοκομεία ζήσαμε άλλες φορές μεγάλες νίκες και άλλες φορές συντριπτικές απογοητεύσεις. Οι δεύτερες ήταν εκείνες οι στιγμές που η πολυπόθητη μεταμόσχευση καθυστέρησε ή δεν ήρθε ποτέ…
Ακριβώς γι’ αυτό, επειδή δηλαδή έχω ζήσει τέτοιες συγκλονιστικές στιγμές από πρώτο χέρι, δε θα μπορούσα να μείνω αμέτοχος στην προσπάθεια του Ελληνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. Ως Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δούλεψα στενά με τον Οργανισμό διασφαλίζοντας μεταξύ άλλων και το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των Μονάδων Μεταμοσχεύσεων Ιστών, Μυελού και Συμπαγών Οργάνων. Ωστόσο, επειδή στη ζωή μου έχω μάθει να υπερασπίζομαι τα ‘πιστεύω’ μου με πράξεις και όχι με λόγια, αποφάσισα από νωρίς να γίνω και ο ίδιος δωρητής. Κάτι αυτονόητο για μένα, αλλά και σημαντικό για τους ανθρώπους που δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιδέα.
Σήμερα, μέσα σε ένα περιβάλλον υπερπληροφόρησης ή και παραπληροφόρησης, είναι καλό να παραδειγματίζουμε, να εξηγούμε και να απλοποιούμε κάποια πράγματα.
Ένα από αυτά είναι και η μεταμόσχευση. Αν σκεφτεί κανείς πως ένας και μόνο δότης μπορεί να σώσει έως και 8 συνανθρώπους του με τη δωρεά οργάνων, αλλά και σχεδόν άλλους 100 μέσω της δωρεάς ιστών, αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για μια κίνηση ανθρώπινου μεγαλείου. Μια χειρονομία υψηλού ηθικού συμβολισμού. Μια απλή πράξη προσφοράς, που δίνει ζωή απ’ τη ζωή μας.
Πριν από μερικές δεκαετίες, μιλώντας δημόσια για τη δωρεά οργάνων, είχα αναφερθεί στην «αθανασία». Σε μια πολυσύνθετη φιλοσοφική έννοια, που ο καθένας τη μεταφράζει ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες του.
Για κάποιους η αθανασία κατακτιέται μέσα από τη δημιουργία οικογένειας. Οι απόγονοί μας μάς εξασφαλίζουν την αίσθηση της συνέχειας σε έναν κόσμο όπου κάποτε εμείς θα πάψουμε να υπάρχουμε.
Για κάποιους άλλους η αθανασία περνά μέσα από τα έργα ή την πνευματική παρακαταθήκη που αφήνουν στον άνθρωπο τού μέλλοντος.
Για μερικούς όμως, τους εκλεκτούς για μένα, η αθανασία επισφραγίζεται με μια άκρως ανιδιοτελή πράξη. Μια πράξη που ξεπερνά τα ανθρώπινα δεδομένα. Γιατί υπερβαίνει τον θάνατο, τον καταλύει και συνεχίζει τον δρόμο της ζωής. Γιατί τελικά αυτό πετυχαίνει η δωρεά: να νικήσει τη φθορά και να δώσει ζωή όχι σε έναν, αλλά σε υπερπολλαπλάσιους συνανθρώπους μας. Είναι κάτι μαγικό, κάτι υπερβατικό, κάτι μεταφυσικό. Και μπροστά σ’ αυτό το μεγαλείο, υποκλίνεται τόσο η Φύση, όσο και η Επιστήμη που του έδωσε φτερά.
Σε μια άλλη «Αθανασία», όπως αυτή που κάποτε ‘φιλοτέχνησε’ ο Γκάτσος με τον Χατζιδάκι, τραγουδήθηκε μια μεγάλη απορία.
Ήταν αυτό το «τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά, ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά »…
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια προβληματισμού, έρευνας και προόδου, πιστεύω πως έχουμε τις απαντήσεις σε αυτή την απορία.
Η δική μας αθανασία περνά μέσα από τη δωρεά οργάνων. Και αποτελεί την ενσάρκωση της αέναης ροής τής ύπαρξής μας. Είναι στην ουσία η αποθέωση της ανθρωπιάς μας.
Και είναι τώρα οι καιροί για όλους να την «πιστέψουμε βαθιά»…
Σας ευχαριστώ από καρδιάς και εύχομαι η φετινή εκδήλωση να είναι αυτή που θα ενώσει και θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο την εκλεκτή ‘οικογένεια’ των δωρητών οργάνων και ιστών στην πατρίδα μας.
