Αλληλογραφία (1894/5-1905 & 1925)

Η αλληλογραφία Κωνσταντίνου Καβάφη (1863–1933) και Περικλή Αναστασιάδη (1870–1950) που δημοσιεύεται στον παρόντα τόμο περιλαμβάνει τριάντα δύο επιστολές. Δεκαεπτά είναι οι επιστολές του Καβάφη, από τις οποίες οι δύο σώζονται καθαρογραμμένες στα κατάλοιπα του παραλήπτη τους, ενώ οι υπόλοιπες δεκαπέντε σώζονται, ως συντομογραφημένα σχέδια επιστολών (και , σε μια περίπτωση, ως καθαρογραμμένο απόσπασμα), στα κατάλοιπα του συντάκτη τους.

Μια επιστολή του Καβάφη σώζεται κα ως σχέδιο κα στην τελική της μορφή. Δεκαπέντε είναι οι επιστολές του Αναστασιάδη, οι οποίες σώζονται όλες στα κατάλοιπα του παραλήπτη τους· σε αυτές προστίθενται εννέα memoranda (ή σημειώματα τύπου memorandum), ένα από τα οποία αποτελεί απαντητικό σημείωμα του Καβάφη γραμμένο πάνω στο ίδιο χαρτί. Ενώ όλες σχεδόν οι επιστολές (και μερικά από  τα memoranda) του Αναστασιάδη είναι χρονολογημένες, καμία από τις επιστολές και κανένα από τα σχέδια επιστολών του Καβάφη δεν φέρει χρονολογική ένδειξη.

Με βάση την όσο το δυνατόν ακριβέστερη χρονολόγηση των καβαφικών κειμένων, στη συντριπτική τους πλειονότητα οι ἐπιστολές κατατάσσονται με ασφάλεια στο χρονικό διάστημα Αύγουστος 1894 – 2 Σεπτεμβρίου 1905· μόνη εξαίρεση αποτελεί ύστερη επιστολή του Αναστασιάδη με χρονολογία 17 Ιουλίου 1925.

Παράλληλα, όλες σχεδόν οι επιστολές έχουν γραφτεί με αφορμή την απουσία σε ταξίδι εκτός Αιγύπτου είτε του ενός επιστολογράφου, είτε και των δύο συγχρόνως, με διαφορετικό προορισμό ο καθένας· εξαίρεση εδώ αποτελούν (εκτός από τα memoranda) οι δύο πρώτες επιστολές του Καβάφη, που είναι και οι πρώτες του σώματος της αλληλογραφίας.

(Από την Εισαγωγή του βιβλίου)

Λίγα λόγια για τον επιμελητή

Η Νταϊάνα Χάας είναι ομότιμη καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Γεννήθηκε το 1948 στο Σαν Φρανσίσκο των HΠA. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο University of California at Berkeley (BA) και στο McGill University (MA). Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία με τον K.Θ. Δημαρά στο Institut Neo-hellenique τoυ Universite de Paris-Sorbonne (Paris IV), από το οποίο κατέχει διδακτορικό δίπλωμα (Doctorat d’Etat), με θέμα διατριβής “Tο θρησκευτικό πρόβλημα στο έργο του Καβάφη: τα χρόνια της διαμόρφωσης (1882-1905)”. Συνεργάστηκε ως ερευνήτρια στο Αρχείο Καβάφη με τον Γ.Π. Σαββίδη. Έχει διδάξει νεοελληνική γλώσσα και φιλολογία στο McGill University, στο Harvard University, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο New York University και στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Εκτός από τη διατριβή της, η οποία κυκλοφόρησε το 1996 από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις της Σορβόννης [“Le Probleme religieux dans l’oeuvre de Cavafy. Les annees de formation (1882-1905)”, έχει δημοσιεύσει, σε συνεργασία με τον Μιχάλη Πιερή, τον “Βιβλιογραφικό οδηγό στα 154 ποιήματα του Καβάφη” (Ερμής, 1984), και ετοιμάζει την κριτική έκδοση των “Αυτοσχολίων” και άλλων προσωπικών χειρογράφων του Καβάφη. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά της Ελλάδας και της αλλοδαπής, σε πρακτικά συνεδρίων, και σε τιμητικούς τόμους. Εκτός από την ενασχόλησή της με το έργο του Καβάφη, η έρευνά της εστιάζεται σε ζητήματα νεοελληνικής λογοτεχνίας του 19ου και του 20ού αιώνα καθώς και σε προβλήματα έκδοσης αρχειακού υλικού.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΕΤ (ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ)