Βαρύτερα φορολογούμενοι από όλες τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ οι έλληνες εργαζόμενοι
ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
–Από… κοντά και οι πολύτεκνοι, που δεν έχουν ουσιαστικά καμία ελάφρυνση
Σημαντικές διαπιστώσεις προκύπτουν από τα στοιχεία που ανακοίνωσε τις τελευταίες μέρες ο ΟΟΣΑ, τα οποία αποκαλύπτουν ότι οι Έλληνες είμαστε από τους πιο άγρια φορολογούμενους πολίτες των χωρών-μελών του Οργανισμού.
Επιπλέον, παρόλο που αντιμετωπίζουμε οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, το κράτος δεν κάνει τίποτα για να υποστηρίξει τις πολύτεκνες οικογένειες, αφού τις φορολογεί το ίδιο με εκείνες που δεν έχουν παιδιά.
Αντί, δηλαδή, οι πολύτεκνες οικογένειες να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση, με ελαφρύνσεις, με παροχές, με διευκολύνσεις, με ό,τι είναι δυνατόν για να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση και να μπορέσουν να μεγαλώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα παιδιά τους, τις βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τους άτεκνους και τις φορτώνουν με τα ίδια φορολογικά βάρη… Και μετά μας λένε ότι παίρνουν μέτρα για τους πολύτεκνους, ότι είναι δίπλα τους, ότι τους συμπαραστέκονται με κάθε τρόπο κ.λπ.
Μας… φλομώνουν, με λίγα λόγια, στα παραμύθια και μας κάνουν να νομίζουμε ότι οι πολύτεκνοι είναι… προνομιούχοι, ενώ στην πραγματικότητα τους έχουν δώσει μία… κλωτσιά και τους… γδέρνουν φορολογικά, όπως όλους τους υπόλοιπους Έλληνες. Γι’ αυτό, τόσα χρόνια, δεν έχουμε δει να ανακόπτεται ούτε κατά ένα χιλιοστό η επιδείνωση του Δημογραφικού. Γιατί δεν υπάρχει η παραμικρή βοήθεια στους πολύτεκνους. Και όσοι κάνουν πολλά παιδιά και πέφτουν στη… λούμπα γίνονται παράδειγμα προς αποφυγή για τους υπόλοιπους. Γι’ αυτό αποφεύγουν οι περισσότεροι να κάνουν παιδιά. Ακούνε παιδιά και κόβουν δρόμο. Τρέχουν για αντισυλληπτικά και για προφυλάξεις.
Κατά τα άλλα, όλοι βοηθάνε τους πολύτεκνους. Και στήνουν πανηγυράκια, διοργανώνουν εκδηλώσεις και κάνουν ό,τι μπορούν για να μας δείξουν πόσο πολύ… στηρίζουν τους πολύτεκνους. Και το παραμύθι συνεχίζεται…
Ενδεικτικά, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ αναφέρουν ότι η φορολογική επιβάρυνση για έναν εργαζόμενο με δύο παιδιά αντιστοιχεί στο 37,3% του μέσου ακαθάριστου μισθού του, ενώ για έναν εργαζόμενο χωρίς παιδιά η φορολογική του επιβάρυνση αντιστοιχεί στο 39,3 % του ακαθάριστου μισθού του. Δηλαδή, ο εργαζόμενος με δύο παιδιά έχει την ίδια σχεδόν επιβάρυνση με κάποιον που δεν έχει παιδιά.
Η διαφορά μεταξύ της φορολογικής επιβάρυνσης των φορολογουμένων με παιδιά σε σχέση με όσους δεν έχουν τέκνα κατατάσσει την Ελλάδα στην τέταρτη χειρότερη θέση μεταξύ των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ, ενώ απέχει 9 ποσοστιαίες μονάδες από τον μέσο όρο των χωρών του Οργανισμού.
Πάνω από την Ελλάδα βρίσκονται η Κόστα Ρίκα, το Μεξικό και η Τουρκία, στις οποίες η επιβάρυνση μεταξύ των φορολογουμένων με παιδιά και εκείνων χωρίς παιδιά είναι η ίδια.
Σύμφωνα με την έκθεση, για τον μισθωτό στην Ελλάδα με μέσο εισόδημα, χωρίς παιδιά, η συνολική φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε το 2024 κατά 0,54 ποσοστιαίες μονάδες, στο 39,3%. Αυτό οφείλεται στη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών, ωστόσο, επειδή τα εισοδήματα αυξήθηκαν ονομαστικά, το φορολογικό βάρος αυξήθηκε περισσότερο. Συγκεκριμένα, η αύξηση του φόρου εισοδήματος ήταν μεγαλύτερη από την αύξηση του πραγματικού μισθού για την κατηγορία αυτή των εργαζομένων, κάτι που οδήγησε στη μείωση του διαθέσιμου (μετά τη φορολογία) εισοδήματος.
Ενώ ο πραγματικός μέσος μισθός αυξήθηκε σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ κατά 1,7% το 2024 (4,7% ο ονομαστικός μείον 3% ο πληθωρισμός), ο μέσος φορολογικός συντελεστής αυξήθηκε κατά 2,6%.
Η συνολική φορολογική επιβάρυνση για τον μέσο μισθωτό χωρίς παιδιά, για το σύνολο των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ, ανήλθε στο 34,9%.
Σχετικά με τις οικογένειες με δύο παιδιά και έναν σύζυγο εργαζόμενο, η φορολογική σφήνα το 2024, δηλαδή το άθροισμα των φόρων εισοδήματος και των ασφαλιστικών εισφορών, μειώθηκε οριακά (κατά 0,05 εκατοστιαίες μονάδες) και διαμορφώθηκε στο 37,3%, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, που είναι στο 25,7%.
Ας πάμε, όμως, και στα στοιχεία της πραγματικής φορολογίας, για να δούμε πώς δημιουργούνται τα πλεονάσματα. Η φορολογία του μέσου εργαζόμενου με ένα ή δύο παιδιά, όπως είναι οι περισσότεροι, αντιστοιχεί στο 37% ή στο 38% του ακαθάριστου μισθού του. Δηλαδή η φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών αντιστοιχεί στο 38%, πάνω – κάτω, των συνολικών αποδοχών του. Ουσιαστικά, οι μισθωτοί στην Ελλάδα δουλεύουν για την εφορία, αφού περίπου τα μισά από αυτά που βγάζουν τα παίρνει το κράτος. Όχι βαριά, αλλά εφιαλτική είναι η φορολόγηση των μισθωτών. Επειδή δεν θέλει ή δεν μπορεί το κράτος να πιάσει τη φοροδιαφυγή από τους βιομηχάνους και τους μεγαλοκαρχαρίες, ξεζουμίζει τους μισθωτούς. Εκείνους που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Και τους χώνει πιο βαθιά στο τρυπάκι των δανείων και τους έχει συνεχώς αιχμάλωτους. Και μετά πανηγυρίζει πάνω από τα… πτώματά τους για τα πλεονάσματα.
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ