Η αγωνία του Ν. Δένδια και οι ανησυχίες των γαλάζιων βουλευτών

Τον έντονο προβληματισμό του για τις εξελίξεις στο πεδίο των εθνικών θεμάτων εκφράζει στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του ο Ν. Δένδιας. Διαπιστώνει σταδιακή επιδείνωση της κατάστασης στα περισσότερα μέτωπα και δεν κρύβει τις ανησυχίες του για τις συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν για τη χώρα μας μακροπρόθεσμα, αλ­λά ακόμη και βραχυπρόθεσμα.

Αποτελεί κοινό μυστικό εντός της κυβέρνησης ότι ο υπουργός Άμυνας δεν συμφωνεί με βασικές πτυχές της εξωτερικής πολιτικής που εφαρμόζει ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Γ. Γεραπετρίτης, με τη σύμφωνη γνώμη, εννοείται, του Μεγάρου Μαξίμου. Δεν συμφωνεί με την υποτονική στάση έναντι της Τουρκίας, καθώς θεωρεί ότι οι όποιες υποχωρήσεις από ελληνικής πλευράς δεν εκλαμβάνονται ως ένδειξη καλής θέλησης από το καθεστώς της Άγκυρας, αλλά ως δείγμα αδυναμίας.

Και αναζωπυρώνουν έτσι τις διεκδικητικές και επεκτατικές διαθέσεις της γειτονικής χώρας. Λάθη τακτικής διαπιστώνει ο κ. Δένδιας και στους χειρισμούς της κυβέρνησης τόσο στο ζήτημα της Λιβύης όσο και εκείνο της Μονής Σινά. Η εκτίμησή του είναι ότι η ηγεσία του υπουργείου Ε­ξωτερικών αρχικά υποβαθμίζει το πρόβλημα, καθυστερεί να αναλάβει τις α­ναγκαίες πρωτοβουλίες, με α­ποτέλεσμα να… τρέχει εκ των υστέρων!

Τις προηγούμενες ημέρες, ο κ. Δένδιας χτύπησε ένα πρώτο, έχω την αίσθηση, καμπανάκι σε σχέση με την Τουρκία και τη συμμετοχή της στο αμυ­ντικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και δεν θα είναι το τελευταίο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υ­πουργός Άμυνας γίνεται αποδέκτης των ανησυχιών αλλά και των διαφωνιών από βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που βλέπουν τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής να βαίνουν σταθερά προς το χειρότερο.

Ενώ συνομιλεί τακτικά τόσο με τον Κ. Καραμανλή όσο και με τον Αντ. Σαμαρά.

Πάντως, δεν υπάρχει περίπτωση να βγει ανοιχτά και να αμφισβητήσει την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης. Και όποτε αποφασίσει να το κάνει, θα κινηθεί σίγουρα θεσμικά. Εκτός κι αν οι εξελίξεις είναι τέτοιες που θα τον υποχρεώσουν να επισπεύσει.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ