Για να φτάσουμε στον πάτο του βαρελιού περάσαμε πολλά στάδια. Έχουμε καταλάβει πόσο ανώμαλη θα είναι η προσγείωση;
•Στα ελληνοτουρκικά, εκεί φαίνεται ότι χάνουμε το παιχνίδι
Καλημέρα σας, καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα
Όσο κι αν θέλουμε να χαρούμε την άνοιξη, να νιώσουμε τον Μάη, που ήδη οδεύει προς την πόρτα της εξόδου, η καθημερινότητα δεν μας αφήνει, μας τραβάει από το μανίκι.
Τη μία με τις εξελίξεις στα Τέμπη, με τις αποκαλύψεις ένθεν και ένθεν, τις προανακριτικές κ.λπ.
Την άλλη με τα ελληνοτουρκικά, εκεί που φαίνεται ότι χάνουμε το παιχνίδι, αφού στη διπλωματία έχουμε πάρει από χρόνια κακό βαθμό, ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα.
Την τρίτη με τις διαδοχικές δολοφονίες, που φανερώνουν ότι ζούμε σε μια κοινωνία σε αποσύνθεση, και πάει λέγοντας. Δεν θέλουμε να τα παρουσιάσουμε όλα μαύρα, αλλά, δυστυχώς, έτσι είναι. Ούτε μία αχτίδα ελπίδας δεν μας έχει απομείνει.
Περιμένουμε μήπως γίνει κάτι στη συνέχεια, και αλλάξουν τα πράγματα. Για να γίνει, όμως, αυτό, θα πρέπει να προηγηθούν πολλά άλλα, να αλλάξουν πρακτικές, νοοτροπίες, συμπεριφορές. Δεν φτάσαμε τυχαία εδώ που είμαστε.
Για να φτάσουμε στον πάτο του βαρελιού περάσαμε πολλά στάδια. Δεν πήραμε χαμπάρι ότι κατεβαίνουμε και μάλλον δεν έχουμε καταλάβει πόσο ανώμαλη θα είναι η προσγείωση.
Όσα ακόμα έχουμε… αέρα, μπορούμε να αποφύγουμε τη συντριβή. Μπορούμε να σηκωθούμε και πάλι.
Αρκεί να το θέλουμε πολύ περισσότερο από εκείνους που μας θέλουν κάτω. Τι λέτε, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε;
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτο: www.facebook.com/vaticannews