Στη Νότιο Αφρική με μοναδικό όπλο το άστρο του Ρεχάγκελ

Τόσο εναντίον της Βορείου Κορέας όσο και κόντρα στην Παραγουάη η ελληνική ομάδα παρουσίασε σοβαρά κενά και οι διεθνείς έδειξαν ανέτοιμοι για το μεγάλο ραντεβού. Ειδικά η απόδοση ενάντια στην Παραγουάη ξύπνησε σε αρκετούς μνήμες 1994, όταν η Εθνική πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες για το ντεμπούτο της σε Παγκόσμιο Κύπελλο και έζησε τον εφιάλτη σε τρία ματς. Εκείνος ο απολογισμός των 0 βαθμών, χωρίς γκολ στο ενεργητικό της και με 10 παθητικό μετέτρεψε τη χαρά σε θλίψη και την υπερηφάνεια σε οργή. Στην
ΕΠΟ, αλλά και μεταξύ των διεθνών, αιωρείται ο φόβος μήπως επαναληφθεί η ίδια ιστορία.
Ουσιαστικά, με όσα έχει δείξει το τελευταίο τρίμηνο η Εθνική, το μοναδικό ατού της στη Νότιο Αφρική θα ‘ναι το… άστρο του Ότο Ρεχάγκελ. Εάν βέβαια παραμείνει ο Γερμανός εκλεκτός της θεάς Τύχης. Από κει και πέρα, περισσότερο ενδιαφέρον έχει η καταγραφή των ερωτημάτων και των προβλημάτων. Απ’ όπου κι αν αρχίσουμε, μας περιμένει πολλή δουλειά.
Κόντρα σε Κορεάτες και Παραγουανούς η ελληνική ομάδα παρουσίασε δυσλειτουργία στην αμυντική γραμμή. Η έλλειψη συνοχής στα στόπερ είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Όπως και η ανάγκη για σχήμα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, ώστε ο ένας παίκτης να καλύπτει λάθη που μπορεί να κάνουν οι άλλοι δύο.
Ενδεχομένως το πρόβλημα στον άξονα να μην ήταν τόσο αισθητό εάν είχαν τρεξίματα οι αμυντικοί μέσοι. Ο Κατσουράνης, όμως, δείχνει κουρασμένος, ο Τζιόλης ουδέποτε στηρίχθηκε στην ταχύτητά του και απομένει ο Πατσατζόγλου, ο οποίος όμως προέρχεται από τραυματισμό και πολύμηνη απουσία.
Παρατηρήσαμε ανασταλτικά πρόβλημα και στην αριστερή πτέρυγα. Ειδικά όταν η αντίπαλη ομάδα ανεβάζει και το μπακ, τότε ο Τοροσίδης, κατά κύριο λόγο, και ο Σπυρόπουλος, σε μικρότερο βαθμό, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν. Φταίει βέβαια και το ότι ο Σαμαράς συνήθως αριστερά δεν διακρίνεται για την ανασταλτική συμπεριφορά του.
Δημιουργικά η Εθνική τα πηγαίνει καλύτερα του αναμενόμενου. Οι πλάγιοι μπακ, ο Γιούρκας από δεξιά και ο Τοροσίδης από αριστερά, κάνουν επελάσεις. Οι Σαλπιγγίδης, Σαμαράς, με την ταχύτητά του ο πρώτος και με την καλή τεχνική του ο δεύτερος, δημιουργούν ρήγματα. Το εύκολο γκολ λείπει βέβαια, αλλά με την παρουσία του Νίνη η ελληνική ομάδα μπορεί να παίξει και κάθετα στον άξονα. Όμως ο Ρεχάγκελ δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του απέναντι στον μικρό του Παναθηναϊκού.
Ο αποκλεισμός του Τζαβέλα περιορίζει ένα εξαιρετικό όπλο, τις στημένες μπάλες. Αλλά ο Ρεχάγκελ ποντάρει πολλά στην ομοιογένεια και, κατά πώς λέει στους συνεργάτες του, «πάμε για ένα παιχνίδι. Εάν νικήσουμε την Κορέα, τότε θα καλύψουμε τις αδυναμίες μας και θα προκριθούμε». Από το στόμα του και στου Θεού το αυτί…