Διά χειρός…
…του πρώην υπουργού Γιώργου Ρωμαίου, από το άρθρο του στο «Βήμα»:
Δεν άξιζε τέτοιο τέλος το ΠΑΣΟΚ…
«Ανάδειξη νέας ηγεσίας δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου. Βέβαια δεν άξιζε τέτοιας τύχης ο απόγονος δύο πρωθυπουργών που έγραψαν και άφησαν ιστορία. Ούτε και για το ΠΑΣΟΚ άξιζε τέτοιο τέλος της τριακονταεπταετούς ιστορίας του».
«Η Ιστορία θα κρίνει τον κ. Παπανδρέου και για τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί το θέμα της διαδοχής, το οποίο συνδέεται με το μέλλον του κόμματος, το οποίο τον τίμησε με την ηγεσία και την πρωθυπουργία. Θα αδικήσει εαυτόν ο κ. Παπανδρέου εάν κατηγορηθεί για καιροσκοπισμό με την παράταση των διαδικασιών για τη διαδοχή του».
*****
… της Μαρί Λεπέν, προέδρου του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας και υποψήφιας για τις προεδρικές εκλογές του 2012, από τη συνέντευξή της στο «Πρώτο Θέμα»:
Μετατρέπουν τη δημοκρατία σε ολιγαρχία!
«Πιστεύω πως η Ελλάδα, που υπήρξε η γενέτειρα της δημοκρατίας, κινδυνεύει να εξελιχθεί στον τάφο της δημοκρατίας λόγω των ευρωπαϊκών μηχανισμών. Εξαιτίας των μέτρων γίνεται σκλάβα».
«Μεγάλοι οικονομολόγοι έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις-κλειδιά της Ευρώπης. Είναι ο κ. Μάριο Ντράγκι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο κ. Λουκάς Παπαδήμος στην Ελλάδα, και δεν πρέπει να ξεχνούμε πως αυτοί οι τρεις άνθρωποι έχουν εργαστεί για την Goldman Sachs. Είμαστε στη διαδικασία να μετατρέψουμε τη δημοκρατία σε ολιγαρχία».
*****
…του καρδιολόγου Θανάση Δρίτσα, από επιστολή του που δημοσιεύθηκε σε καθημερινή εφημερίδα:
Πλούσιοι φαρισαίοι και μίζεροι πτωχολάζαροι…
«Σήμερα στον δυτικό κόσμο, ο οποίος ασπάστηκε τον χριστιανισμό, η αξία της ανθρώπινης ζωής μειώνεται, οι κοινωνικές ανισότητες έχουν πάλι οξυνθεί και το άνοιγμα της ψαλίδας μεγαλώνει σταθερά. Η δουλεία είναι πάλι πίσω, ίσως με χειρότερους όρους (με τη μορφή της οικονομικής υποδούλωσης) και οι τεχνολογικές αυτοκρατορίες (Pax Microsoft) δίνουν ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα στους ανθρώπους της εξουσίας να ελέγχουν και να δυναστεύουν τους λαούς. Ο κόσμος έχει χωριστεί σε πάμπλουτους και πάμπτωχους και ουσιαστικά έχουμε επιστρέψει στην αντίληψη ζωής της Παλαιάς Διαθήκης. Πλούσιοι φαρισαίοι και μίζεροι πτωχολάζαροι, οι οποίοι τρέφονται από τα ψυχία του τραπεζιού των πλουσίων. Ο κόσμος έχει μόνο άσπρο και μαύρο, ενώ χάνεται το ενδιάμεσο γκρίζο με την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης. Στη θέση του Χριστού έχει επιστρέψει ο τιμωρός Θεός, ο οποίος έχει φορέσει τη μάσκα της καλβινιστικής ηθικής μέσα στον ευρωπαϊκό χριστιανικό κόσμο. Η καλβινιστική ηθική, την οποία προφανώς συναντάμε στο νέο πρόσωπο της Γερμανίας, είναι αυτή που θεωρεί τον πλούτο ευλογία και το χρέος βαρύτατη αμαρτία. Μέσα από το πρίσμα της καλβινιστικής σκοπιάς αντιμετωπίζουν σήμερα οι νεογερμανοί τους Έλληνες ως απόβλητα, πρέπει να τιμωρηθούμε διότι χρωστάμε σε γερμανούς τοκογλύφους».