Διά χειρός…
…του Γιάννη Μαρίνου από το κυριακάτικο άρθρο του στο «Βήμα»:
Αν και ανησυχούσε,
είπε «ναι» στο ευρώ!
«Την ανησυχία του για την αντοχή της ελληνικής οικονομίας στην Ευρωζώνη μού είχε εκμυστηρευθεί το 2002, έτος εισόδου της Ελλάδας στον πολλά υποσχόμενο κόσμο του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και σημερινός πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος. Αυτό συνέβη λίγους μήνες μετά την υιοθέτηση και από την Ελλάδα του ευρώ, όταν ως ευρωβουλευτής είχα οριστεί ως εισηγητής της ετήσιας έκθεσης για την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ο κ. Παπαδήμος ανησυχούσε ότι με την ένταξή μας στο ενιαίο νόμισμα θα κινδύνευε να επιδεινωθεί η ούτως ή άλλως επισφαλής διεθνής ανταγωνιστικότητα της χώρας και ότι θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα στο ισοζύγιο πληρωμών λόγω αδυναμίας υποτιμήσεώς του. Οι εξαγωγές μας θα εξασθενούσαν ενώ τα εισαγόμενα θα κατέκλυζαν την ελληνική αγορά εκτοπίζοντας τα εγχώρια, όπως ακριβώς συνέβη».
***
…του γνωστού ηθοποιού Λάκη Κομνηνού από την… αντιπαράθεσή του στους «Αταίριαστους» με την πρώην υπουργό Κατερίνα Μπατζελή, στο «ΟΚ» των «Νέων»:
Γιατί όχι γυναίκα πρωθυπουργός;
«Ανήκω στην ευάριθμη κατηγορία των ανδρών που θα προτιμούσαν να τα κάνουν όλα οι γυναίκες. Είμαι άκρατα φεμινιστής και πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι πολύ καλύτερες ως πολιτικοί και ως υπουργοί. Γενικότερα οι γυναίκες είναι πολύ καλύτερες σε οποιαδήποτε εργασία και αν τους δοθεί σε σχέση με τους άνδρες. Οι γυναίκες, ακόμη, είναι πολύ λιγότερο έτοιμες για τη διαφθορά από ό,τι είναι οι άνδρες. Επομένως, αξίζει να γίνει μια δοκιμή. Προσωπικά θα ήμουν πολύ ευτυχής αν είχαμε αύριο μια Βουλή όπου το 70% θα είναι γυναίκες και με πρωθυπουργό γυναίκα. Ακόμη και αυτή η αντιπαθητική γερμανίδα καγκελάριος, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι για τη Γερμανία εξαιρετικά πετυχημένη. Γιατί να μην έχουμε και εμείς μια γυναίκα ως πρωθυπουργό, έστω και αν θα ήταν αντιπαθητική;».
***
…του προέδρου του Ιδρύματος Ωνάση Αντώνη Παπαδημητρίου, από συνέντευξή του στην «Athens Voice», για τη Δίκη του Σωκράτη, που οργάνωσε το Ίδρυμα στη Νέα Υόρκη, με μέλη της αμερικανικής δικαστικής ελίτ:
Έμεινε για να θανατωθεί
«Η δίκη του Σωκράτη ήταν μία πολιτική δίκη, η Αθηναϊκή Δημοκρατία τον δίκασε επειδή ήταν υπέρμαχος των ολιγαρχικών. Όλοι περίμεναν ότι θα έφευγε, αλλά έπεσαν σε έναν ξεροκέφαλο γέρο που επέμενε να μείνει και να θανατωθεί. Κάτι που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος είναι ότι λιγότεροι έκριναν τον Σωκράτη ένοχο, απʼ όσους τον καταδίκασαν σε θάνατο. 280 εκ των πεντακοσίων τον έκριναν ένοχο και 320 τον καταδίκασαν σε θάνατο! Είναι δύσκολο να καταδικαστεί σήμερα ο Σωκράτης. Ο κόσμος θεωρεί ότι είναι ένας ήρωας της δημοκρατίας. Πάντως, ναι, θα ξαναγίνει δίκη, αν και δεν νομίζω να καταδικαστεί. Κανένας δεν θα καταδίκαζε σήμερα έναν προχριστιανικό Άγιο. Η Δίκη θα ξαναγίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με διεθνές πάνελ δικαστών».
***