Υπόθεση απαγωγής: Η ατιμωρησία φταίει για όλα
Αυτή η υπόθεση με την απαγωγή του νεαρού επιχειρηματία δείχνει ότι, δυστυχώς, το κράτος βρίσκεται σε παρατεταμένο λήθαργο. Γιατί δεν είναι δυνατόν ένας κακοποιός που εκτίει ποινή πολύχρονης φυλάκισης για φόνο να ζει ανάμεσά μας, αφού δεν επέστρεψε στη φυλακή μετά τη λήξη της άδειας που είχε πάρει.
Αν δεν είχε εντοπιστεί από τις Αρχές και ξαναέκανε παρόμοιου είδους έγκλημα, τι θα γινόταν; Η απλή λογική λέει ότι οι βαρυποινίτες, οι θεωρούμενοι επικίνδυνοι κρατούμενοι, όταν βγαίνουν με άδεια, θα πρέπει να παρακολουθούνται, να ελέγχονται για να μην ξανακάνουν παρανομίες και κυρίως για να συλλαμβάνονται, αν δεν επιστρέφουν στη φυλακή μετά την άδεια.
Αυτός, όμως, από την ημέρα που παραβίασε την άδεια κυκλοφορούσε ανενόχλητος, έστηνε βρωμοδουλειές και ποιος ξέρει τι άλλο θα έκανε, αν δεν τον έπιαναν μετά την απαγωγή.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Ο τράπερ που συμμετείχε στη συμμορία ήταν ανυπότακτος και υποτίθεται ότι τον έψαχναν για να υπηρετήσει και φυσικά να εκτίσει και την ποινή του, γιατί η άρνηση στράτευσης είναι ποινικό αδίκημα. Και αυτός, δηλαδή, ήταν καταζητούμενος, αλλά δεν τον είχαν πιάσει ποτέ. Και όμως ο… καταζητούμενος ήταν πρώτη μούρη στα social media, έκανε συναυλίες, είχε θαυμαστές που ήξεραν που μένει κ.λπ. Το μόνο εύκολο ήταν να εντοπισθεί και να οδηγηθεί στη Στρατονομία για τα περαιτέρω. Ούτε αυτός, όμως, είχε συλληφθεί και, επιπλέον, είχε… βουτηχτεί στην παρανομία.
Όταν αυτοί που είναι εύκολο να συλληφθούν και να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους παραμένουν ελεύθεροι για να παρανομούν και να δημιουργούν του κόσμου τα προβλήματα, πώς μπορεί ο πολίτης να αισθάνεται ασφαλής; Πώς μπορεί να κοιμάται ήσυχος, όταν γνωρίζει ότι επικίνδυνοι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι;
Και κάτι ακόμα: Πολλοί νέοι παρακολουθούν, ακολουθούν και έχουν ως είδωλα τους τράπερ. Όταν αυτοί, όμως, είναι παραβατικοί, κακοποιοί, ανυπότακτοι κ.λπ., πώς παίρνουν άδεια για να κάνουν συναυλίες; Γιατί τους αφήνουμε να αλωνίζουν στα social χωρίς κανέναν περιορισμό, χωρίς να δικαστούν για όσα τους βαρύνουν; Αυτά τα παιδιά που τους ακολουθούν, που τους θαυμάζουν, τι παραδείγματα παίρνουν; Αυτό δεν το σκέφτεται κανένας;
Επειδή όλα έχουν τη σημασία τους και έχουν συνέπειες στην κοινωνία, μήπως θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη φύλαξη και περισσότερη προσοχή στους σεσημασμένους; Εκτός κι αν υπάρχουν άλλοι λόγοι που τους αφήνουν χαλαρούς. Αλλά κι αυτούς τους λόγους πρέπει να τους ελέγξουν σχολαστικά.
Γιατί αν υπήρχε επαγρύπνηση, δεν θα γινόταν η απαγωγή. Προσοχή λοιπόν και εγρήγορση. Είναι κρίμα να σκεφτόμαστε να πάμε μέχρι το επόμενο τετράγωνο, φοβούμενοι μη μας την πέσει κάποιος. Γιατί μιλάμε για την Ελλάδα, όχι για κάποια χώρα με παράδοση στην εγκληματικότητα.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ