
Ξέφραγο αμπέλι η χώρα με τα συμβόλαια θανάτου!
• Άλλη μία εκτέλεση με συμβόλαιο θανάτου είχαμε τις προηγούμενες μέρες στην Αθήνα.
Ένας σεσημασμένος στις Αρχές, ο οποίος στο παρελθόν είχε εμπλακεί σε κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών, αλλά είχε αποφασίσει να γυρίσει σελίδα, δολοφονήθηκε με 50 σφαίρες από όπλο βαρέως τύπου, μέρα μεσημέρι στο Χαλάνδρι, έξω από διαγνωστικό κέντρο, όπου είχε μεταβεί για να κάνει εξετάσεις.
Όπως αποκαλύπτεται, η Αστυνομία, που φαίνεται ότι έχει καταφέρει και έχει πληροφόρηση για τα σχέδια της ελληνικής μαφίας, είχε προειδοποιήσει το θύμα ότι οι πρώην συνέταιροί του σκόπευαν να τον βγάλουν από τη μέση. Ο ίδιος είχε δύο μπράβους για προσωπική ασφάλεια, αλλά εκείνη τη μέρα δεν τους είχε μαζί του.
Αυτό είναι το γεγονός, που δίνει την αφορμή για τις απορίες, τα ερωτήματα και τις διαπιστώσεις.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πέρυσι στη χώρα μας είχαμε 62 δολοφονίες αυτού του είδους. Έγιναν, δηλαδή, 62 εκτελέσεις βάσει συμβολαίων θανάτου. Κατά συνέπεια, κάθε πέντε μέρες περίπου έχουμε και μία δολοφονία μαφιόζου στη χώρα μας… Αυτό σημαίνει ότι κάθε βδομάδα έρχεται μια αποστολή πληρωμένων δολοφόνων, με πλήρη οπλισμό, και εκτελεί συμβόλαια θανάτου.

Πώς μπαίνουν όλοι αυτοί στη χώρα μας και δεν τους παίρνει κανένας χαμπάρι;
Έρχονται πάντα διαφορετικοί, δεν γνωρίζουν οι Αρχές αν διώκονται, αν έχουν ποινικό μητρώο, αν θεωρούνται επικίνδυνοι; Και τα όπλα πώς τα περνάνε στη χώρα μας; Ποιες είναι οι μυστικές δίοδοι, οι κερκόπορτες της ασφάλειάς μας, που διασφαλίζουν την απρόσκοπτη είσοδο όπλων και πυρομαχικών στην Ελλάδα; Έχουν ασχοληθεί με αυτήν την παράμετρο οι Αρχές;
Έχουν σκεφτεί πόσο επικίνδυνο είναι να μπαίνουν ανεξέλεγκτα όπλα στη χώρα; Γιατί, προφανώς, δεν μπαίνουν μόνο για τις δολοφονίες. Μπαίνουν επειδή κάποιοι οπλοφορούν παράνομα, κάποιοι άλλοι πιθανόν να ετοιμάζουν αντάρτικο πόλεων ή αποσταθεροποίηση σε χρόνο που θα αποφασίσουν τα κέντρα που τους κατευθύνουν κ.λπ. Δεν είναι σωστό, ούτε ακίνδυνο ή αμελητέο να βρίσκονται όπλα στη χώρα δίχως να το γνωρίζουν οι Αρχές. Γι’ αυτό η ανεξέλεγκτη δράση των διεθνών κυκλωμάτων της μαφίας στη χώρα μας μάς ανησυχεί και μας προβληματίζει.
Δεν είναι λογικό να μπαινοβγαίνουν πάνοπλοι κακοποιοί στην Ελλάδα και να μην μπορεί να συλληφθεί ούτε ένας. Από τις 62 δολοφονίες που έγιναν από τους 62 δολοφόνους που τις έκαναν δεν βρέθηκε το ίχνος κανενός. Δεν προχώρησε καμία έρευνα, δεν είχε αποτέλεσμα καμία υπόθεση. Όλα είναι στο μηδέν. Και όλοι περιμένουμε μοιρολατρικά το επόμενο χτύπημα. Ελπίζοντας ότι θα είναι πάλι κάποιο συμβόλαιο θανάτου. Αν δεν είναι, όμως, κάτι τέτοιο, αλλά κάτι χειρότερο, τι γίνεται; Γι’ αυτό ανησυχούμε. Και, πιστεύουμε, όχι χωρίς λόγο. Ανησυχούν, άραγε, το ίδιο και οι αρμόδιοι;

ΤΟ ΠΑΡΟΝ