Θ. Φωτίου στη Βουλή: Στρεβλό, ασυντόνιστο, παρωχημένης αντίληψης και αμιγώς επικοινωνιακού σκοπού το πιλοτικό πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης για την πρώιμη παρέμβαση σε παιδιά 0-6 ετών

Μιλώντας στην υποεπιτροπή της Βουλής για θέματα ΑμεΑ, όπου είχαν κληθεί εκπρόσωποι φορέων προστασίας παιδιών με αναπηρία, ώστε να επικοινωνήσει η κυβέρνηση ότι πρόκειται προσεχώς να ξεκινήσει πιλοτικό πρόγραμμα με πόρους του ταμείου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας για την πρώην παρέμβαση σε παιδιά ηλικίας 0 έως 6 ετών με αναπηρίες ή αναπτυξιακές δυσχέρειες, η Θεανώ Φωτίου τόνισε:

«Μου είναι ιδιαίτερα γνωστό το έργο των προσκεκλημένων οργανώσεων, δεδομένου ότι συνεργάστηκα πολύ αρμονικά μαζί τους στο διάστημα που ήμουν Αναπλ. Υπουργός Εργασίας και Κοιν. Αλληλεγγύης. Το πρόγραμμα όμως που ανακοινώνετε σήμερα ότι εκδόθηκε η ΚΥΑ του, έχει πολλά προβλήματα. Καταρχάς γιατί χρειάστηκαν τρία χρόνια από  ψήφιση του νόμου 4997, το 2022, για να βγάλετε την ΚΥΑ, αφού λέγατε ότι οι πόροι έχουν εξασφαλιστεί; Αλλά το βασικό είναι ότι κάνετε ένα πιλοτικό εστιασμένο στην οικογένεια και τους γιατρούς, δηλαδή οικογενειακοκεντρικό και ιατροκεντρικό, τη στιγμή που πλέον έχει παγκόσμια επικρατήσει το κοινωνικό μοντέλο αντιμετώπισης της αναπηρίας και προστασίας των αναπήρων.

Ιδίως η πρώιμη ανίχνευση των αναπτυξιακών δυσχερειών, είναι αδύνατον να γίνει αποκλειστικά από την οικογένεια δεδομένου ότι υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες που απαιτούν έξωθεν παρέμβαση. Υποτίθεται, άλλωστε, ότι γι αυτό είχατε ψηφίσει το 2021 και το πρόγραμμα ΚΥΨΕΛΗ, όπου περιλαμβανόταν και πρόγραμμα για την πρώιμη ανίχνευση και παρέμβαση στους βρεφονηπιακούς σταθμούς.  Βέβαια, όπως είχαμε εξ αρχής πει στη Βουλή, το πρόγραμμα ΚΥΨΕΛΗ στο σύνολό του ήταν βλαπτικό για τα παιδιά, και  γι αυτό πρόσφατα αντικαταστάθηκε, στο ν. 5178/25, με το πρόγραμμα ΑΘΗΝΑ που στοχεύει στην πρώιμη ανίχνευση αναπτυξιακών δυσχερειών στην προσχολική αγωγή, όπου οι παιδαγωγοί θα λαμβάνουν επιπλέον εκπαίδευση για να επιτελούν το έργο αυτό σε συνεργασία με τους γονείς.

Η δική μου άποψη είναι ακόμη περισσότερο εστιασμένη στην κοινότητα. Την έχω καταθέσει προς συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων ως μέρος ενός ολοκληρωμένου Σχεδίου δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αλλά ματαίως. Προβλέπει την ανάθεση της βασικής ευθύνης σε διεπιστημονικές ομάδες που θα λειτουργούν σε επίπεδο κοινότητας (Δήμου ή Περιφέρειας) και θα επισκέπτονται περιοδικά τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία ώστε να ανιχνεύουν έγκαιρα και έγκυρα οποιοδήποτε πρόβλημα ή βλάβη. Αποσπασματικά πιλοτικά προγράμματα που θα αφορούν μικρό τμήμα του παιδικού πληθυσμού 1-6 ετών, που θα βασίζονται στην οικογένεια και τους γιατρούς και θα τελειώνουν με τη λήξη της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης χωρίς συνέχεια, είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των παιδιών και αποτελούν μόνον επικοινωνιακούς πομφόλυγες της κυβέρνησης.»