Πλειστηριασμοί: Ας δείξει το κράτος, έστω και για μία φορά, ότι είναι με τον πολίτη και όχι με τις τράπεζες

Νέα έξαρση έχουμε πάλι στους πλειστηριασμούς και στα ξεσπιτώματα των φουκαράδων που πήραν ένα δάνειο για να αγοράσουν σπίτι, το οποίο τώρα, επειδή δεν μπορούν να ξεπληρώσουν το δάνειο, κινδυνεύουν να το χάσουν στους πλειστηριασμούς από τα ποικιλώνυμα ξένα funds, που έχουν ενσκήψει σαν… κοράκια και επιπλέον είναι και παράνομα.

Μιλήσαμε για φουκαράδες γιατί αυτά τα σπίτια που βγαίνουν τώρα στο σφυρί είναι χαμηλού κόστους, από 70.000 μέχρι 100.000 ευρώ, και οι ξεσπιτωμένοι είναι οικογένειες με προβλήματα, υπερήλικες, άνεργοι κ.λπ.

Δεν είναι εκείνοι που οι τραπεζίτες τους χαρακτηρίζουν ως… στρατηγικούς κακοπληρωτές. Άτυχοι άνθρωποι είναι, κυνηγημένοι, πονεμένοι…

Υπό άλλες συνθήκες, οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να ξεπληρώσουν το δάνειό τους και να μη χάσουν το σπίτι τους, όμως, έτσι όπως έχουν διαμορφώσει οι τράπεζες το δανειακό σύστημα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, με μαθηματική ακρίβεια, θα βρεθούν στον δρόμο.

Για να γίνουμε πιο σαφείς: Υπάρχουν δανειολήπτες που χάνουν το σπίτι τους για μερικές χιλιάδες ευρώ, ωστόσο, με μια μικρή χρηματοδότηση από κάποια τράπεζα θα μπορούσαν να το σώσουν. Γιατί τώρα οι εποχές έχουν αλλάξει, οι άνεργοι του τότε έχουν δουλειά και τα παιδιά που τότε ήταν στο πανεπιστήμιο ή στο λύκειο τώρα έχουν βγει στην αγορά και δουλεύουν. Οπότε μπορούν να ξεπληρώσουν το όποιο δάνειο πάρουν. Όμως, ενώ τα οικονομικά τους στοιχεία είναι επαρκή, δεν μπορούν να πάρουν δάνειο γιατί είναι στον «Τειρεσία», γιατί οι τράπεζες τους έχουν στη… μαύρη λίστα, γιατί τα funds αγόρασαν τα δάνεια με τα σπίτια που είχαν ως εγγύηση σχεδόν τζάμπα και θέλουν να τα πουλήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πιο ακριβά. Έτσι, βγάζουν όλα τα σπίτια στο σφυρί και πετάνε στον δρόμο ανθρώπους που θα μπορούσαν να τα αγοράσουν, αν είχαν μια χρηματοδότηση. Εδώ ακριβώς πρέπει να παρέμβει το κράτος. Και να υποχρεώσει τις τράπεζες να δίνουν δάνεια για εξαγορά σπιτιών, τα οποία πήραν στον πλειστηριασμό εταιρείες που έχουν στήσει οι ίδιες με τα funds, για να κερδοσκοπήσουν, στους κανονικούς ιδιοκτήτες τους, εφόσον πληρούν τα μίνιμουμ οικονομικά κριτήρια.

Αν, δηλαδή, έχει χάσει κάποιος το σπίτι του και το πήρε στον πλειστηριασμό το fund ή η τράπεζα –μέσω εταιρείας που έχουν συστήσει, όπως είπαμε–, εφόσον έχει σταθερό εισόδημα, να δικαιούται να παίρνει δάνειο από την τράπεζα για να το ξαναγοράσει. Όμως, το ποσό που θα κληθεί να πληρώσει θα πρέπει να μην είναι μεγαλύτερο του ποσού με το οποίο χτυπήθηκε στον πλειστηριασμό το ακίνητο, συν ένα ποσοστό –γύρω στο 20%– για το κέρδος του υποτιθέμενου πλειοδότη.

Με τον τρόπο αυτό θα γλίτωνε το σπίτι του πολύς κόσμος και ταυτόχρονα θα εκτελούσαν και την αποστολή τους οι τράπεζες, που έχουν σταματήσει να δίνουν δάνεια, γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν Έλληνες που να πληρούν τα κριτήρια του δανεισμού, όπως τα έχουν καθιερώσει οι εγχώριες τράπεζες..

Θα μπορούσε και το κράτος να βοηθήσει σ’ αυτό, με απαλλαγές από τον φόρο μεταβίβασης κ.λπ. Αν, λοιπόν, το κράτος θέλει να προστατεύσει τον κόσμο, έστω όσους χάνουν την πρώτη και μοναδική κατοικία τους, ας επιβάλει στις τράπεζες να δανειοδοτούν υπό όρους τους «κόκκινους» δανειολήπτες, εφόσον μπορούν να εξυπηρετήσουν ένα δάνειο.

Μόνο έτσι θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των πλειστηριασμών και θα σωθεί ο κοσμάκης. Και, κυρίως, θα δείξει το κράτος ότι δεν ενδιαφέρεται μόνο για τις τράπεζες και τα διεθνή «κοράκια» αλλά και για τους πολίτες του.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ