Όλη η Ελλάδα ένας απέραντος ΟΠΕΚΕΠΕ… Η Κρήτη θα έπρεπε να ήταν… τριώροφη!
Δεν ήταν… κεραυνός εν αιθρία το σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Από το 2000, από επίσημα χείλη είχε ειπωθεί ότι, σύμφωνα με τις επιδοτήσεις που είχαν δοθεί για αγροτικές εκτάσεις, η Κρήτη θα έπρεπε να ήταν… τριώροφη!
Πριν από χρόνια, οι αρμόδιοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων της ΕΕ είχαν διαμηνύσει στη χώρα μας ότι, με βάση τα ζώα που δηλώνονται για τις επιδοτήσεις, η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να κάνει εισαγωγές κρεάτων για την επόμενη… δεκαετία.
Τόσο εντός των τειχών όσο και εκτός, όλοι γνώριζαν για το… πάρτι που γινόταν με τις αγροτικές επιδοτήσεις, αλλά κανένας δεν μιλούσε, γιατί ήταν πολλά τα λεφτά και έτρωγαν πολλοί. Από όλο αυτό το πάρτι, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, πάντως, πρέπει να ομολογήσουμε ότι εκείνοι που πήραν τα λιγότερα ή δεν πήραν τίποτα είναι οι πραγματικοί αγρότες. Γιατί εκείνοι κοιτάνε τη δουλειά τους, ασχολούνται με τη γη ή τα κοπάδια τους και δεν γνωρίζουν, οι περισσότεροι, τα προγράμματα και τις ευκαιρίες που υπάρχουν. Γι’ αυτόν τον λόγο είχαν ιδρυθεί επί Ανδρέα Παπανδρέου οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, που εξελίχθηκαν στο μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό σκάνδαλο, ακριβώς γιατί κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να πλουτίζουν σε βάρος των κανονικών αγροτών.
Από τότε μέχρι σήμερα, η ιστορία συνεχίστηκε και σήμερα δεν υπάρχει κανένας που να… έχει ακούσει για τα σκάνδαλα των αγροτικών επιδοτήσεων. Κανένας δεν βρίσκεται να πει ότι γνώριζε την πιο διαδεδομένη κομπίνα της σύγχρονης Ελλάδας. Όλοι… έπεσαν από τα σύννεφα. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης τολμούν και ζητούν πολιτικές ευθύνες από την κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, που είναι ο… πρώτος διδάξας με τους συνεταιρισμούς, ή ο ΣΥΡΙΖΑ, που τριπλασίασε τις επιδοτήσεις, εκμεταλλευόμενος την αλλαγή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας κ.λπ. Μόνο το ΚΚΕ δεν είχε ποτέ ανάμειξη στα κυκλώματα. Και η ΝΔ σαφώς και έχει ευθύνες, αλλά όχι όλες. Η πολιτική ευθύνη πρέπει να επιμεριστεί στα τρία κόμματα που έχουν κυβερνήσει. Γιατί αυτά έχουν όλες τις ευθύνες. Από κοινού.
Αλλά αυτό που γίνεται εδώ και δεκαετίες στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Είναι κάτι που γίνεται σε όλες τις εκφάνσεις του δημοσίου βίου. Είτε τοπικού, είτε κεντρικού, είτε περιφερειακού. Η αρπαχτή, η διαφθορά, η σήψη έχουν απλωθεί σαν γάγγραινα στη χώρα και πνίγουν ό,τι τίμιο, καλό, εποικοδομητικό υπάρχει. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, στη σύγχρονη Ελλάδα, δυστυχώς θα βρεις κι ένα σκάνδαλο. Είτε πολεοδομία είναι, είτε κτηματολόγιο, είτε δικαστήριο, είτε υπουργείο Μεταφορών για διπλώματα οδήγησης, είτε υπουργείο Μετανάστευσης για άδεια παραμονής, είτε, είτε, τα σκάνδαλα κάνουν… πάρτι και οι κάθε λογής επιτήδειοι, είτε υπάλληλοι είτε πολίτες, έχουν βρει έναν τρόπο να γίνονται πλούσιοι εις… υγείαν των κορόιδων.
Και μετά, όταν μας… κράζει όλη η Ευρώπη, όταν γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς, όταν πέφτουν τα πρόστιμα βροχή, δεν… ξέρει κανένας τίποτα. Όλοι ζούνε σε… άλλη χώρα. Τα πρόστιμα, όμως, δεν τα πληρώνουν εκείνοι που… έφαγαν –γιατί εδώ δεν τα φάγαμε μαζί–, αλλά ο κόσμος. Οι πολίτες, οι φορολογούμενοι, οι ασφαλισμένοι, οι μεροκαματιάρηδες. Αυτοί που δεν πήραν τίποτα. Εκείνοι που πληρώνουν πάντα τις… αμαρτίες των άλλων.
Γιατί όμως όλα τα κόμματα μιλάνε για πολιτικές ευθύνες; Γιατί δεν λένε ότι πρέπει να βγει ένας νόμος που να επιβάλει να πληρώνουν τα πρόστιμα εκείνοι που έκαναν τις… αρπαχτές και εκείνοι που τους διευκόλυναν στην απάτη; Γιατί να πληρώνουμε όλοι τα… κερατιάτικα των άλλων; Γιατί να πληρώνουν πάντα εκείνοι που δεν έχουν ιδέα, που όχι μόνο δεν έχουν πάρει λεφτά, αλλά ούτε… μυρωδιά από τις ρεμούλες, και εκείνοι που τις έκαναν να μένουν στο απυρόβλητο, για να κάνουν κι άλλες; Αυτός ο νόμος πότε θα βγει; Μάλλον ποτέ.
Γιατί εκείνοι που νομοθετούν είναι εκείνοι που αφήνουν τα παραθυράκια και τα περιθώρια για να γίνονται αυτά που γίνονται. Οπότε, ας μην ψάχνουμε ψύλλους στ’ άχυρα…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ