Με το που μπήκε ο Ιούνιος σφίξανε οι ζέστες. Άντε να δούμε πώς θα πάει κι αυτό το καλοκαίρι
Καλημέρα σας και καλή Κυριακή
Με το που μπήκε ο Ιούνιος σφίξανε οι ζέστες. Άντε να δούμε πώς θα πάει κι αυτό το καλοκαίρι.
Πάντως, οι τουριστικοί παράγοντες δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι για τη σεζόν. Το μόνο καλό είναι ότι σαφώς έχει επιμηκυνθεί και φτάνει πλέον μέχρι τον Οκτώβριο, σε ό,τι αφορά βέβαια τους ξένους τουρίστες, αφού ο ντόπιος τουρισμός πνέει τα λοίσθια.
Η ακρίβεια, η αβεβαιότητα, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα έχουν… δηλητηριάσει τον κόσμο, που δεν σκέφτεται πλέον τις διακοπές. Υπάρχουν πολλοί που παίρνουν άδεια τον Αύγουστο, αλλά μένουν στο σπίτι τους γιατί δεν τους κάνει καρδιά να πάνε πουθενά. Δεν έχουν ούτε λεφτά ούτε όρεξη. Οδηγούμαστε σε μια κοινωνία χωρίς ελπίδα, χωρίς νόημα, χωρίς προσανατολισμό. Μια κοινωνία με σκυμμένο κεφάλι, στα όρια της κατάθλιψης, υποτονική και αδιάφορη.
Εκεί μας οδήγησαν τα Μνημόνια, τα capital controls, οι πλουτοβαρείς πολιτικές της τελευταίας πενταετίας, η ηθική κατάπτωση και η μετάλλαξη της κανονικότητας σε εικονική πραγματικότητα, που επιφυλάσσει πάντα ανώμαλες προσγειώσεις και οβιδιακές μεταστροφές.
Το θέμα δεν είναι πλέον πού πάμε, το θέμα είναι πώς θα ξεφύγουμε από τα βράχια όπου μας οδηγούν. Πώς θα βρούμε άκρη, τρύπα, διέξοδο για να βγούμε από το τούνελ.
Μέχρι να γίνει αυτό, τα καλοκαίρια θα είναι μίζερα, οι ψυχές μας άδειες και το μέλλον απρόβλεπτο και προβληματικό.
Καλά ξεμπερδέματα…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ