Ιερά Μονή Σινά: Πήρε, άραγε, χαμπάρι το χαστούκι που δέχθηκε η κυβέρνηση και από ποιους το δέχθηκε;
Έσβησε η… φωτιά στο Σινά, αλλά το φιτίλι παραμένει αναμμένο
Τα ξημερώματα της Παρασκευής, το υπουργείο Εξωτερικών της Αιγύπτου και αμέσως μετά η Προεδρία της Χώρας του Νείλου έσπευσαν να σβήσουν τη φωτιά που είχε ανάψει μία μέρα πριν Δικαστήριο της Αιγύπτου, το που είχε πάρει απόφαση για εκκένωση της Μόνης της Αγίας Αικατερίνης στο Θεοβάδιστο όρος Σινά και τη μετατροπή της σε… μουσείο.
Με ανακοίνωσή τους έσπευσαν να διακηρύξουν ότι ισχύει με το παραπάνω και απαρέγκλιτα η δέσμευσή τους να διατηρήσει η ιστορική Μονή τα χαρακτηριστικά και το νομικό καθεστώς που τη διέπει μέχρι σήμερα, χωρίς καμία αλλαγή ή υπόνοια για οποιαδήποτε μελλοντική διαφοροποίηση.
Η ανακοίνωση αυτή έγινε δεκτή με ανακούφιση από την Αθήνα, η οποία θα πρέπει πλέον να σκεφτεί σοβαρά αν θα θελήσει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Ορθοδοξία, που πριν από μερικά χρόνια τον είχε, αλλά τον απεμπόλησε χάριν μιας θολής εξωτερικής πολιτικής που έχει ως γνώμονα τον συμβιβασμό και την υποχωρητικότητα.
Τη στιγμή που η Τουρκία έχει καθιερωθεί ως προστάτιδα χώρα των απανταχού της Γης μουσουλμάνων και επενδύει πολιτικά και στρατιωτικά στην τακτική αυτή, εμείς, που έχουμε κορυφαία προσκυνήματα σε όλο τον κόσμο και θεωρούμεθα από τους ορθοδόξους όλης της Γης κοιτίδα της Ορθοδοξίας, φροντίζουμε να υποβαθμίζουμε αυτήν την αποστολή, που μας την αναγνωρίζουν όλοι, και κρατάμε αποστάσεις από την Ορθοδοξία. Προς τέρψη, φυσικά, του Πατριαρχείου Μόσχας που διεκδικεί για τον εαυτό του αυτόν τον ρόλο, εξοβελίζοντας το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και φυσικά του Βατικανού, που θέλει να… κοντύνει με κάθε τρόπο την Ορθοδοξία, για να φαίνεται ως ο μοναδικός εκφραστής του Χριστιανισμού παγκοσμίως.
Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν αντέδρασε όταν ο Ερντογάν έκανε μουσείο και τέμενος την Αγία Σοφία και τώρα που το Δικαστήριο της Αιγύπτου πήγε να κάνει το ίδιο και στη Μονή Σινά, που είναι το αρχαιότερο χριστιανικό μνημείο εν λειτουργία παγκοσμίως, με διάρκεια ζωής που υπερβαίνει τα 1.500 χρόνια!
Εκείνο που δεν διευκρινίστηκε, πάντως, σε αυτό το τελευταίο είναι αν ένα δικαστήριο μπορεί να μετατρέπει ένα ιστορικό μνημείο σε μουσείο, καθώς αυτές οι αποφάσεις είναι πολιτικές και δεν λαμβάνονται από τα δικαστήρια. Κάτι που δεν σκέφτηκε ίσως το υπουργείο Εξωτερικών, που ασμένως έψαχνε εξηγήσεις από την αιγυπτιακή πλευρά με το που… έσκασε το θέμα, το οποίο όμως έπρεπε να περιμένει και να μη δείξει ότι αιφνιδιάστηκε.
Η απουσία της Ελλάδας από το… κάδρο της Ορθοδοξίας, πέρα από το θέμα της Αγίας Σοφίας που προαναφέραμε, το οποίο η κυβέρνηση δεν… άγγιξε καν, φαίνεται και από το γεγονός ότι άφησε αναπάντητες πολλές προκλήσεις εναντίον της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, ακόμα και από χώρες που δεν μπορούν να συγκριθούν μαζί μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους διωγμούς των ορθόδοξων Ελλήνων από το καθεστώς Ράμα, που κορυφώθηκαν με την υπόθεση Μπελέρη, τις προκλήσεις των Σκοπιανών, την εξόντωση των ελληνορθόδοξων στη Συρία κ.λπ. Όλοι αυτοί γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να τα βάλουν με την Ελλάδα, αλλά αποθρασύνονται όταν βλέπουν ότι δεν αντιδρούμε στις προκλήσεις τους, επειδή νομίζουν ότι φοβόμαστε τους Τούρκους, δεδομένου ότι απολαμβάνουν την υποστήριξη του Ερντογάν, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του προστάτη των μουσουλμάνων, όπως προαναφέραμε.
Ο Ερντογάν παίζει άριστα το παιχνίδι του ισλαμικού τόξου και προβάλλει ως κύριος εκφραστής και υποστηρικτής του.
Αντίθετα, εμείς δεν πείθουμε, ως κυβέρνηση, ότι είμαστε κανονικοί ορθόδοξοι, προσηλωμένοι στα νάματα και στις αρχές της. Όταν υποβαθμίζουμε την Εκκλησία, όταν ο ένας πρωθυπουργός δηλώνει άθεος και ο άλλος επιτρέπει τον γάμο των ομοφυλόφιλων, που είναι θέμα ταμπού για την Ορθοδοξία, δεν μπορούμε να πούμε ότι εκφράζουμε τους ορθοδόξους.
Ψαλιδίζουμε τις ελπίδες που έχουν αποθέσει σε μας οι ορθόδοξοι του κόσμου και χάνουμε την αξιοπιστία και το κύρος μας.
Και εκτιθέμεθα διεθνώς, καθώς τρώμε διαδοχικά χαστούκια και νομίζουμε ότι δεν είναι ραπίσματα… αλλά ριπές αέρα!
Αυτό εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν και μας διασύρει, αποκαλύπτοντας την αβελτηρία μας, την οποία παρουσιάζει ως αδυναμία.
Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να είναι δάκτυλος των Τούρκων πίσω από την απόφαση του δικαστηρίου μιας αιγυπτιακής επαρχίας με μουσουλμανικό πληθυσμό, ακριβώς για να δείξει ότι μας… παίζει όπως θέλει;
Άλλωστε και η μέρα που επελέγη για να κοινοποιηθεί η απόφαση, η αποφράδα ημέρα του Ελληνισμού, η ημέρα που έπεσε η Κωνσταντινούπολη, δεν είναι τυχαία… Εμπεριέχει συμβολισμό και μήνυμα.
Ταυτόχρονα, εμπεριέχει και ένα μήνυμα προς την αιγυπτιακή πλευρά, που υποδηλώνει την παρουσία της Τουρκίας αλλά και την επιρροή της σε ένα τμήμα της Χώρας του Νείλου.
Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσαν να ειπωθούν ως συμπέρασμα από την υπόθεση της Μονής Σινά.
Ωστόσο, θα επαναλάβουμε ότι μπορεί να έσβησε η φωτιά, προς το παρόν, αλλά το φιτίλι παραμένει αναμμένο. Στο χέρι μας είναι να μην προκαλέσει άλλη φωτιά…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτο: Berthold Werner – Own work, CC BY-SA 3.0, Link