Η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό – Ξέχασε τα 12 ν.μ.
– Στο ράφι το καλώδιο… προς κατευνασμό της Άγκυρας
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Σε μια κίνηση αντιπερισπασμού, προκειμένου να καλύψει τη συνεχή υποχωρητικότητα έναντι της Τουρκίας στο πεδίο, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να εμφανίσει τη Μεγάλη Τετάρτη τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό –με πενταετή καθυστέρηση–, ο οποίος δεν είναι τίποτε περισσότερο από την καταγραφή των διεκδικήσεων της Ελλάδας σε θαλάσσιες ζώνες, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να παρουσιάσει τον ΘΧΣ ως μεγάλο επίτευγμα έναντι της Τουρκίας, στην πραγματικότητα, όμως, θα πρέπει να αποδείξει στην πράξη ότι δεν θα αποδεχθεί παραβίαση αυτού που η ίδια κατέγραψε ως εθνική επιδίωξη στις θαλάσσιες ζώνες, οι οποίες σε πολλά σημεία επικαλύπτονται από την τουρκική «Γαλάζια Πατρίδα».
Διότι δεν θα έχει καμία απολύτως αξία, αντιθέτως θα πλήξει ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία της χώρας, εάν έχει δημοσιοποιηθεί και εγκριθεί ο ΘΧΣ, αλλά δεν ληφθεί κανένα μέτρο για την εφαρμογή του επί του πεδίου.
Και, δυστυχώς, σε πρώτη φάση, βλέπουμε ότι στο πεδίο υπάρχει σημαντική υποχώρηση πριν ακόμη εγκριθεί ο ΘΧΣ, καθώς η κυβέρνηση έχει αναστείλει επ’ αόριστον την επανάληψη των ερευνών για την πόντιση του καλωδίου που θα συνδέει την Κρήτη με την Κύπρο, λόγω των αντιδράσεων της Τουρκίας.
Προφανώς, είναι σαν να έχει δεχθεί η χώρα… γκολ από τα αποδυτήρια, καθώς οι νόμιμες διεκδικήσεις της Ελλάδας αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα που έχουν θεσπιστεί με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ, τα οποία καταγράφονται στον ΘΧΣ, θα μπουν στο ράφι λόγω της τουρκικής απειλής.
Το ΥΠΕΞ φαίνεται να σπατάλησε το τελευταίο διάστημα όλη τη δυναμική του και τη δράση του στο να εξασφαλίσει από τον κ. Φιντάν μια ήπια αντίδραση σε ό,τι αφορά τον ΘΧΣ, αντί να διασφαλίσει την απρόσκοπτη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας σε μια περιοχή οριοθετημένης ελληνικής ΑΟΖ. Και, όπως όλα δείχνουν, αυτή η «ήπια» αντίδραση της Τουρκίας είχε και ένα σοβαρό αντάλλαγμα.
Στον χάρτη του ΘΧΣ που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, ενώ καταγράφονται όλες οι δυνητικές θαλάσσιες ζώνες της χώρας, απουσιάζει εντελώς η καταγραφή και η αποτύπωση, έστω και με διακεκομμένη γραμμή, του ορίου των 12 ν.μ., που αποτελεί το δυνητικό εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων βάσει του Δικαίου της Θάλασσας.
Υπάρχει μόνο μια επεξηγηματική αναφορά ότι η Ελλάδα επιφυλάσσεται να ασκήσει το δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ., χωρίς όμως αυτό να αποτυπώνεται στον χάρτη.
Έτσι, η Αθήνα και το ΥΠΕΞ προσπάθησαν να κατευνάσουν την Άγκυρα, καθώς, φυσικά, ο πυρήνας των διεκδικήσεών της είναι να εμποδιστεί η Αθήνα να ασκήσει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων της στα 12 ν.μ. Άλλωστε, γι’ αυτόν τον λόγο η Τουρκία έχει κηρύξει το casus belli έναντι της χώρας μας.
Έτσι, η συζήτηση εστιάστηκε στη δυνητική ΑΟΖ της χώρας μας και θάφτηκε η εξαφάνιση των δυνητικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.
Ενδεικτικό της προσυνεννόησης που φαίνεται ότι υπήρξε (είχε προηγηθεί λίγες ημέρες πριν η συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν) είναι ότι λίγες ώρες πριν δοθεί στη δημοσιότητα στην Αθήνα ο χάρτης του ΘΧΣ, η τουρκική κυβέρνηση προανήγγειλε τη σύσταση και διαμόρφωση του δικού της ΘΧΣ διαρρέοντας στη «Μιλιέτ» έναν χάρτη ο οποίος αποτυπώνει όλη τη διεκδίκηση της «Γαλάζιας Πατρίδας» και φτάνει μέχρι και το μέσο του Αιγαίου.
Και αυτήν την είδηση έσπευσε λίγη ώρα αργότερα να επιβεβαιώσει το ίδιο το τουρκικό ΥΠΕΞ με ανακοίνωση που εξέδωσε, απαντώντας στην ελληνική κίνηση και δηλώνοντας ότι σύντομα θα είναι έτοιμος και ο τουρκικός ΘΧΣ.
Στον ελληνικό χάρτη, βεβαίως, δεν είδαμε να συμπεριλαμβάνονται και οι απαραίτητοι συνοδευτικοί χάρτες, με τις προβλεπόμενες για κάθε περιοχή δραστηριότητες (ασκήσεις, γεωτρήσεις, ιχθυοκαλλιέργειες, αιολικά, πόντιση καλωδίων και αγωγών κ.λπ.), κάτι που δείχνει και τη βιασύνη της κυβέρνησης να προχωρήσει με τον ΘΧΣ, χωρίς να δρομολογήσει και τις υπόλοιπες ενέργειες που θα του προσδώσουν περιεχόμενο και θα δώσουν την ευκαιρία να αρχίσουν οι αιτήσεις και οι αδειοδοτήσεις για την άσκηση των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων.
Και αυτό ακριβώς θέλει να αποφύγει τώρα η κυβέρνηση: Να καθυστερήσει όσο είναι δυνατόν την εφαρμογή στην πράξη του ΘΧΣ, καθώς προφανώς δεν αρκεί ο κατευνασμός της Τουρκίας με την εξαφάνιση των 12 ν.μ., προκειμένου να διεξαχθούν δραστηριότητες σε δυνητικές θαλάσσιες ζώνες, σε περιοχές όπου η Ελλάδα έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με την Αίγυπτο και κυρίως σε νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου, τις οποίες η Τουρκία περιλαμβάνει στις «γκρίζες ζώνες».
Τα Θαλάσσια Πάρκα, τα οποία έχουν εξαγγελθεί εδώ και έναν χρόνο, ακόμη παραμένουν θαμμένα στα υπουργικά συρτάρια, καθώς η έγκρισή τους θα οδηγήσει άμεσα στην έναρξη περιβαλλοντικών και άλλων δραστηριοτήτων στις βραχονησίδες του Αιγαίου. Και αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση θα πρέπει να υποστηρίξει στην πράξη, εφόσον η Τουρκία επιχειρήσει, όπως θεωρείται δεδομένο ότι θα πράξει, να τις εμποδίσει.
Κρίσιμο, φυσικά, παραμένει το θέμα της επανέναρξης των ερευνών για την πόντιση του καλωδίου, που υπάγεται στην ελευθερία των θαλασσών και αφορά την περιοχή ανατολικά της Κάσου, σε μια μεγάλη έκταση που ανήκει στην ελληνική ΑΟΖ, η οποία επικαλύπτεται από την τουρκική –παρανόμως κηρυχθείσα– ΑΟΖ, βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Ακούσαμε και από τον ΥΠΕΞ Γιώργο Γεραπετρίτη ότι, εφόσον υπάρχει και από την Τουρκία χάρτης με ΘΧΣ που επικαλύπτει ελληνικές περιοχές, η διαφορά θα πρέπει να οδηγηθεί σε διεθνή δικαιοδοσία. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επιμένει ακόμη στη συνέχιση του άγονου διαλόγου που εκτυλίσσεται τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια για το θέμα των θαλασσίων ζωνών.
Η απόσταση που χωρίζει τις δύο χώρες είναι τεράστια και αυτό το καταδεικνύουν και οι χάρτες του ΘΧΣ. Εξάλλου και ο ίδιος ο ΥΠΕΞ θα έπρεπε να έχει πεισθεί πλέον ότι η Τουρκία δεν αναζητά λύση με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά με βάση αυτό που η ίδια θεωρεί ότι της ανήκει και μπορεί να το διεκδικήσει με την ισχύ της.
Η κυβέρνηση δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μπει στον πειρασμό να ξεκινήσει διαπραγμάτευση με την Τουρκία, εφόσον δεν έχει στην πράξη ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματά της στην κηρυγμένη ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την κυριαρχία της σε νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου. Και, πολύ περισσότερο, προτού διευκρινίσει ή διορθώσει το «λάθος» της απάλειψης από τον χάρτη του ΘΧΣ της δυνητικής γραμμής επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ