Έλενα Κουντουρά στο “Π”: Ανάγκη για μεγαλύτερη στήριξη της γυναίκας σε εργασία, στέγαση, υγεία, οικονομική ενδυνάμωση, εξάλειψη της βίας

Της
ΕΛΕΝΑΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ
Ευρωβουλευτού ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ

Οι διακρίσεις και οι ανισότητες που βιώνουν οι γυναίκες στην Ελλάδα παραμένουν με αμείωτη ένταση. Οι τελευταίες εξελίξεις στη χώρα επιβεβαιώνουν ότι τα αποσπασματικά κυβερνητικά μέτρα δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν τη δυσανάλογη έκθεση των γυναικών στην εργασιακή και στεγαστική επισφάλεια, στη φτώχεια και σε κάθε μορφή έμφυλης βίας.

Οι καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατά 88% στην Ελλάδα το 2024 σε σχέση με το 2023. Η θλιβερή λίστα των γυναικοκτονιών μεγαλώνει, με 116 θύματα από το 2020 μέχρι σήμερα.

Τα μισογυνιστικά σχόλια και οι σεξιστικές συμπεριφορές αναπαράγονται σε όλους τους χώρους εργασίας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα σχολεία και σε δημοφιλείς στους νέους χώρους, όπως o κινηματογράφος και η μουσική τραπ, με εξευτελιστικούς στίχους.

Και, δυστυχώς, στον αθλητισμό, που πρεσβεύει τις αξίες του ευ αγωνίζεσθαι και του σεβασμού, στοχοποιούνται δημόσια μητέρες, κόρες ή σύζυγοι παικτών και παραγόντων με χυδαίες εκφράσεις και προσβολές, επειδή η γυναίκα είναι το εύκολο θύμα. Είναι ντροπή στα γήπεδα να επικρατεί ο σεξισμός και η βία!

Η ελληνική νομοθεσία αναγνωρίζει την ισότητα των φύλων, αλλά δεν την αντιμετωπίζει, και η εφαρμογή της υστερεί.

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί παραμένουν υποστελεχωμένοι και τα μέτρα υποχρεωτικής διαφάνειας μισθών στις επιχειρήσεις, που έχει υιοθετήσει η ΕΕ, δεν εφαρμόζονται επαρκώς.

Ακόμη και στον δημόσιο τομέα, οι κυβερνητικές πολιτικές αποτυγχάνουν να διασφαλίσουν τα αυτονόητα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να αμείβονται κατά 10% λιγότερο από τους άνδρες για εργασία ίσης αξίας. Πολλές εργαζόμενες αναγκάζονται να εργαστούν με μερική απασχόληση ή συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με αντίκτυπο στην κοινωνική τους ασφάλιση και στις συντάξεις τους, ένα μείζον κοινωνικό ζήτημα. Ή καταλήγουν σε μειωμένο ωράριο εργασίας επειδή φροντίζουν συγχρόνως ηλικιωμένους ή παιδιά στο σπίτι. Η απλήρωτη φροντίδα που επωμίζονται κυρίως οι γυναίκες εκτιμάται σε τουλάχιστον 242 δισ. ευρώ ετησίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έκανα προσωπικά παρέμβαση στην Κομισιόν, μετά από εξοργιστικό περιστατικό, όπου καρκινοπαθής αναπληρώτρια εκπαιδευτικός εξαναγκάστηκε να επιλέξει εάν θα συνεχίσει τις θεραπείες της ή θα αναλάβει υπηρεσία, επειδή παραβιάζεται το ευρωπαϊκό δίκαιο στη χώρα μας.

Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί στερούνται αδικαιολόγητα στην Ελλάδα τα δικαιώματα στην άδεια μητρότητας και αναρρωτικών αδειών, που ισχύουν για το μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό.

Η ίδια η κυβέρνηση έχει αγνοήσει εδώ και σχεδόν έναν χρόνο τη διαδικασία που ξεκίνησε η Κομισιόν κατά της χώρας μας για τις διακρίσεις στην εργασίαν και παρά την προειδοποίηση για παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Οι χαμηλότεροι μισθοί φέρνουν στην πρώτη γραμμή της στεγαστικής κρίσης τις γυναίκες και τις μονογονεϊκές οικογένειες, που λόγω του υψηλού κόστους αδυνατούν να νοικιάσουν ή να αγοράσουν κατοικία, και διατρέχουν έως και τριπλάσιο κίνδυνο φτώχειας. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία αναγκάζονται να παραμένουν εγκλωβισμένες, οι ίδιες και τα παιδιά τους, σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον.

Ως μέλος της Επιτροπής FEMM του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για δεύτερη συνεχή θητεία και ως μέλος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, εισηγήτρια της πολιτικής μου ομάδας στον φάκελο για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης από πλευράς κοινωνικής συνοχής, πιέζω για:

• ισχυρότερη προστασία των δικαιωμάτων των θυμάτων εγκλημάτων, στη διαδικασία αναθεώρησης της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας,
• την άμεση εφαρμογή της πρώτης ιστορικής ευρωπαϊκής οδηγίας 1385 του 2025 για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία, με έμφαση στην πρόληψη,
• την ουσιαστική μισθολογική εξίσωση μεταξύ ανδρών και γυναικών για εργασία ίσης αξίας,
• μέτρα για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης των γυναικών και των μονογονεϊκών οικογενειών, μέσα από νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο για την κοινωνική στέγαση,
• την καθολική πρόσβαση των γυναικών σε φροντίδα υγείας ευαισθητοποιημένη ως προς το φύλο, με πρόσβαση σε βέλτιστες υπηρεσίες θεραπείας, έγκαιρης ανίχνευσης και πρόληψης,
• πλήρη διασφάλιση των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, όπως η ασφαλής νόμιμη άμβλωση,
• κατεύθυνση μεγαλύτερης χρηματοδότησης σε κοινωνικές δομές και υπηρεσίες ολοκληρωμένης υποστήριξης θυμάτων βίας, εκπαίδευση των αρχών, ενίσχυση των μέσων πρόληψης και προγράμματα ευαισθητοποίησης.

Απαιτείται, εθνικά, μια γενναία, ολιστική προσέγγιση για την άρση των έμφυλων διακρίσεων, με πλήρη και άμεση εφαρμογή της νέας ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αλλαγή νοοτροπίας, εκστρατείες ενημέρωσης και εκπαίδευση. Η Πολιτεία πρέπει να εξασφαλίσει επαρκείς χρηματοδοτήσεις για να στηριχθεί ισότιμα η γυναίκα στην Ελλάδα, ως το στήριγμα της οικογένειας, πυλώνας οικονομικής ανάπτυξης και προόδου και ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ