Παλαιστινιακό: Η Αθήνα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση

Τι θα πει, άραγε, η Ελλάδα στη συνάντηση που οργανώνουν η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία στη Νέα Υόρκη με σκοπό να προωθήσουν την ιδέα αναγνώρισης Παλαιστινιακού Κράτους;

Είναι προφανές ότι οι δύο χώρες θέλουν να ασκήσουν τη μέγιστη πίεση στον Νετανιάχου, προκειμένου να σταματήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις. Από την άλλη, το σχέδιο για αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους, όσο στη Γάζα κυριαρχεί η Χαμάς, έχοντας αποκτήσει επιρροή και στη Δυτική Όχθη, είναι εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, καθώς ενέχει τον κίνδυνο να θεωρηθεί ως ανταμοιβή προς τους ακραίους εξτρεμιστές.

Γενικά, εκτός από έναν μικρό αριθμό χωρών, υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για το αν μια τέτοια κίνηση, που θα είναι περισσότερο συμβολικού περιεχομένου, μπορεί να φέρει πιο κοντά την ειρήνη στη Γάζα και την προοπτική δημιουργίας ενός Παλαιστινιακού Κράτους. Η Αθήνα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, καθώς δεν θέλει να φανεί ότι ταυτίζεται με τις τελευταίες επιλογές του Νετανιάχου.

Από την άλλη, όμως, δεν μπορεί, για ευνόητους λόγους, να υποστηρίξει μια πρωτοβουλία για ανακήρυξη κράτους, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι νόμιμες και ουσιαστικές προϋποθέσεις. Η δυσκολία των χειρισμών είναι δεδομένη, πολλώ δε μάλλον όταν η Ελλάδα συμμετέχει και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

[email protected]

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---

Διαβάστε τα άρθρα της στήλης  “ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών” ΕΔΩ

---

Σάκης Αρναούτογλου από Λισαβόνα: Η Ευρώπη του αύριο χτίζεται με κοινωνική συνοχή, αξιοπρεπή στέγαση για όλους και φωνή στους Νέους

Βατερλώ εθνικών διαστάσεων υπό τη μόνιμη απειλή της Τουρκίας

ΑΠΟ ΗΤΤΑ ΣΕ ΗΤΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

–Το φιάσκο με Αίγυπτο και Λιβύη
–Τα παζάρια με την Αλβανία για την ΑΟΖ

Σε τροχιά σταθερής επιδείνωσης έχουν μπει τα εθνικά ζητήματα, ως αποτέλεσμα της απουσίας στρατηγικής και των άστοχων – κάκιστων χειρισμών της κυβέρνησης, αλλά κυρίως λόγω έλλειψης του σθένους που απαιτείται για την προάσπιση των συμφερόντων της χώρας.

Απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους, που υψώνουν το ανάστημά τους, διεκδικούν απειλούν ή εκβιάζουν, βρίσκεται ένας φοβισμένος και σε κατάσταση σύγχυσης πρωθυπουργός (Κυρ. Μητσοτάκης) και ένας υπουργός Εξωτερικών (Γ. Γεραπετρίτης) σαν… έτοιμος από καιρό να υποχωρήσει, να συμβιβαστεί, ακόμη και σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι προοπτικές σε όλα τα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής κάθε άλλο παρά ευοίωνες δείχνουν, την ίδια στιγμή που το διεθνές περιβάλλον γίνεται όλο και πιο δυστοπικό και ο ρόλος της χώρας μας στις εξελίξεις ακόμη και στην εγγύτερη περιοχή μας περιορίζεται σταδιακά. Στην κυβέρνηση παρακολουθούν αμήχανοι την οριστική, ως φαίνεται, απόφαση Γερμανών, Γάλλων, Ιταλών κ.ά. να βάλουν την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το… παράθυρο, μέσα του αμυντικού προγράμματος. Η Αθήνα… γκρίνιαξε, διαφώνησε με κομψό τρόπο, αλλά τίποτα περισσότερο.

Άλλωστε, στην προσπάθειά του να αποτρέψει τη συγκεκριμένη εξέλιξη, ο Κυρ. Μητσοτάκης βρέθηκε χωρίς υποστηρικτές και συμμάχους. Κάτι που σημαίνει ότι, πλέον, έχει χάσει τα όποια ερείσματα είχε στην Ευρώπη και πως η χώρα μας έχει μπει στο περιθώριο.

Χωρίς αποτέλεσμα αποδεικνύεται και η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να βάλει όρους στην Άγκυρα ως προς τη συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα. Λίγα μόλις 24ωρα μετά τη δήλωσή του ότι θα ζητήσει από τον Τ. Ερντογάν να άρει το casus belli, η απάντηση από τη γειτονική χώρα ήταν κατηγορηματική και στο ανώτατο επίπεδο.

Ο υπουργός Άμυνας υπογράμμισε ότι δεν τίθεται θέμα άρσης του casus belli και πως αυτό το θέμα δεν μπορεί να συνδεθεί σε καμιά περίπτωση με το ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα. Η επιδίωξη του κ. Μητσοτάκη να διατηρήσει «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο, υπό τον φόβο ενός θερμού επεισοδίου, τον οδηγεί σε λανθασμένες κινήσεις αλλά και… συνεχείς υποχωρήσεις απέναντι σε μια Τουρκία που απειλεί, εκβιάζει, διεκδικεί σε βάρος της χώρας μας. Και όσο ο πρωθυπουργός… φοβάται και υποχωρεί τόσο ο Τ. Ερντογάν θα γίνεται πιο απειλητικός και πιο προκλητικός, ειδικά τώρα που ο ρόλος του στην περιοχή έχει αναβαθμιστεί, σε ανησυχητικό μάλιστα βαθμό.

Φιάσκο
Τις τελευταίες ημέρες, οι πολίτες παρακολουθούν με έκπληξη, αλλά και οργή, τις εξελίξεις σχετικά με τη Μονή Σινά, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη το σχέδιο της αιγυπτιακής κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στη Μονή και να δημεύσει την περιουσία της. Το ίδιο έκπληκτοι έδειξαν και στην κυβέρνηση, καθώς τους πήρε κάτι μέρες για να… συνέλθουν και να αντιδράσουν. Τρόπος του λέγειν, δηλαδή. Η στάση του υπουργείου Εξωτερικών είναι ανεξήγητη και έως έναν βαθμό… παρεξηγήσιμη, καθώς στο γραφείο του Γ. Γεραπετρίτη γνώριζαν εδώ και καιρό τις προθέσεις του Καΐρου (είχε προϊδεάσει τον Κυρ. Μητσοτάκη και ο Αλ Σίσι στη πρόσφατη συνάντησή τους), αλλά αδράνησαν χαρακτηριστικά. Και όταν το θέμα έσκασε, άρχισαν να τρέχουν –εκ των υστέρων– για να… σώσουν τα άσωστα. Ως συνήθως, δηλαδή. Στην περίπτωση που δεν αποτραπούν τα σχέδια του Καΐρου, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα φορτωθεί την ευθύνη ενός φιάσκου διαστάσεων, που θα πλήξει καίρια την Ορθοδοξία.

Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται… τα δυσάρεστα νέα ήρθαν και από τη Λιβύη. Την περίοδο του εμφυλίου στη χώρα αυτή, η Αθήνα στάθηκε στο πλευρό του στρατηγού Χάφταρ, στηρίζοντάς τον με πολλούς τρόπους. Επένδυσε σε εκείνον διότι εξαρχής ήταν αντίθετος με τη φιλοτουρκική στάση της πολιτικής ηγεσίας.

Στην κυβέρνηση θεωρούσαν ότι θα έχουν μόνιμα έναν δίαυλο επικοινωνίας με τη Λιβύη και θα μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις εκεί. Ματαίως, όπως αποδεικνύεται. Ο στρατηγός Χάφταρ έχει μπει σε τροχιά σύγκλισης με την Άγκυρα και ως εκ τούτου οι σχεδιασμοί που είχαν γίνει στην Αθήνα κινδυνεύουν να πάνε στο καλάθι των αχρήστων. Ποια είναι η αντίδραση της κυβέρνησης; Παρακολουθεί τις εξελίξεις. Και… πέφτει κάθε τόσο από τα σύννεφα.

Σε χρόνο παράλληλο, στο υπουργείο Εξωτερικών ξεκίνησαν τις συζητήσεις για τη χάραξη της ΑΟΖ με την Αλβανία, η οποία είχε συμφωνηθεί πριν από μερικά χρόνια, αλλά ο Έντι Ράμα την… πέταξε στα σκουπίδια και ζήτησε εξαρχής διαπραγματεύσεις.
Με άλλους όρους και προϋποθέσεις, εννοείται πιο… φιλικούς προς την Αλβανία. Τα παζάρια ξεκίνησαν ήδη και το ερώτημα που τίθεται από πολλές πλευρές είναι μέχρι πού θα φτάσουν οι υποχωρήσεις της κυβέρνησης για να κλείσει το ζήτημα.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Γ. Γεραπετρίτη, από τα κόμματα αλλά και τους πολίτες, ακολουθεί σταθερά φθίνουσα πορεία και τείνει να μηδενιστεί.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτο:  (ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)

---

Μιχ. Σάλλας: Δώστε δάνεια στον κόσμο, για να έχουμε πραγματική αποκατάσταση της οικονομίας

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΕΙΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

–Δεν είναι δυνατόν οι μισοί Έλληνες να είναι αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα

Κανονική οικονομική ανάκαμψη με 500.000 ενεργούς πολίτες εκτός τραπεζικού συστήματος, χωρίς τη δυνατότητα δανεισμού για εξόφληση «κόκκινων» δανείων ή για επιχειρηματικές επεκτάσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει. Όταν ο τραπεζικός τομέας δεν ανταποκρίνεται στην κύρια αποστολή του, που είναι να χρηματοδοτεί τον κόσμο και τις επιχειρήσεις για στεγαστικές ή καταναλωτικές ανάγκες και για επεκτάσεις, επενδύσεις κ.λπ., η οικονομία μένει στάσιμη, το χρήμα δεν κινείται και το σύστημα καταρρέει.

Πώς, όμως, να δοθούν δάνεια, πώς να κυκλοφορήσει το χρήμα όταν οι μισοί Έλληνες, είτε καταναλωτές είτε επιχειρηματίες, δεν έχουν τη δυνατότητα να δανειοδοτηθούν; Όταν εκείνοι που μπορούν να κινήσουν την οικονομία έχουν μείνει… από καύσιμα, πώς θα λειτουργήσουν, πώς θα αναπτυχθούν;

Ο μόνος τρόπος να γυρίσει ο τροχός, να λειτουργήσει με πραγματικούς οικονομικούς κανόνες το κράτος, για να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης που θα προέρχεται από κανονική οικονομική λειτουργία και όχι από τα προερχόμενα από την αφαίμαξη του λαού κάλπικα πλεονάσματα, είναι να μπορέσουν να μπουν στο… κάδρο της δανειοδότησης όσο το δυνατόν περισσότεροι. Όποιος έχει δουλειά, όποιος έχει οικονομικά στοιχεία, όποιος έχει δραστηριότητα που του διασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα να μπορεί να παίρνει δάνειο, ασχέτως αν είναι στη… μαύρη λίστα των τραπεζών ή στον «Τειρεσία».

Αυτά τα απλά πράγματα, τα οποία μπορεί να σκεφτεί κάθε λογικός άνθρωπος και τα είχαμε επισημάνει και εμείς την προπερασμένη Κυριακή, τα ανέφερε σε άρθρο του στην «Καθημερινή» ο πολύπειρος τραπεζικός και πρώην πρόεδρος του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλης Σάλλας.

Αναφερόμενος ειδικά στον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν οι τράπεζες, τονίζει:

Για να υπάρξει πραγματική ανάταξη της οικονομίας είναι απαραίτητη η διατύπωση και υλοποίηση ενός σχεδίου που πρέπει να περιλαμβάνει, εκτός εκείνων που έχουν αποφασισθεί, και τα εξής:
• Διαγραφή του συνόλου των εκτός ισολογισμού τόκων, στο ποσό που ήταν κατά τη μεταβίβαση ή την ανάθεση διαχείρισης σε funds ή servicers από τις τράπεζες (ν. 4261/2014, άρθρο 150).
• Ρυθμίσεις σε μακροπρόθεσμη βάση (15ετή ή 20ετή), με χαμηλό σταθερό επιτόκιο, για το σύνολο των «κόκκινων» δανείων, χωρίς εισοδηματικά ή δανειακά όρια, που έχουν επιβληθεί και περιορίζουν σημαντικά την επίλυση του προβλήματος.
Καμία πρόσθετη επιβάρυνση με εκτοκισμό τόκων από funds ή servicers, επί των δανείων που διαχειρίζονται.
• Ειδική αντιμετώπιση των δανείων σε ελβετικό φράγκο, με ευνοϊκή «ισοτιμία αναφοράς» και μετατροπή των υπολοίπων σε ευρώ. Διαγραφή τόκων για τους εκτός ισολογισμού και για εκείνους που εξυπηρετούν τα δάνειά τους, το 50% της καταβολής τόκων να λογιστεί ως καταβολή κεφαλαίου. Δεν πρέπει να αγνοείται η συνυπευθυνότητα των τραπεζών στην εξέλιξη των δανείων αυτών, διότι έπρεπε να είχε υπάρξει παρεμβατική προστασία στους ιδιώτες. Η δημοσιονομική επιτυχία των τελευταίων ετών κρύβει πίσω της ένα κρίσιμο πρόβλημα: την επιμονή των εξωτερικών ανισορροπιών.
• Δικαίωμα εξόφλησης των δανείων από τους ίδιους τους οφειλέτες ή σε αυτούς που οι ίδιοι θα υποδείξουν, στην τιμή που αυτά πωλούνται ή έχουν πωληθεί σε funds ή servicers. Κάθε δανειολήπτης δικαιούται να ενημερωθεί για το ύψος μεταβίβασης του δανείου του. Το επιχείρημα περί ηθικού κινδύνου (moral hazard) δεν μπορεί να ισχύει πλέον, έπειτα από 10 – 15 χρόνια, διότι σε πολλές περιπτώσεις ερμηνεύεται ότι υποκρύπτει περίεργες συναλλαγές.

Απλά και συγκεκριμένα μέτρα, που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία και διέξοδο στους δανειολήπτες.
Ο Μιχάλης Σάλλας μίλησε ως τραπεζίτης αλλά και ως οικονομολόγος. Και είπε αλήθειες οι οποίες μπορούν εκ του ασφαλούς να φέρουν την πραγματική άνοιξη στην εθνική μας οικονομία. Αρκεί να τον ακούσουν οι αρμόδιοι και να πάρουν αμέσως τα μέτρα που απαιτούνται, χωρίς… παραθυράκια και υστεροβουλίες.

Γιατί το θέμα των δανείων δεν έχει αντιμετωπιστεί και θα το βρούμε μπροστά μας στη συνέχεια. Ενώ πάντα, όσο δεν επιλύεται, θα αποτελεί βαρίδι και τροχοπέδη για την οικονομία…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---

«SOS» από τους ιατρικούς συλλόγους της χώρας: Λείπουν 6.000 γιατροί από το ΕΣΥ!

–Ανάγκη για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, που θα υπηρετούν το κοινό καλό

Του
ΑΡΗ ΜΠΕΡΖΟΒΙΤΗ

---

Την εκτίμηση ότι «ο χώρος της Υγείας έχει α­νάγκη ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, στις οποίες δεν συγκαταλέγονται οι αυτονόητες προσαρμογές τεχνολογικών αναβαθμίσεων, για τις οποίες καταναλώνεται πολύς δημόσιος λόγος, εις βάρος των πραγματικών, όπως είναι τα Κέντρα Τραύματος, τα Κέντρα Εγκεφαλικών και ο Προσωπικός Γιατρός» εξέφρασε σε ειδική σύσκεψη η Ολομέλεια του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) και οι πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας.

Όπως επισημάνθηκε, «οι μεταρρυθμίσεις στην υγεία, για να νοούνται ως τέτοιες, οφείλουν να υπηρετούν το κοινό καλό και χρειάζονται επαρκή προετοιμασία, ε­κτενή διάλογο με τον ιατρικό κόσμο και την κοινωνία, σταθερότητα, συνέπεια και πόρους».

Ειδικότερα, τα βασικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν το ΔΣ του ΠΙΣ και οι συμμετέχοντες στη σύσκεψη πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων έχουν ως εξής:

Προκηρύξεις γιατρών ΕΣΥ
Τα κενά στελέχωσης του ΕΣΥ σε ιατρικό δυναμικό είναι πλέον άνω των 6.000, με συνέπεια να προκαλούνται τεράστιες δυσλειτουργίες, οι οποίες οδηγούν σε επιταχυνόμενο κύμα παραιτήσεων, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που αναρτώνται στη «Διαύγεια». Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει σε άμεση και στοχευμένη προκήρυξη όλων των κενών θέσεων, ώστε να υπάρξει σταθεροποίηση και λειτουργική ανάταξη του ΕΣΥ. Οι θέσεις που προκηρύσσονται και αποβαίνουν άγονες να παραμένουν ανοιχτές, ώστε τυχόν υποψηφιότητες να ευδοκιμούν χωρίς καθυστερήσεις. Περαιτέρω, η νομοθετική ρύθμιση που παρέχει δυνατότητα παραμονής διευθυντών ΕΣΥ επί τριετία μετά το 67ο έτος της υποχρεωτικής συνταξιοδότησης, με ταυτόχρονη διατήρηση διευθυντικών καθηκόντων στα τμήματα και στις κλινικές που υπηρετούν, λειτουργεί αρνητικά στην ισορροπία του συστήματος και αποθαρρύνει την προσέλκυση και παραμονή νεότερων στελεχών και ως εκ τούτου χρήζει άμεσης αλλαγής.

Απόσυρση επίμαχων διατάξεων
Το άρθρο 65 του ν. 5129/24, το οποίο προβλέπει επιστράτευση ιδιωτών γιατρών για την κάλυψη κενών στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, αποτέλεσε σημείο έντονης σύγκρουσης του ΠΙΣ με το υπουργείο Υγείας, και όσο παραμένει εν ισχύ θα δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο πλευρών.

Κρίνουμε επιβεβλημένη την απόσυρση της εν λόγω ρύθμισης το ταχύτερο, όπως και του άρθρου 69 του ίδιου νόμου, με το οποίο επικρέμαται η αυτοδίκαιη λύση συμβάσεων σε παρόχους του ΕΟΠΥΥ.

Αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των γιατρών του ΕΣΥ
Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των γιατρών του ΕΣΥ μέχρι στιγμής δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα από πλευράς υπουργείου (ελκυστικότητα θέσεων κ.λπ.), όπως εξαρχής προέβλεψε ο ΠΙΣ. Επιπλέον, λειτουργούν αρνητικά και στον ιδιωτικό τομέα. Η περιβόητη «μεταρρύθμιση» περνά κάτω από τον πήχη, ενώ το ΕΣΥ χρειάζεται άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της ελκυστικότητάς του. Η αναθεώρηση των σημερινών πολιτικών είναι απολύτως αναγκαία.

Αναμόρφωση Ιατρικού Μισθολογίου του ΕΣΥ
Το Ιατρικό Μισθολόγιο του ΕΣΥ είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτελεί αναγκαιότητα αύξησης του μισθολογίου με διπλασιασμό των καθαρών αποδοχών, προκειμένου να προσεγγίσει τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, οι πρόσθετες εφημερίες πρέπει να λογίζονται ως αφορολόγητες.

ΕΚΑΒ
Προκύπτει επιτακτική ανάγκη στελέχωσης του ΕΚΑΒ με μόνιμο προσωπικό, μεταξύ του οποίου θα υπάρχει επαρκής αριθμός γιατρών, προκειμένου να πραγματοποιούνται με ασφάλεια οι διακομιδές ασθενών.

Ειδικευόμενοι – νέοι γιατροί
Η ανάγκη λήψης ουσιαστικών μέτρων για την εκπαίδευση των ειδικευομένων σε όλες τις κλινικές και τμήματα του ΕΣΥ, καθώς και η στήριξη των νέων γιατρών στην αρχή της σταδιοδρομίας τους αποτελούν αντικείμενο διαρκούς πίεσης από πλευράς ΠΙΣ και η ιατρική κοινότητα οφείλει να εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να ανασχεθεί το κύμα φυγής και –ει δυνατόν– να εκκινήσει διαδικασία επιστροφής των γιατρών στη χώρα μας. Υπάρχουν σημαντικά περιθώρια ενίσχυσης των ιδιωτών γιατρών μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, όπως επίσης και μέσω του προγράμματος «Σπύρος Δοξιάδης» και αναμένουμε τη συμβολή των συναρμόδιων υπουργείων, καθώς είναι αναγκαίο μετά από πολλά χρόνια να υπάρξει νέο πρόγραμμα αποκλειστικά για τον σκοπό αυτό.

Διοίκηση του ΕΣΥ
Την ήδη προβληματική κατάσταση στη διοίκηση των νοσοκομείων του ΕΣΥ επιβαρύνει σημαντικά η επί 18μηνο καθυστέρηση τοποθέτησης διοικητών, οι οποίοι έχουν επιλεγεί μέσω διαδικασίας του ΑΣΕΠ. Επειδή η εν λόγω εκκρεμότητα λειτουργεί παραλυτικά στο δημόσιο σύστημα υγείας, κρίνουμε ως επιτακτική ανάγκη τον άμεσο διορισμό διοικητών στα νοσοκομεία.

Clawback
Η πολιτική του υπουργείου Υγείας αφενός ακυρώνει το όποιο όφελος προκύπτει από τα ελάχιστα εφαρμοζόμενα μέτρα και αφετέρου επιβεβαιώνει τη συντονισμένη και διαχρονική απόφαση άσκησης κοινωνικής πολιτικής, μεταφέροντας το κόστος στον ιδιωτικό διαγνωστικό τομέα.

Είναι επιτακτική ανάγκη για την επιβίωση των εργαστηρίων της περιφέρειας να γίνει κατανομή του προϋπολογισμού ΕΟΠΥΥ ανά περιφέρεια και νομό, όπως προβλέπει το αρ. 2 της Υ9/Οικ. 70521 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ Β’ 2243/2014).

Η πρόσφατη ΚΥΑ, που καθορίζει τα ανώτατα όρια δαπανών του ΕΟΠΥΥ για εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις, αποδεικνύει τις παραπάνω διαπιστώσεις. Σε συνδυασμό με τις πρόσφατες αναδρομικές χρεώσεις, που οι πάροχοι καλούνται να εξοφλήσουν σε 12 μηνιαίες δόσεις, οδηγεί σε βίαιη υφαρπαγή εισοδήματος και σε αναγκαστικό κλείσιμο μεγάλου αριθμού εργαστηρίων στη χώρα.

Προσωπικός γιατρός
Τα προγράμματα πρόληψης χρειάζονται διαρκή αποτίμηση της αποτελεσματικότητάς τους, όπως και οι εποχιακές εμβολιαστικές εκστρατείες. Η διαχείριση των προγραμμάτων αυτών από μη ιατρικό προσωπικό ενδεχομένως αφορά τον βαθμό επιρροής τους και την απόδοση πόρων διαθέσιμων για περιορισμένο χρόνο. Η διστακτική ανάπτυξη του θεσμού του προσωπικού γιατρού αντανακλά επίσης αρνητικά στο θέμα αυτό, όπως και στην αγωγή υγείας, που παραμένει ζητούμενο για τα σχολεία μας.

Τέλος, αντί της κατάργησης του θεσμού των αγροτικών ιατρών, η αναγόρευσή τους σε προσωπικούς γιατρούς υπονομεύει την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία του θεσμού.

Συλλογική Σύμβαση με ΕΟΠΥΥ / Συλλογική Σύμβαση με Ιδιωτικές Κλινικές – Ασφαλιστικές Εταιρείες/ Ανανέωση συμβεβλημένων με ΕΟΠΥΥ
Πρόκειται για εκκρεμότητες που ανακυκλώνονται διαρκώς, συναντώντας την εμμονική άρνηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας και της ηγεσίας του ΕΟΠΥΥ να συζητήσουν με τον ΠΙΣ, όπως υποχρεούνται εκ του νόμου, ώστε να καταλήξουμε σε αμοιβαία επωφελή σύμβαση εργασίας. Η αύξηση της ιατρικής αμοιβής καθώς και η αύξηση των θέσεων συμβεβλημένων ιατρών με τον ΕΟΠΥΥ προφανώς εντάσσονται στο πλαίσιο της εν λόγω σύμβασης.

Τη στάση του ΕΟΠΥΥ ακολουθούν κατά πόδας και οι ιδιωτικές κλινικές αλλά και οι ασφαλιστικές εταιρείες, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί στον τομέα αυτό κατάσταση μονομερούς επιβολής όρων εργασίας.

Φάρμακα με ιατρική συνταγή
Η πανδημία ανέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την ανάγκη να συνταγογραφούνται όλα τα φάρμακα από γιατρό. Είναι άλλωστε ο μόνος τρόπος να προστατευθεί ο πληθυσμός από κινδύνους που μπορεί να προκαλέσει η πολυφαρμακία αλλά και η κακή χρήση των σκευασμάτων. Η συνταγογράφηση των αντιβιοτικών αποτελεί απτή απόδειξη των παραπάνω διαπιστώσεων.

Βία κατά γιατρών
Ο ΠΙΣ ασχολήθηκε ενδελεχώς με το σημαντικό ζήτημα της βίας κατά γιατρών και υγειονομικών, ενώ μετά από εισηγήσεις του στο υπουργείο Δικαιοσύνης ψηφίστηκαν διατάξεις με τις οποίες καθίσταται αυτόφωρο αδίκημα η βία σε βάρος γιατρών και υγειονομικών. Όμως, οι προτάσεις του ΠΙΣ που αφορούν το υπουργείο Υγείας δεν έχουν τύχει ανταπόκρισης, όπως η στελέχωση της φύλαξης των νοσοκομείων με εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο θα γνωρίζει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του και θα επανεκπαιδεύεται κατά τακτά διαστήματα, καθώς και η τοποθέτηση μπουτόν κινδύνου στα ΤΕΠ και σε συγκεκριμένα τμήματα των νοσοκομείων.

Ιατρική ευθύνη
Η πρόσφατη Ηημερίδα που πραγματοποίησε ο ΠΙΣ για δεύτερη φορά, με τη συμμετοχή του υπουργού Δικαιοσύνης, της ηγεσίας της Δικαιοσύνης (Άρειος Πάγος, ΣτΕ) και ανώτατων δικαστικών λειτουργών, καθώς και εξειδικευμένων νομικών κατέληξε στην ανάγκη αναμόρφωσης του θεσμού των πραγματογνωμόνων σε δίκες που αφορούν ιατρικά σφάλματα, με τη δημιουργία Προδικαστικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου υπό την εποπτεία του ΠΙΣ, το οποίο θα λειτουργήσει ανασχετικά σε αβάσιμες δικαστικές προσφυγές.

Επίσης, επισημάνθηκε η ανάγκη στελέχωσης των δημόσιων υπηρεσιών, ώστε οι γιατροί να μην εξουθενώνονται εργασιακά και να μην καθίστανται ευάλωτοι σε ιατρικά σφάλματα, και η ανάγκη δημιουργίας ιατρικών πρωτοκόλλων σε όλες τις ειδικότητες, ώστε να αποτελούν οδηγό στην ιατρική πρακτική και μέτρο αποτίμησης σε περιπτώσεις ιατρικών σφαλμάτων.

Τηλεϊατρική
Παρά τις τεκμηριωμένες εισηγήσεις του ΠΙΣ για το εν λόγω ζήτημα, η υπουργική απόφαση που εκδόθηκε βρίσκεται σε παντελώς λανθασμένη κατεύθυνση. Ήδη υπάρχει σχετικό υπόμνημα της Νομικής μας Υπηρεσίας και έχει κατατεθεί από τον ΠΙΣ αγωγή ακύρωσης στο ΣτΕ.

Χάρτης υγείας
Ο χάρτης υγείας αποτελεί εγχείρημα που καρκινοβατεί για περισσότερο από μία δεκαετία. Έχουμε τη γνώμη πως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας πρέπει να θέσει χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης του συγκεκριμένου έργου, το οποίο θα προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στη χάραξη πολιτικών υγείας.

Ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό γιατρών
Οι συντάξεις των γιατρών παραμένουν σε εξευτελιστικά επίπεδα, ιδιαίτερα των συναδέλφων που συνταξιοδοτούνται από το ΤΣΑΥ με τη χαμηλότερη βαθμίδα εισφορών κατά τον εργασιακό τους βίο. Ο ΠΙΣ έχει πραγματοποιήσει σειρά επαφών με την προηγούμενη και τη σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, από κοινού με τους άλλους εκπροσώπους των υγειονομικών (Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, Οδοντιατρική Ομοσπονδία και Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος), πιέζοντας για αναμόρφωση στο συνταξιοδοτικό καθεστώς.

Μονάδες Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ)
Υπάρχει ανάγκη οι ΜΗΝ να επεκταθούν σε νέες ειδικότητες, όπως επίσης και σε περιοχές εκτός κέντρου και να διασαφηνιστεί το όλο πλαίσιο λειτουργίας τους, ώστε να λειτουργήσουν αποδοτικά και να αποσυμφορήσουν νοσοκομειακές υποδομές.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---

Δεν χτίζονται έτσι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ Αθήνας και Καΐρου

Αν, πράγματι, υπάρχουν τόσο καλές σχέσεις μεταξύ του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και του Προέδρου Σίσι και του ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτη με τον ομόλογό του Μ. Αμπντελάτι, μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος γιατί η ελληνική κυβέρνηση έμαθε από τις… αιγυπτιακές εφημερίδες την απόφαση του δικαστηρίου για τη Μονή του Σινά; Και μάλιστα εφόσον είχε υπάρξει συμφωνία, σε ανώτατο επίπεδο, επί ενός κειμένου εξωδικαστικού διακανονισμού, που προέβλεπε ότι θα ανακοπεί η δικαστική διαδικασία και θα αναγνωρισθεί η ιδιοκτησία της Μονής στην περιουσία της;

Το Κάιρο αποκοίμιζε την Αθήνα, μέχρι που… στα μουλωχτά βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου, που ανέτρεπε τα πάντα… Έτσι, όμως, δεν χτίζονται σχέσεις εμπιστοσύνης. Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη τώρα στο Κάιρο, όταν διαβεβαιώνει πίσω από κλειστές πόρτες ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τις γενναιόδωρες προτάσεις της Τουρκίας για να μοιράσουν την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ στη Μεσόγειο…

Ένα θέμα στο οποίο θα πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή αφορά όσους βρίσκονται, ως συνήθως, γύρω από τη Μονή και κινούνται μεταξύ Σινά – Καΐρου – Αθήνας. Γιατί το μείζον φυσικά είναι η διαφύλαξη του θρησκευτικού χαρακτήρα της Μονής και η διασφάλιση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της. Όμως, όπως έγινε και στα Ιεροσόλυμα, δεν θα πρέπει να αφήνονται οι διάφοροι επιτήδειοι, οι οποίοι προσκολλώνται στη Μονή και επιχειρούν να επωφεληθούν οικονομικά, εκμεταλλευόμενοι περιουσιακά στοιχεία της. Ζήσαμε τέτοια περιστατικά πριν από μερικά χρόνια στα Ιεροσόλυμα, με τραγικές συνέπειες, καθώς όχι μόνο πωλήθηκαν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία της Αγιοταφικής Κοινότητας, αλλά υπονομεύτηκε ακόμα και το ίδιο το status του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Συνεπώς, ο στόχος αυτήν τη στιγμή είναι να ανατραπεί το «πραξικόπημα» των Αιγυπτίων, όμως θα πρέπει να τεθούν σοβαροί κανόνες και από την ίδια τη Μονή στη διαχείριση της περιουσίας της, εφόσον, βεβαίως, εξελιχθεί θετικά η υπόθεση.

[email protected]

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντάται με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Abdel Fattah El-Sisi, κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο, την Κυριακή 17 Μαρτίου 2024. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

---

Διαβάστε τα άρθρα της στήλης  “ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών” ΕΔΩ

---

Ιστορική ευθύνη και υποχρέωση της κυβέρνησης η διάσωση της Μονής Σινά και η διασφάλιση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της

–Τα τελευταία 20 χρόνια, η Μονή έχει βρεθεί στο στόχαστρο, αρχικά των φανατικών Αδελφών Μουσουλμάνων και στη συνέχεια των εθνικιστών του Αλ Σίσι

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

---

Η κυβέρνηση της ΝΔ φορτώνεται με μια τεράστια ιστορική, εθνική και θρησκευτική ευθύνη, καθώς έπειτα από 1.500 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά, η Μονή και οι μοναχοί της μετατρέπονται σε «φιλοξενούμενους» του αιγυπτιακού κράτους. Έτσι τίθενται οι βάσεις ώστε η Μονή να οδηγηθεί σε ασφυξία και τελικώς στον θάνατο.

Η επίσκεψη του Γ. Γεραπετρίτη στο Κάιρο οδήγησε σε νέα ψυχρολουσία, καθώς οι Αιγύπτιοι επέμειναν στην υλοποίηση της απόφασης του δικαστηρίου, με την Αθήνα να μην έχει πια όχι κόκκινη γραμμή, αλλά ούτε γραμμή άμυνας απέναντι στις απαιτήσεις των Αιγυπτίων.

Τα τελευταία 20 χρόνια, η Μονή έχει βρεθεί στο στόχαστρο, αρχικά των φανατικών Αδελφών Μουσουλμάνων και στη συνέχεια των εθνικιστών του Αλ Σίσι, καθώς κοινός στόχος είναι η συρρίκνωση και τελικά η εξαφάνιση του ορθόδοξου χριστιανικού στοιχείου. Απώτερος σκοπός, η μετατροπή της Μονής σε ένα κοσμικό, τουριστικό αξιοθέατο, που θα συμβάλει στην περαιτέρω τουριστική αξιοποίηση της περιοχής.

Η κυβέρνηση, ενώ γνώριζε την υπόθεση και είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Κάιρο, ώστε να βρεθεί εξωδικαστικός συμβιβασμός και να διακοπούν οι διώξεις εναντίον της Μονής, άφησε να περάσει ο χρόνος. Δεν θέλησε να ενοχλήσει τον Αλ Σίσι και τελικά το Κάιρο προχώρησε στο δικαστικό πραξικόπημα, με τα αποτελέσματα του οποίου η Αθήνα καλείται πλέον να συμβιβαστεί.

Ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο υπάρχει συμφωνία, βάσει της οποίας θα «πάγωναν» οι αγωγές εναντίον της Μονής από τον κυβερνήτη του Νότιου Σινά. Μέσω αυτών διεκδικούσαν όχι μόνο όλη την περιουσία της Μονής, ακόμη και τον ίδιο τον Ναό, αλλά απαιτούσαν την εκκένωση των χώρων, την έξωση των μοναχών και την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων για την «παράνομη» χρήση κτιρίων και οικοπέδων επί δεκαετίες. Παραβλέποντας, φυσικά, το ότι αυτοί οι χώροι χρησιμοποιούνται εδώ και 15 αιώνες.

Η Αθήνα περίμενε την τελική υπογραφή της συμφωνίας και, δυστυχώς, αντί να επιμείνει να έχει ολοκληρωθεί πριν από την επίσκεψη του Αλ Σίσι στην Αθήνα, έδειξε εμπιστοσύνη στους Αιγύπτιους, οι οποίοι κωλυσιεργούσαν επί μήνες, περιμένοντας απλώς να ολοκληρωθεί το σχέδιό τους με την έκδοση της δικαστικής απόφασης.

Με βάση αυτή, άμεσα, όλες οι εκτάσεις που διαθέτει η Μονή, σε αρκετή απόσταση από τα τείχη, περιέρχονται στο Αιγυπτιακό Δημόσιο. Όσον αφορά τους υπόλοιπους χώρους, ακόμη και την ίδια τη Μονή, δεν ικανοποιείται το αίτημα για αναγνώριση της κυριότητάς της.

Αντιθέτως, δηλώνεται πως απλώς αναγνωρίζεται το δικαίωμα των μοναχών να… συνεχίσουν να ασκούν τα θρησκευτικά καθήκοντά τους. Στους χώρους όπου ο μοναχισμός έχει ισχυρή παρουσία εδώ και 15 αιώνες, πλέον απλώς «δίνεται άδεια» στους μοναχούς, υπό μορφή παραχώρησης, να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντά τους.

Αυτό, φυσικά, είναι το πρώτο βήμα. Καθώς η Αίγυπτος εγείρει σημαντικά εμπόδια στην έκδοση αδειών διαμονής ή και παραχώρησης αιγυπτιακής υπηκοότητας σε μοναχούς που ζουν εκεί πάνω από 30 ή 40 χρόνια, είναι δεδομένο ότι επιχειρείται η συρρίκνωση της Μονής ως προς το ανθρώπινο δυναμικό της. Ταυτόχρονα, χωρίς έσοδα εσόδων, καθώς σύντομα, με την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής, ακόμη και τα εισιτήρια που καταβάλλουν οι επισκέπτες θα περιέλθουν στο αιγυπτιακό υπουργείο Πολιτισμού, χωρίς τη δυνατότητα να καλλιεργούν τους κήπους έξω από τα τείχη, χωρίς πρόσβαση στην πηγή που εξασφαλίζει την ύδρευση και την άρδευσή της, η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος θα ξεκινήσει.

Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε, αν και δεν θα έπρεπε, καθώς όφειλε να αντιληφθεί ότι οι Αιγύπτιοι έπαιζαν βρώμικο παιχνίδι με τις καθυστερήσεις. Μετά τον σάλο που ξέσπασε στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο, υπήρξαν τηλεφωνικές επικοινωνίες του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Αλ Σίσι και του Γ. Γεραπετρίτη με τον αιγύπτιο ομόλογό του Μπ. Αμπντελάτι.
Το μήνυμα που έλαβαν και ο πρωθυπουργός και ο ΥΠΕΞ είναι ότι πλέον η Αίγυπτος δεν δέχεται τίποτα λιγότερο από την απόφαση του δικαστηρίου, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τη συμφωνία στην οποία είχαν καταλήξει οι δύο πλευρές.

Ο Αλ Σίσι, δείχνοντας «γενναιοδωρία», δεσμεύθηκε ότι θα υπάρξει εγγύηση της συνέχισης του θρησκευτικού χαρακτήρα της Μονής. Μάλιστα, με δόση ειρωνείας, τόνισε στον πρωθυπουργό ότι η απόφαση του Δικαστηρίου θα ενισχύσει αυτόν τον χαρακτήρα. Το αιγυπτιακό ΥΠΕΞ, από την άλλη, έκανε λόγο για απόφαση η οποία θα οδηγήσει στη «νομιμοποίηση» της Μονής και των μοναχών.

Πολύ απλά, το αιγυπτιακό κράτος σφετερίζεται την περιουσία της Μονής, ακόμη και το ίδιο το κτίριο του Ναού, και θα «νομιμοποιήσει» την παραμονή των μοναχών στον χώρο, όσο ζουν, και την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων τους! Και είναι προφανές ότι αυτή η «δέσμευση» ισχύει για τον σημερινό ηγούμενο, Αρχιεπίσκοπο κ. Δαμιανό, που είναι ήδη 93 ετών, και για τους άλλους 20 μοναχούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνω των 70.

Και η Αθήνα δεν επικαλείται καν τη συμφωνία για την καταγραφή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στην Unesco ως Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπου εκεί το αιγυπτιακό κράτος έχει αναγνωρίσει την κατοχή της Μονής επί όλων των περιουσιακών στοιχείων της…

Ενώ αρχικά συμφωνήθηκε να μεταβεί στην Αίγυπτο η ίδια ομάδα τεχνοκρατών που είχε διαπραγματευθεί τη συμφωνία για εξωδικαστική ρύθμιση, με επικεφαλής τον γ.γ. του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Καλατζή, το Κάιρο είχε άλλες επιλογές. Έτσι, τελικά, στο Κάιρο μετέβη ο ίδιος ο Γ. Γεραπετρίτης, συνοδευόμενος από την τεχνική ομάδα διαπραγμάτευσης, καθώς οι Αιγύπτιοι θέλουν να διαπραγματευθούν σε νομικό επίπεδο και να επικυρώσουν τα όποια συμπεράσματα σε επίπεδο υπουργών.

Εκεί όπου τα συμφέροντα και οι πιθανές απειλές για επιπτώσεις στις ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις θα επισκιάσουν την ουσία του προβλήματος: την εξασφάλιση και την αναγνώριση των περιουσιακών ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της Μονής.

Όλοι αντιλαμβάνονται τη σημασία των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, καθώς είναι, μαζί με το Ισραήλ, τα μόνα αντίβαρα στον ρόλο που επιζητά η Τουρκία στην περιοχή. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι σε κάθε θέμα που προκύπτει, όπως αυτό με τη Μονή στο Σινά, η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους Αιγύπτιους ως αδύναμος και υπάκουος συνομιλητής.
Και αν η Αίγυπτος μπορεί να εκβιάζει ότι θα τα βρει με τον Ερντογάν και κρατά πάντοτε ως φόβητρο την επανέναρξη συνομιλιών με την Τουρκία για διαμοιρασμό της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να υποκύπτει μακροπρόθεσμα σε κάθε απαίτηση της Αιγύπτου.

Η πολιτική διαπραγμάτευση ήταν και παραμένει αναγκαία, αφού όμως προηγηθεί ενδελεχής τεχνική προετοιμασία, ώστε να καλυφθούν όλες οι γκρίζες ζώνες που σήμερα υπάρχουν και απειλούν την επιβίωση ενός εκ των σημαντικότερων θεσμών και μνημείων της Ορθοδοξίας.

Γι’ αυτό ήταν λανθασμένη η επιλογή να μη μεταβεί την περασμένη Δευτέρα το τεχνικό κλιμάκιο, ώστε να διαπιστωθούν οι προθέσεις της αιγυπτιακής πλευράς και να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συμφωνίας που δεν θα βασίζεται μόνο στην απόφαση του δικαστηρίου, όπως θέλει το Κάιρο, αλλά και στη συμφωνία στην οποία είχαν καταλήξει τα δύο μέρη τον Δεκέμβριο, η οποία επρόκειτο να υπογραφεί κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Αλ Σίσι στην Αθήνα.

Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε νομικό ούτε ηθικό δικαίωμα να αντιμετωπίζει την Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά ως ένα απλό θέμα στην ατζέντα των ελληνοαιγυπτιακών σχέσεων. Οι ευθύνες της για την τύχη και την ίδια την επιβίωση της Μονής είναι τεράστιες και πρέπει να τις αναλάβει.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---

Χαίρε, άρχοντα των κρίκων!

–Τα δέκα μετάλλια σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος έφτασε ο μεγάλος, «χρυσός» Λευτέρης Πετρούνιας

Aυτήν την Ελλάδα θέλουμε! Του Πετρούνια, του Ντούσκου και των αθλητών που σηκώνουν ψηλά τη σημαία και το εθνικό γόητρο. Ο έλληνας υπερπρωταθλητής Λευτέρης Πετρούνιας έφτασε τα δέκα μετάλλια σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και στέφθηκε για ακόμα μία φορά πρωταθλητής Ευρώπης.

Άλλο ένα χρυσό και άλλο ένα εντυπωσιακό ρεκόρ έκανε δικά του στη Λειψία ο «άρχοντας των κρίκων», καθώς αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στους κρίκους για όγδοη φορά στην καριέρα του και έγινε ο μοναδικός σπεσιαλίστας σε ολόκληρη την ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων Ενόργανης Γυμναστικής που έχει κατακτήσει δέκα μετάλλια στο ίδιο αγώνισμα!

Στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση του ολυμπιακού κύκλου 2025 – 2028 και με καινούργιο πρόγραμμα, προσαρμοσμένο στον νέο κώδικα βαθμολογίας, ο έλληνας πρωταθλητής κατέστησε απολύτως σαφές ότι η κορυφή εξακολουθεί να του ανήκει. Αγωνιζόμενος τρίτος κατά σειρά μεταξύ των οκτώ φιναλίστ, συγκέντρωσε 14,400 βαθμούς (σ.σ.: βαθμός δυσκολίας 5,700, βαθμός εκτέλεσης 8,700) και πήρε τη νίκη, παρότι ένα βήμα στην έξοδό του δεν του επέτρεψε να φτάσει σε ακόμη υψηλότερη συγκομιδή.

Μαζί με τον Πετρούνια, το μετάλλιο μοιράστηκε ο αιγυπτιακής καταγωγής Τούρκος Άντεμ Ασίλ, ο οποίος ισοβάθμησε στην κορυφή, αφού είχε επίσης 14,400 βαθμούς, με όμοιο βαθμό εκτέλεσης και δυσκολίας. Την τριάδα των μεταλλίων συμπλήρωσε ο Αρμένιος Αρτούρ Αβετισιάν με 14,366 βαθμούς, στον πιο ισορροπημένο τελικό από όλους, καθώς η πρώτη από την έκτη θέση απείχαν μόλις 0,067 βαθμούς.

Ο έλληνας πρωταθλητής, ο οποίος ήταν ο κορυφαίος όλων και στον προκριματικό με 14,700 βαθμούς, μετρά πλέον οκτώ ευρωπαϊκούς τίτλους, αφού είχαν προηγηθεί αντίστοιχοι θρίαμβοι σε Μονπελιέ το 2015, Βέρνη το 2016, Κλουζ το 2017, Γλασκόβη το 2018, Βασιλεία το 2021, Μόναχο το 2022 και Ρίμινι το 2024, ενώ η συλλογή του περιλαμβάνει και δύο χάλκινα μετάλλια, στο Βερολίνο το 2011 και στην Αττάλεια το 2023.

Χάρη στο νέο κατόρθωμά του, ο Πετρούνιας έγινε ο μοναδικός σπεσιαλίστας με οκτώ χρυσά μετάλλια αλλά και ο πρώτος αθλητής στα 70 χρόνια ιστορίας του θεσμού από το 1955 μέχρι σήμερα που φτάνει σε διψήφιο αριθμό μεταλλίων στο ίδιο αγώνισμα. Με το δέκατο ευρωπαϊκό μετάλλιό του αφήνει πίσω τον Ούγγρο Κρίστιαν Μπέρκι, ο οποίος είχε κερδίσει εννέα μετάλλια στον πλάγιο ίππο μεταξύ 2004 και 2017 (6-2-1), και τον Σλοβένο Μίτγια Πέτκοβσεκ, με άλλα τόσα μετάλλια στο δίζυγο μεταξύ 1998 και 2012 (4-3-2). Στη σχετική λίστα υπάρχει ένας ακόμη έλληνας πρωταθλητής, ο Βλάσης Μάρας, με 8 μετάλλια στο μονόζυγο μεταξύ 2002 και 2015 (5-1-2).

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---

Έφοδος του ΣΔΟΕ και της Οικονομικής Αστυνομίας στον Δήμο Σπετσών

Φοβερά πράγματα συμβαίνουν στις Σπέτσες. Το γραφικό νησί του Σαρωνικού έχει μεταβληθεί, σύμφωνα με μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν στις αρμόδιες δικαστικές αρχές ο πρώην δήμαρχος Ευάγγελος Κονταξάκης και όλοι οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, σε εκτροφείο σκανδάλων, παράνομων απευθείας αναθέσεων και πληρωμών χωρίς αντίκρισμα.

Ο κ. Κονταξάκης παρακολουθεί εδώ και χρόνια τα τεκταινόμενα στον Δήμο και πριν από κάποιους μήνες, αφού διαπίστωσε ότι η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, υπέβαλε μαζί με τους συμβούλους της μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπετσών μηνυτήρια αναφορά με όλες τις όζουσες διαπιστώσεις και σωρεία στοιχείων.

Ο κ. Κονταξάκης, επειδή έχει τεράστια καριέρα αδέκαστου στρατιωτικού δικαστή, δεν υπήρχε περίπτωση να κλείσει τα μάτια σ’ αυτήν την κατάσταση. Απλώς καθυστέρησε επειδή δεν ήθελε να εκθέσει διεθνώς το νησί.

Επειδή πονάει τον τόπο του όσο δεν τον πονάνε εκείνοι που τον πληγώνουν. Όμως δεν πήγαινε άλλο. Αν δεν μιλούσε, η κατάσταση θα ήταν μη αναστρέψιμη. Γι’ αυτό και απασφάλισε. Προχώρησε μαζί με τους συμβούλους της μειοψηφίας στην κατάθεση μηνύσεων. Στην προσφυγή στη Δικαιοσύνη.

Και η Δικαιοσύνη ανταποκρίθηκε. Την προπερασμένη εβδομάδα, όπως αναφέρει η έγκυρη ιστοσελίδα mononews.gr, κατέφτασε στο νησί η Οικονομική Αστυνομία για να κάνει ενδελεχή έλεγχο στα οικονομικά στοιχεία του Δήμου για τα χρόνια που δεν έχουν κατατεθεί ισολογισμοί στις αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών.

Δύο μέρες κράτησε ο έλεγχος στον Δήμο και οι προανακριτικοί υπάλληλοι του ΣΔΟΕ και της Οικονομικής Αστυνομίας, που πήγαν στο νησί με εντολή του Οικονομικού Εισαγγελέα, ζήτησαν εγγράφως στοιχεία από την προϊσταμένη της Οικονομικής Υπηρεσίας του Δήμου, κ. Μουζάκη.

Επιπλέον, έχουν λάβει καταθέσεις από όλους τους εμπλεκόμενους, έχουν ζητήσει από τους δημοτικούς συμβούλους που υπέβαλαν την καταγγελία να αναφέρουν αναλυτικά όλες τις οικονομικές ατασθαλίες, καθώς, πέρα από τις απευθείας αναθέσεις, έχουν γίνει εισπράξεις χωρίς έκδοση γραμματίων είσπραξης, πληρωμές χωρίς έκδοση χρηματικών ενταλμάτων, ενώ ο Δήμος δεν έχει κλείσει ταμείο από το 2015, με τον Εσωτερικό Έλεγχο να καταγράφει ένα συνολικό ποσό 2.800.000 ευρώ, το οποίο δεν δικαιολογείται από πουθενά και παραμένει μυστήριο.

Η μήνυση που υπέβαλαν όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι της μειοψηφούσας παράταξης του Δήμου Σπετσών, με επικεφαλής τον Ευάγγελο Κονταξάκη, πρώην στρατιωτικό δικαστή, καταγγέλλει τη χρόνια πρακτική του Δήμου Σπετσών να κάνει συστηματική χρήση των απευθείας αναθέσεων για υπηρεσίες και προμήθειες που δεν δικαιολογούνταν ως κατεπείγουσες, δεν συνοδεύονταν από διαγωνιστικές διαδικασίες και, το κυριότερο, είτε δεν τεκμηριώνονταν επαρκώς είτε δεν εκτελούνταν καν.

Οι δημοτικοί σύμβουλοι κατήγγειλαν ότι έγιναν εκατοντάδες απευθείας αναθέσεις ύψους άνω των 6,5 εκατ. ευρώ, χωρίς πρόδηλη αναγκαιότητα ή αιτιολογημένο κατεπείγον, ενώ επικαλούνται ότι επρόκειτο για υπηρεσίες απολύτως τακτικές και προβλέψιμες, οι οποίες δεν νομιμοποιούν τέτοιου είδους αναθέσεις. Δεν δικαιολογούν δηλαδή το επείγον και απρόβλεπτο που προϋποθέτει η απευθείας ανάθεση.

Με λίγα λόγια, η απευθείας ανάθεση, που νομοθετικά είναι εξαίρεση, κατέστη κανόνας, με τις υπηρεσίες και τις προμήθειες να ανατίθενται επαναλαμβανόμενα στα ίδια πρόσωπα ή στις ίδιες εταιρείες, ενώ πολλές συμβάσεις δεν συνοδεύονταν καν από παραδοτέα, αποδείξεις εκτέλεσης ή σαφές αντικείμενο.

Τις ίδιες ατασθαλίες φανερώνει και η Ετήσια Έκθεση Εσωτερικού Ελέγχου του Δήμου Σπετσών για τη χρήση 2024, η οποία υποβλήθηκε στις 31 Μαρτίου 2025 και η οποία επικρίνει και τον τρόπο καταγραφής των ταμειακών διαφορών που καταγράφονται ως αρνητικές σε όλα τα εξεταζόμενα έτη, με ανεξήγητα ποσά ύψους 2.840.000 ευρώ.

Συνεπώς, αναμένονται εξελίξεις, με το ΣΔΟΕ να ξεκαθαρίζει ότι επρόκειτο για προκαταρκτική εξέταση και ότι θα επιστρέψει στο νησί σύντομα.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι κάνει το Ελεγκτικό Συνέδριο και η Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικών Ελέγχων Νομικών Προσώπων του υπουργείου Οικονομικών εδώ και έναν χρόνο που τους έχει κοινοποιηθεί η καταγγελία…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---

Σ. Αρναούτογλου στο “Π”: Κλιματική αλλαγή: Απειλή για τη γεωργία και την οικονομία της Ελλάδας

Του
ΣΑΚΗ ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ
Ευρωβουλευτή, Μέλους της Επιτροπής Γεωργίας
και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

---

Η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πλέον ένα θεωρητικό σενάριο του μέλλοντος. Είναι μια καθημερινή πραγματικότητα που απειλεί άμεσα τη γεωργική παραγωγή στην Ελλάδα, με συνέπειες που αγγίζουν την εθνική οικονομία, τη διατροφική επάρκεια και τη βιωσιμότητα της υπαίθρου.

Τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας καταγράφει μέση αύξηση θερμοκρασίας κατά 1,5°C από τα μέσα του 20ού αιώνα, με τη θερμότερη περίοδο να είναι η τελευταία δεκαετία. Η συχνότητα και η ένταση των καυσώνων αυξάνονται, ενώ η περίοδος ξηρασίας επεκτείνεται χρονικά. Το 2023, η Ελλάδα βίωσε τον θερμότερο Ιούλιο των τελευταίων 50 ετών, με θερμοκρασίες που ξεπέρασαν τους 44°C, επηρεάζοντας σοβαρά την καλλιεργητική περίοδο. Το 2024 καταγράφηκαν οι πιο παρατεταμένοι καύσωνες στη Μεσόγειο, τουλάχιστον από τα μέσα του 19ου αιώνα.

Οι επιπτώσεις αυτής της μεταβολής είναι ήδη ορατές στην πρωτογενή παραγωγή. Η άνοδος της θερμοκρασίας, η μείωση των βροχοπτώσεων και η ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων διαμορφώνουν ένα νέο, πιο εχθρικό περιβάλλον για τους αγρότες. Καύσωνες μεγαλύτερης διάρκειας και έντασης προκαλούν θερμικό στρες στις καλλιέργειες, επηρεάζοντας αρνητικά τόσο την απόδοση όσο και την ποιότητα των προϊόντων. Οι ανάγκες άρδευσης αυξάνονται σημαντικά, την ώρα που οι υδάτινοι πόροι μειώνονται, ιδίως σε περιοχές με ήδη έντονο υδατικό έλλειμμα, όπως η Νότια Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη.

Ταυτόχρονα, η εποχικότητα των βροχοπτώσεων έχει διαταραχθεί. Παρατηρούνται μακρές ξηρές περίοδοι που διακόπτονται από ακραία καιρικά επεισόδια, όπως ισχυρές καταιγίδες και χαλαζοπτώσεις, φαινόμενα που προκαλούν σημαντικές καταστροφές στις καλλιέργειες και υποβαθμίζουν τις αγροτικές υποδομές. Το φθινόπωρο του 2023, η Θεσσαλία υπέστη ανεπανάληπτες πλημμύρες από τον μεσογειακό κυκλώνα «Daniel», με αποτέλεσμα να χαθεί μεγάλο μέρος της καλλιεργήσιμης γης και να πληγούν χιλιάδες αγρότες, επιπτώσεις που βιώνει η περιοχή ακόμη και σήμερα.

Η διάβρωση και η εξάντληση των εδαφών επιταχύνονται, ενώ περιοχές της Ανατολικής Στερεάς, της Δυτικής Πελοποννήσου και των νησιών αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ερημοποίησης. Πρόκειται για μια διαδικασία υποβάθμισης της γεωργικής γης, που περιορίζει σταδιακά τη δυνατότητα καλλιέργειας και επιβίωσης τοπικών κοινοτήτων.

Η απάντηση σε αυτήν την κρίση δεν μπορεί να είναι παθητική. Χρειάζονται άμεσες, πολυεπίπεδες και συντονισμένες παρεμβάσεις. Η υιοθέτηση ανθεκτικότερων ποικιλιών και η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών είναι αναγκαία βήματα, όπως και η επένδυση σε τεχνολογίες γεωργίας ακριβείας, με χρήση δορυφορικών δεδομένων, αισθητήρων, συστημάτων πρόγνωσης και ψηφιακής παρακολούθησης. Η εφαρμογή αυτών των μεθόδων μπορεί να βοηθήσει τους αγρότες να προσαρμοστούν πιο αποτελεσματικά στις νέες κλιματικές συνθήκες, μειώνοντας παράλληλα το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Εξίσου σημαντική είναι η ορθολογική χρήση του νερού, με την εφαρμογή σύγχρονων αρδευτικών συστημάτων (όπως υπόγειες στάγδην αρδεύσεις και επαναχρησιμοποίηση υδάτων) και η προώθηση βιώσιμων καλλιεργητικών πρακτικών. Η εκπαίδευση και η κατάρτιση των παραγωγών παίζει καθοριστικό ρόλο, καθώς, χωρίς την κατάλληλη γνώση και υποστήριξη, ακόμη και οι πιο καινοτόμες τεχνολογίες δεν θα αποδώσουν.

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα για τη γεωργία. Αν δεν αναληφθεί δράση τώρα, το κόστος για την ελληνική ύπαιθρο και την αγροτική οικονομία θα είναι δυσβάστακτο. Η χώρα μας κινδυνεύει να χάσει έως και 2% του ΑΕΠ ετησίως μέχρι το 2050 λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, αν δεν υπάρξει σοβαρή προσαρμογή και πρόληψη.

Η στήριξη της αγροτικής οικονομίας, η αναγέννηση της ελληνικής περιφέρειας και η διασφάλιση της διατροφικής αυτάρκειας απαιτούν άμεσα, στοχευμένα και διαρκή μέτρα. Η απάντηση δεν είναι μόνο τεχνική, είναι βαθιά πολιτική και κοινωνική. Η κλιματική κρίση μας υπενθυμίζει ότι η ευημερία της ελληνικής γεωργίας δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---