Το «αμήχανο τέχνημα» του Νεο-ΠΑΣΟΚ

Η πολιτική πορεία της «Φαμίλιας» των Παπανδρέου συμπίπτει με τρεις αποφασιστικές στιγμές της πρόσφατης ιστορίας μας, κατά τις οποίες ανακόπηκε η Ελλάδα, λόγω της πολιτικής παρουσίας στην Εξουσία των Παπανδρέου, της ευκαιρίας να πορευθεί από τον κοινωνικό μετασχηματισμό προς την πολιτική ανεξαρτησία και την απολύτρωση από την ξένη κηδεμονία:

• Οκτώβριος του 1944. Ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Πρεσβύτερος κι ενώ η υφήλιος εσεμνύνετο για την καθολική, σχεδόν, αντίσταση του Ελληνικού Λαού στον κατακτητή, εκλεκτός των άγγλων επικυρίαρχων και στηριζόμενος στα τανκς και στα αεροπλάνα της Γηραιάς Αλβιώνος, βυθίζει τον ρημαγμένο τόπο στον πολυαίμακτο Εμφύλιο και καθίσταται ο αποφασιστικός μοχλός διαιώνισης της Ξενοκρατίας στη χώρα.

• Οκτώβριος 1981. Η εντυπωσιακή εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ του Α. Γ. Παπανδρέου αναπτερώνει τις ελπίδες στο σύνολο, σχεδόν, του Ελληνικού Λαού για έναν ουσιαστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της οικονομίας. Και το κυριότερο, την απεξάρτηση της χώρας από την ξένη κηδεμονία. Αντʼ αυτού, ο δεξιοτέχνης του λόγου και των υποσχέσεων Ανδρέας («αριστερή φρασεολογία, δεξιά πολιτική…») υπογράφει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου των οραμάτων της Αντιδικτατορικής Αντίστασης.

Και το καταστροφικότερο: Αναστηλώνει με την επίμονη ρητορική του («λόγια πτερόεντα…») την προσωπολατρική αντίληψη στα εκατομμύρια των «οπαδών της Αλλαγής», σε σημείο ώστε να μετατραπούν δύο γενιές στρατευμένων σοσιαλιστών σε κυνικούς οπορτουνιστές και αδίστακτους κοινωνικούς αναρριχητές…

• Οκτώβριος 2009. Η «Φαμίλια» των Παπανδρέου με τον τελευταίο (;) των εκπροσώπων της, τον Γ. Α. Παπανδρέου τον Νεώτερο, σε ευθεία και ανελέητη σύγκρουση με την αντίστοιχη «Φαμίλια» των Καραμανλή, κι ενώ στους «διαδρόμους» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δρομολογούνται σχέδια «κατασκευής» ηγετών στις «Μπανανίες», λόγω του τρόμου των Αμερικανών για την ενεργειακή εξάπλωση της Ρωσίας (πετρελαϊκοί και αγωγοί φυσικού αερίου), καθώς και του «πολέμου των νομισμάτων», με πρωταγωνιστή την αναδυόμενη παγκόσμια δύναμη, την Κίνα, αντιμάχεται το δειλό άνοιγμα της χώρας προς τον ασιατικό γίγαντα (COSCO).

Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να αδράξει αυτές τις ευκαιρίες των ρωσικών αγωγών και της εκπεφρασμένης επιθυμίας του Πεκίνου να καταστεί η Ελλάδα ο διαμετακομιστικός κόμβος του κινεζικού εμπορίου, υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου του Νεώτερου, επιδίδεται σε μια ακατάσχετη κινδυνολογία («Τιτανικός» και άλλα ηχηρά παρόμοια) και μεθοδεύει, ασυνειδήτως ή όχι, την υπαγωγή της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την οικονομική υποτέλεια στη γνωστή «τρόικα» και, βεβαίως, τη μειωμένη εθνική ανεξαρτησία!

Το «αμήχανον τέχνημα», ως πολιτική της κυβέρνησης του Γ. Α. Παπανδρέου του Νεώτερου, μετουσιώνεται στην πράξη από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, άτομο διαπαιδαγωγημένο σε διεθνείς, υπό την καταλυτική εποπτεία των παγκόσμιων επικυρίαρχων, οργανισμούς. Οργανισμούς στους οποίους η «αγορά» και η αριθμολαγνεία επικυριαρχούν των εννοιών Άνθρωπος, Κράτος Κοινωνικής Πρόνοιας, σεβασμός Συντάγματος, Κοινωνικές διαχρονικές κατακτήσεις, σεβασμός των Θεσμών.

Η Βουλή, αντί να νομοθετεί και να κινείται στο πλαίσιο του Κανονισμού και των Συνταγματικών Διατάξεων, έχει μεταβληθεί σε εργαστήριο έκτακτης νομοθεσίας!

Το «αμήχανον τέχνημα» της κυβέρνησης του Νεο-ΠΑΣΟΚ αντανακλάται στους κλαυθμυρισμούς του τέως υπουργού Εργασίας και νυν Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου, καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, ενσυνείδητου διεκπεραιωτή της αντεργατικής νομοθεσίας υπό την «αιδήμονα σιωπή» του ετέρου των συνταγματολόγων της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου.

Στη συγχορδία του «αμήχανου τεχνήματος» και η υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου, μέλος της παρασυναγωγής «κατασκευής ηγετών» την περίοδο της θητείας της ως Επιτρόπου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η κ. Διαμαντοπούλου ξιφουλκεί υπέρ του «δικαιώματος στην ανεπιστημοσύνη» στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας. Έχει αναθέσει τους σχεδιασμούς της Παιδείας στην «καθηγήτρια» κ. Θάλεια Δραγώνα, ειδική γραμματέα στο υπουργείο Παιδείας, εις βάρος της οποίας διεξάγεται δικαστική έρευνα με εντολή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποία ενώ εστερείτο «βασικού τίτλου σπουδών», σύμφωνα με την πιστοποίηση του ΔΙΚΑΤΣΑ, εξελέγη «καθηγήτρια» Πανεπιστημίου!

Οι υπόλοιποι, σαράντα τόσοι, του Υπουργικού Συμβουλίου δεν συγκαταριθμούνται παρά ως νομείς υπουργικού αυτοκινήτου και θεατές του «αμήχανου τεχνήματος»…

Στο «αμήχανον τέχνημα», ως πολιτική του Γ. Παπανδρέου του Νεώτερου, υποσημειώνονται:

• Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο γόνος της «Φαμίλιας» Παπανδρέου υποσχέθηκε ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος ευημερίας, με σηματωρούς τις επενδύσεις στον κοινωνικό τομέα, τη Δημόσια Υγεία, την Παιδεία και την καταπολέμηση της φτώχειας, ενώ ήταν γνώστης της οικονομικής κατάστασης της χώρας.

Αντʼ αυτών, όταν ανέλαβε την εξουσία, με το επιχείρημα ότι αιφνιδίως «ανακάλυψε» την κενότητα του Δημόσιου Ταμείου, επιδόθηκε, και δη με τρόπους αντισυνταγματικούς και στο έπακρο αυταρχικούς, στη μείωση μισθών και συντάξεων, στον περιορισμό μέχρι εκμηδένισης των κοινωνικών προγραμμάτων και γενικώς στην εκθεμελίωση του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας.

Καινοφανής μάλιστα στην παγκόσμια πολιτική ιστορία η τακτική του Γ. Α. Παπανδρέου του Νεώτερου να είναι οιονεί επισκέπτης στη χώρα την οποία εκλήθη να κυβερνήσει!

Η 7η Νοεμβρίου παρέχει την ευκαιρία στον Ελληνικό Λαό να γιγαντώσει το αντι-Μνημονιακό Κίνημα. Να αναλάβει τις τύχες της χώρας στα χέρια του.

Να στείλει «Φαμίλιες», γόνους και κλώνους στα απορρίμματα της Ιστορίας.

Η κοινωνική, πολιτική επανάσταση αχνοφέγγει στον ελληνικό ορίζοντα. Γένοιτο…