ΡΙΧΝΕΙ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Οι αντιδράσεις βουλευτών, κομματικών στελεχών, ακόμη και υπουργών (στις κατʼ ιδίαν συνομιλίες τους αυτοί) αντικατοπτρίζουν και την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, που δεν φαίνεται διατεθειμένη να αποδεχθεί λύσεις που οδηγούν τους πολίτες σε συνθήκες πρωτοφανούς φτώχειας και εξαθλίωσης και μεταβάλλουν τη σύνταξη σε… βοήθημα. Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν τεθεί σε συναγερμό και ο πρωθυπουργός αποφάσισε να χειρισθεί ο ίδιος προσωπικά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας (Βρυξέλλες και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), αντιλαμβανόμενος ότι τα περιθώρια έχουν στενέψει απελπιστικά και οι εξελίξεις προδιαγράφονται απρόβλεπτες και δραματικές. Άλλωστε ο αρμόδιος υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος, εκτός του ότι απέτυχε να τους μεταπείσει, έχει προκαλέσει με τους χειρισμούς του και τη δυσφορία των ξένων επιτηρητών, καθώς εμφανίζεται να αθετεί τα συμφωνηθέντα.

Ενδεικτικό του κλίματος εκνευρισμού και έντασης που επικρατεί στις τάξεις του κυβερνώντος κόμματος αποτελεί η ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή δεκατέσσερις βουλευτές που καλούν τον υπουργό Εργασίας να μη θεσμοθετήσει τις αλλαγές που απαιτούν Βρυξέλλες και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κίνηση που κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία ήταν. Στην ουσία οι βουλευτές προειδοποιούν τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου να μην υποκύψει στις πιέσεις, διότι πιθανότατα θα βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις, αφού η ερώτηση συνιστά προειδοποίηση για τη στάση που θα τηρήσουν στη Βουλή. Άλλωστε η επισήμανση που κάνουν είναι κάτι περισσότερο από σαφής ως προς τις προθέσεις τους: «Δημιουργείται η αίσθηση ότι οι απόψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν προωθούν την προσπάθεια εξυγίανσης και επίλυσης του Ασφαλιστικού, αλλά κυριολεκτικά την κατεδάφιση της δημόσιας ασφάλισης και την αντιμετώπισή της από ιδιωτικά σχήματα».

Στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου ακόμη περισσότεροι είναι οι βουλευτές που εκφράζουν ανοιχτά τη διαφωνία τους για τα μέτρα που καταδικάζουν τους εργαζόμενους της χώρας, μετά από 40 και πλέον χρόνια δουλειάς, σε… συντάξεις πείνας. Αλλά ακόμη και υπουργοί στις κατʼ ιδίαν συνομιλίες τους παραδέχονται ότι το νομοσχέδιο πολύ δύσκολα θα υπερψηφισθεί από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι γνωρίζουν ότι στη συνέχεια θα βρεθούν αντιμέτωποι με την οργή της κοινωνίας. Αντίθετα, πιστεύουν ότι δεν θα περάσει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ρύθμιση που κατεβάζει τη σύνταξη στα 440 ευρώ. Ορισμένοι υπουργοί εξέφρασαν την αγωνία τους στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ενώπιον του πρωθυπουργού, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι αν χρειαστεί θα παρέμβει ο ίδιος προσωπικά προκειμένου να μεταπείσει τους εκπροσώπους της «τρόικας», που αναμένεται να έρθουν στην Αθήνα τις προσεχείς ημέρες. Την ίδια στιγμή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη στάση που θα τηρήσουν οι βουλευτές στην κρίσιμη ψηφοφορία, για την οποία ο Γ. Παπανδρέου θα έχει θέσει ζήτημα κομματικής πειθαρχίας. Τα πράγματα δείχνουν να βρίσκονται σε οριακό σημείο, καθώς από την άλλη πλευρά το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί καθοριστικής σημασίας τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού και το πιθανότερο είναι να ρισκάρει μια εσωκομματική ρήξη. Το βέβαιο είναι ότι οι βουλευτές γνωρίζουν ότι αν συναινέσουν σε τόσο εξοντωτικά μέτρα, δύσκολα θα μπορέσουν να κατέβουν ξανά στις τοπικές κοινωνίες και το κυριότερο αποκλείεται να επανεκλεγούν. Γιʼ αυτό και η καταψήφιση της κυβέρνησης δεν πρέπει να αποκλειστεί.

Σημειώνεται ότι είναι το πολλοστό «κρούσμα ανταρσίας» που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στο διάστημα της σύντομης θητείας της. Είχε προηγηθεί η «σκληρή κόντρα» του Χρήστου Παπουτσή με τον υφυπουργό Οικονομικών κ. Σαχινίδη σχετικά με πτυχές της οικονομικής πολιτικής, ακολούθησε η σύγκρουση της Λούκας Κατσέλη με μερίδα βουλευτών για τις τιμές των φαρμάκων. Στην ψηφοφορία για τον Μηχανισμό Στήριξης είχαμε τα πρώτα «θύματα» της ανταρσίας: Τρεις βουλευτές, οι Δημαράς, Σακοράφα, Β. Οικονόμου, διεγράφησαν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα διότι αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το σχετικό νομοσχέδιο. Πριν από λίγες ημέρες ήταν το μεγάλο χτύπημα από τη Β. Παπανδρέου, η οποία, επικεφαλής ομάδας βουλευτών, κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή επικρίνοντας την πολιτική της κυβέρνησης και διατυπώνοντας μομφή σε βάρος του διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας Γ. Προβόπουλου. Κίνηση που προκάλεσε εκνευρισμό στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ανάλογη ερώτηση είχε κατατεθεί και από τη Νέα Δημοκρατία. Μέχρι που ήρθε το τελευταίο «χτύπημα» με την ερώτηση των 14 βουλευτών, το οποίο ενδεχομένως να αποβεί καθοριστικό.

Οι πρόωρες εκλογές έχουν ενταχθεί στους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου. Στο επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου –προϊόντος του χρόνου– αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση δεν θα αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα την κοινωνική περιδίνηση που προκαλούν τα μέτρα που επιβάλλει η «τρόικα» προκειμένου να συνεχίσει να δανείζει τη χώρα μας. Ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να προσφύγει στις κάλπες με αίτημα (στόχο) την ανανέωση της λαϊκής εντολής. Κι αυτό μπορεί να συμβεί, εκτός απροόπτου, το φθινόπωρο μαζί με τις δημοτικές εκλογές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις προηγούμενες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση επισπεύδει την κατάθεση του νέου εκλογικού νόμου και την ψήφισή του, που θα επιβάλει το γερμανικό μοντέλο και θα ισχύσει στις μεθεπόμενες εκλογές. Στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού σημείωναν ότι «αν χρειαστεί να πάρει νέα μέτρα ο Παπανδρέου, θα πάει σε εκλογές για να ζητήσει τη συναίνεση των πολιτών»! Ανέφεραν μάλιστα ως πλέον πιθανή εκδοχή αυτήν των διπλών εκλογών (μαζί με αυτές για την τοπική αυτοδιοίκηση και την εκλογή των περιφερειαρχών) τον ερχόμενο Νοέμβριο. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα καταφέρει να φθάσει μέχρι εκεί. Με το σκεπτικό ότι αν είναι διπλές οι εκλογές θα περιορισθούν και οι προεκλογικές δαπάνες, με δεδομένη την κατάσταση της οικονομίας. Οι ίδιοι παράγοντες υπογράμμιζαν ότι την αναταραχή που επικρατεί στην κοινωνία, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ –κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές– θα επικαλεστεί ο κ. Παπανδρέου στις επαφές του με τους δανειστές προκειμένου να τους πείσει να… «βάλουν νερό στο κρασί τους».

Η πρόθεση του Παπανδρέου να προσφύγει στη λαϊκή εντολή έναν μόλις χρόνο μετά την άνοδό του στην εξουσία δείχνει να είναι μια… κίνηση απελπισίας, καθώς δεν θα τον βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο. Ακόμη κι αν καταφέρει να επανεκλεγεί –τον ευνοεί ο νόμος Παυλόπουλου– θα έχει πιο ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή, οι δανειστές θα είναι εκεί και θα επιμένουν, θα απαιτούν και θα «εκβιάζουν, οι βουλευτές –όποιοι κι αν εκλεγούν– θα εξακολουθούν να διαφωνούν, η κοινωνία θα αντιδρά και θα κατεβαίνει στους δρόμους. Προσφεύγοντας στις κάλπες ο Παπανδρέου ρισκάρει ένα ακόμη ενδεχόμενο: Να μην προκύψει αυτοδυναμία και η χώρα να περιέλθει με δική του ευθύνη σε ακυβερνησία.

Να βρεθεί στη έσχατη θέση να εκλιπαρεί τη συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας ή ακόμη χειρότερα του ΛΑΟΣ!