Πρωτοφανή κόλπα στην Ιατρική Σχολή

Μια παράξενη ιστορία, που αγγίζει τα όρια του σκανδάλου και της παρανομίας, εξυφαίνεται το τελευταίο διάστημα στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας.
Στόχος η άλωση διευθυντικών θέσεων σε Πανεπιστημιακές Κλινικές από ομάδες καθηγητών.
Η αρχή ξεκίνησε από την Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, που εδρεύει στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, και της οποίας διευθυντής ήταν ο γνωστός καθηγητής αλλά και πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών Χριστόδουλος Στεφανάδης.
Ξαφνικά, χωρίς κανείς να το περιμένει, έγινε γνωστό ότι η θέση του διευθυντή της κλινικής αυτής προκηρύσσεται.
Ποιο είναι το παράξενο στην υπόθεση αυτή; Και γιατί ο καθηγητής κ. Χριστόδουλος Στεφανάδης υπέβαλε παραίτηση και επαναπροκηρύσσεται η θέση του, ενώ είχε ακόμη θητεία ενός έτους; Η εξήγηση είναι απλή. Για να καταλάβει κάποιος, σύμφωνα με τον νόμο, θέση διευθυντή σε πανεπιστημιακή κλινική, πρέπει να του απομένουν μίνιμουμ 3 χρόνια υπηρεσίας. Ο κ. Στεφανάδης του χρόνου, που θα έληγε η θητεία του ως διευθυντή, θα ήθελε ακόμα άλλα 2 χρόνια για τη συνταξιοδότησή του. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να πάρει τη διεύθυνση της κλινικής και έτσι διευθυντής θα γινόταν άλλος ιατρός. Γιʼ αυτό υπέβαλε την παραίτησή του τώρα που είναι ακόμη και πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής και μπορεί να ρυθμίζει τα πράγματα και αναμένει να επανεκλεγεί διευθυντής ώστε να έχει μέχρι τη συνταξιοδότησή του το τιμόνι μιας από τις μεγαλύτερες καρδιολογικές κλινικές της χώρας.
Στη προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος: Αφού έχει επαναπροκηρυχθεί η θέση του διευθυντή, γιατί δεν βάζουν και άλλοι υποψηφιότητα; Και γιʼ αυτό έχει φροντίσει ο νυν πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Παρότι υπάρχουν επτά αναπληρωτές καθηγητές καρδιολογίας με όλα τα προσόντα να γίνουν τακτικοί καθηγητές, ο κ. Στεφανάδης παράνομα δεν προχώρησε σε καμία κρίση. Έτσι, μη υπάρχοντος άλλου τακτικού καθηγητή Καρδιολογίας στην Αθήνα, θα μπορεί εκείνος άνετα να πάρει τη θέση και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο κ. Στεφανάδης φαίνεται πως έκανε απλώς την αρχή. Γιατί, αφού επιτύχει αυτή η μέθοδος, είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν την ίδια τακτική και άλλοι καθηγητές – διευθυντές σήμερα, που θα πρέπει έως τον επόμενο χρόνο να αποχωρήσουν από τη διεύθυνση των κλινικών, γιατί δεν θα έχουν τα υπόλοιπα 3 χρόνια που χρειάζονται έως τη συνταξιοδότησή τους.
Με τη μέθοδο αυτή όμως σπουδαίες κλινικές αναμένεται να μπλοκαριστούν από τους ήδη διευθυντές τους, αφήνοντας δεκάδες νέους καθηγητές να περιφέρονται για χρόνια χωρίς τη δυνατότητα να διευθύνουν τμήματα και κλινικές δίνοντας γνώσεις και ορμή, σε μια εποχή που το Εθνικό Σύστημα Υγείας πορεύεται με μεγάλη δυσκολία.
Το παράξενο μʼ αυτές τι πληροφορίες είναι ότι οι φυσικές ηγεσίες της Ιατρικής Σχολής της Αθήνας, όπως είναι η Πρυτανεία και το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας, φαίνεται να παρακολουθούν ευρισκόμενοι σε αμηχανία και σύγχυση. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς δεν έχουν κάνει καμία κίνηση ακόμη για να εξετάσουν τα γεγονότα και κυρίως γιατί δεν προχωρεί η εκλογή νέων καθηγητών. Πώς γίνεται ένας διευθυντής τη μια μέρα να παραιτείται και την άλλη να είναι υποψήφιος για την ίδια θέση; Και κυρίως ποιος ανέλαβε τη διεύθυνση της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου το διάστημα που ο κ. Στεφανάδης είχε παραιτηθεί; Ποιος ήταν υπεύθυνος για τη λειτουργία των πολλών αξιόλογων τμημάτων της κλινικής; Ποιος υπέγραφε και ποιος γενικά έκανε κουμάντο;
Ποια είναι η θέση του πρύτανη και της υπουργού Παιδείας; Έχουν βάση οι φήμες περί δήθεν συμφωνίας πρύτανη και προέδρου της Ιατρικής Σχολής, αν και πρόσφατα υπήρξαν και αντίπαλοι στη διεκδίκηση της πρυτανείας;