Ο σώζων εαυτόν σωθήτω…
Αυτήν τη στιγμή πάντως αυτό το κλίμα έχει δημιουργηθεί, με τον πρωθυπουργό να έχει εισπράξει επαίνους ότι επιτέλους να και μια κυβέρνηση που δεν κάνει πίσω, έφθασε μέχρι την επίταξη και επιστράτευση, που καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει…
Και οι δύο πλευρές ποντάρισαν στην αντίδραση της κοινωνίας. Δεν επέλεξαν χωρίς λόγο τις μέρες του μεγάλου κύματος εξόδου για διακοπές για ολομέτωπη σύγκρουση.
Οι φορτηγατζήδες πίστευαν ότι η κυβέρνηση θα υποχωρούσε μπροστά στις αντιδράσεις των εκδρομέων που έχαναν τις διακοπές τους, των τουριστικών περιοχών που περίμεναν να δουλέψουν, του κόσμου που έμενε από βενζίνη, των αγροτών που δεν μπορούσαν να διακινήσουν τα προϊόντα τους και κινδύνευαν να καταστραφούν, των επιχειρήσεων που δεν είχαν καύσιμα να λειτουργήσουν.
Ακριβώς αντίθετος ήταν ο σχεδιασμός του Μαξίμου. Επιζητούσε τον ξεσηκωμό του κόσμου για να τον στρέψει κατά των απεργών. Και κάθε μέρα σκλήραινε τη στάση του, φθάνοντας μέχρι την επίταξη και τις απειλές για συλλήψεις… Και άντεξε… Μέχρι που διασπάστηκε το μέτωπο των νταλικιέρηδων.
Ποιες είναι οι «συνέπειες της ήττας»;
Ο σώζων εαυτώ σωθήτω… Ο καθένας από δω και πέρα για την πάρτη του… Να γλιτώσει τον εαυτούλη του. Εκεί οδήγησαν οι συνδικαλιστάδες που με τις ακραίες απαιτήσεις τους (προνόμια) και τις τυφλές απεργίες τους, χωρίς να μετράνε τις επιπτώσεις στην κοινωνία, την έστρεψαν απέναντί τους. Άλλο ένα μεγάλο δώρο στην κυβέρνηση. Που μετά τη νίκη κατά των φορτηγατζήδων πήρε… αέρα για να προχωρήσει με αδιαλλαξία σε νέες πιο άγριες κατεδαφίσεις… Ας μην είναι πάντως και τόσο σίγουρη ότι η σιωπή των αμνών θα συνεχιστεί… Πάντα υπάρχει και το απρόβλεπτο…