Η ΜΕΓΑΛΗ «ΦΟΥΣΚΑ ΤΩΝ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ»

Η εκτίναξη των επιβαρύνσεων των τιμών καταναλωτών στο ηλεκτρικό ρεύμα από φωτοβολταϊκά μέχρι και 400% και οι απότομες διακυμάνσεις των τιμών ρεύματος θα είναι οι καρποί της «άφρονος πολιτικής» που ακολουθείται για την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Τεράστια λειτουργικά και επενδυτικά κόστη θα επιβαρύνουν τη Μεταφορά και τη Διανομή της ΔΕΗ από την αναγκαία επέκταση των δικτύων προκειμένου να συνδεθούν τα χιλιάδες έργα ΑΠΕ – ιδίως από τα υποβρύχια καλώδια εκατοντάδων χλμ. που σχεδιάζεται να ποντισθούν περιμετρικά του Αιγαίου Πελάγους για να επωφεληθούν ιδιώτες μεγαλοεπενδυτές.
Όλα αυτά τα τεράστια οικονομικά βάρη για την «πριμοδότηση» των ΑΠΕ τελικά θα επιβαρύνουν τους καταναλωτές μέσω τελών για ΑΠΕ που θα περνάνε στους λογαριασμούς ρεύματος της ΔΕΗ…
Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι, με βάση τα «μοντέλα» της Πορτογαλίας και της Δανίας –χώρες με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή των ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας– οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος για τους οικιακούς καταναλωτές είναι αντίστοιχα κατά περίπου 44% και… 140% υψηλότερες από αυτές που πληρώνουν οι έλληνες καταναλωτές…
Ιδιαίτερα υπογραμμίζεται ότι στην Πορτογαλία υπάρχει μεγάλη συγκεντροποίηση της παραγωγής ΑΠΕ, που επιτρέπει οικονομίες κλίμακας, ενώ στην Ελλάδα ακολουθείται το «μοντέλο του πολυτεμαχισμού της ιδιοκτησίας» που συνεπάγεται πολύ μεγαλύτερα κόστη για την ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών και χαμηλότερες ενεργειακές αποδόσεις για τους επενδυτές σε βάθος χρόνου.
Πρόσθετες αρνητικές επιπτώσεις του μονομερούς προσανατολισμού σε χιλιάδες μικρά και μεγάλα έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας θα είναι η δημιουργία ενός πρωτοφανούς όγκου υποαπασχολούμενου ηλεκτροπαραγωγικού δυναμικού θερμικών μονάδων και η περιθωριοποίηση και οι αρνητικές έως ασήμαντες κεφαλαιακές αποδόσεις της ΔΕΗ και των μεγάλων βιομηχανιών ηλεκτρισμού.
Τον ίδιο καιρό που προωθούνται μεγάλα πυρηνικά και ανθρακικά εργοστάσια γύρω από την Ελλάδα με έντονο εξαγωγικό προσανατολισμό, στη χώρα μας αποθαρρύνονται οι μεγάλοι επενδυτές θερμικών μονάδων και η ενεργειακή της ασφάλεια παραδίδεται σε κάθε λογής αεριτζήδες των ΑΠΕ.
Η νέα μεγάλη «φούσκα»
Μετά τις «φούσκες» του Χρηματιστηρίου το 1999 και της εγχώριας αγοράς ακινήτων το 2010, σειρά τώρα έχει η «φούσκα» των πολυδιαφημισμένων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με τις επενδύσεις ύψους 15 – 20 δισ. ευρώ που προωθούνται μέσα από έναν τελείως ελλιπή εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό. Σε μια περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα προβλέπεται να έχει για πολλά χρόνια σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, χαμηλή ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας και υψηλό κόστος δανεισμού της ΔΕΗ και των άλλων μεγάλων επιχειρήσεων ηλεκτρισμού, η πολιτική που ακολουθείται για τις ΑΠΕ θα προκαλέσει μια «άναρχη αγορά ηλεκτρισμού» τα βάρη της οποίας θα πληρώσουν τελικά οι καταναλωτές.
Φαίνεται ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό από τους «εγκέφαλους του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού» ότι ήδη –πριν από τον εξορθολογισμό των τιμολογίων– η συνολική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στο εννεάμηνο Ιαν. – Σεπτ. 2010 είναι μειωμένη κατά 8% έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2008, ενώ η εγχώρια παραγωγή μειώθηκε κατά 10,1%.
Δυστυχώς, έχει καλλιεργηθεί ένα πνεύμα «σίγουρου πλουτισμού» μέσω των επενδύσεων σε ΑΠΕ, που μόνο δεινά μπορεί να επιφέρει, αφού:
> Οι αιτήσεις για άδειες παραγωγής, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, ανέρχονται σε 67.945 MW. Δηλαδή έχουν υποβληθεί στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αιτήσεις για απόκτηση ηλεκτρικής ισχύος που είναι σχεδόν 5,5 φορές μεγαλύτερη ισχύ από αυτήν της ΔΕΗ, η οποία καλύπτει σχεδόν το σύνολο της σημερινής ηλεκτρικής παραγωγής και το μεγαλύτερο μέρος της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας…
> Στις αιτήσεις αυτές θα πρέπει να προστεθούν άλλες 17.327 αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στη ΔΕΗ και αφορούν επενδύσεις σε ΑΠΕ συνολικής ισχύος 2.877 MW.
> Πέραν αυτού του «ωκεανού των αιτήσεων» θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και οι πολύ μεγάλες επενδύσεις σε ΑΠΕ μέσω της διαδικασίας του fast track, η ισχύς των οποίων υπολογίζεται –σύμφωνα με δημοσιεύματα– σε 4.500 MW, δηλαδή όσο είναι το 36% του ηλεκτροπαραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ…
> Χιλιάδες μεγάλοι και μικροί επενδυτές ξοδεύουν σημαντικά ποσά για την κατάρτιση τεχνικών μελετών, μισθώσεις μεγάλων εκτάσεων για ανάπτυξη έργων ΑΠΕ κ.λπ., όταν είναι απολύτως βέβαιο ότι ένα μικρό ποσοστό όλων αυτών των αιτήσεων μπορεί να ικανοποιηθεί.
> Παραμένουν παντελώς αδιαφανή τα κριτήρια με βάση τα οποία θα επιλεγούν οι αιτήσεις που θα ικανοποιηθούν, αλλά και οι χρόνοι ικανοποίησής τους.
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο κατά την οποία ανθεί το «παρεμπόριο» αδειών ΑΠΕ, με τις σχετικές τιμές τους να έχουν «βουλιάξει» μέσα στην τελευταία τριετία αντί να γίνουν πραγματικές επενδύσεις…
Εξωπραγματικά «οράματα»
Σε ό,τι αφορά τις μακροχρόνιες επιπτώσεις από την υλοποίηση των εξωπραγματικών «οραμάτων» για ανάπτυξη των ΑΠΕ, που θα καλύπτουν το… 40% της εγχώριας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, επισημαίνονται οι ακόλουθες αρνητικές συνέπειες για τους καταναλωτές και το Ηλεκτρικό Σύστημα της χώρας:
> Την εκτόξευση του τέλους υπέρ ΑΠΕ μέχρι και τα 25 ευρώ/ΜWh από 5,57 ευρώ/MWh σήμερα –δηλαδή μια αύξηση κατά 349%- εκτιμάται ότι θα προκαλέσει το ακριβό μείγμα της πράσινης ενέργειας, μετά την ήδη πραγματοποιηθείσα αύξηση του τέλους ΑΠΕ κατά 1.756% που επιβλήθηκε σε βιομηχανίες εμπόρους και βιοτέχνες (σε 5,57 ευρώ από 0,3 ευρώ).
> Αν και οι αυξήσεις στα τέλη ΑΠΕ επιβλήθηκαν στον παραγωγικό τομέα της Οικονομίας –σε μια περίοδο που κλείνουν τα καταστήματα και απολύονται εργαζόμενοι– εντούτοις οι αυξήσεις αυτές τελικά θα περάσουν στους τελικούς καταναλωτές προϊόντων και υπηρεσιών.
> Εύλογα ερωτήματα δημιουργούνται από την παρακίνηση χιλιάδων αγροτών να αναπτύξουν φωτοβολταϊκά συστήματα για να ενισχυθεί –ως επιδότηση– το εισόδημά τους και οι αιτήσεις τους να εγκριθούν κατά προτεραιότητα, αντί, έπειτα από σχετικές μελέτες, να προσανατολισθούν στην παραγωγή βιομάζας (ενεργειακές καλλιέργειες). Είναι πολύ πιθανό αυτές οι επενδύσεις να αποτελέσουν «όχημα» για μισθώσεις αγροτικών εκτάσεων από εταιρείες που διαθέτουν τα κεφάλαια για τη φωτοβολταϊκή επένδυση.
> Η ταχεία ανάπτυξη ΑΠΕ στην ηπειρωτική χώρα προϋποθέτει τεράστιες επενδύσεις από τη Μεταφορά και τη Διανομή της ΔΕΗ για την επέκταση των δικτύων, με τεράστια κόστη που θα πρέπει να μετακυληθούν –μέσω των λογαριασμών ρεύματος– στους οικιακούς καταναλωτές, στις επιχειρήσεις κ.λπ.
> Γιγαντιαίες επενδύσεις απαιτούνται, όμως, και για την ανάπτυξη υποβρυχίων καλωδίων μεταξύ ηπειρωτικής χώρας και μη διασυνδεδεμένων νησιών προκειμένου από αυτά να μεταφέρεται η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ στο Ηπειρωτικό Σύστημα. Με πόσα δισ. ευρώ θα επιβαρυνθούν έμμεσα οι καταναλωτές από τα υποβρύχια καλώδια εκατοντάδων χιλιομέτρων που θα συνδέσουν την ηπειρωτική χώρα με την Κρήτη, Ρόδο, Μυτιλήνη κ.λπ., όταν το κόστος του κατά πολύ μικρότερου υποβρύχιου καλωδίου που θα συνδέσει τις Κυκλάδες με την Αττική θα είναι περίπου 400 εκατ. ευρώ;