Η κλεψύδρα αδειάζει για τον Βενιζέλο

«Η κλεψύδρα αδειάζει καθημερινά για τον Βενιζέλο. Δεν αρκούν τακτικισμοί και σπασμωδικές κινήσεις, που επιτείνουν το στρατηγικό αδιέξοδο του ΠΑΣΟΚ», τονίζουν ιστορικά στελέχη του κόμματος, που παραδέχονται πλέον πως «έτσι όπως πάει το πράγμα, όχι μόνο ο Βενιζέλος δεν θα καταφέρει να φτάσει ούτε στο Συνέδριο, αλλά και ό,τι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ θα εξαφανιστεί».

Η περιβόητη εκδήλωση για την 38η επέτειο από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, στην οποία πόνταρε πολλά η ηγεσία, απέτυχε παταγωδώς να δώσει έστω και μια μικρή ώθηση στο κόμμα, ενώ την ίδια ώρα «οι καντρίλιες» και «η προχειρότητα των κινήσεων του Ευ. Βενιζέλου και των στενών συνεργατών του», σε συνδυασμό και με την τελευταία ένταση που σημειώθηκε με το Μέγαρο Μαξίμου, αφαιρούν -όπως τονίζουν τα ίδια στελέχη- και τα ελάχιστα ίχνη σοβαρότητας και αξιοπιστίας που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι κινήσεις του Βενιζέλου επιτείνουν την πολυφωνία εντός του ΠΑΣΟΚ για την τακτική του κόμματος τόσο στο επίπεδο της κυβέρνησης όσο και εντός Κοινοβουλίου.

Μάλιστα, ο τελευταίος καβγάς του με το Μέγαρο Μαξίμου (για τη μη σύγκληση της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών πριν από την άφιξη της «τρόικας») αφενός δημιούργησε ρωγμές στην κυβερνητική συνεργασία, αφετέρου ακύρωσε σε κάποιον βαθμό την παλαιότερη τακτική του και δικαίωσε την κριτική που του ασκούσαν, ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να μετάσχει με όλες του τις δυνάμεις και με όλα τα έμπειρα στελέχη του στην κυβέρνηση, με τον Ευ. Βενιζέλο στη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. «Έγιναν ομηρικοί καβγάδες για το θέμα αυτό αμέσως μετά τις εκλογές, με όλα τα κορυφαία στελέχη, συμπεριλαμβανομένου και του Γ. Παπανδρέου, να προκρίνουν την πλήρη συμμετοχή στην κυβέρνηση. Τώρα ο ίδιος ο Βενιζέλος πέφτει θύμα των δικών του επιλογών και χειρισμών», επισημαίνουν έμπειρα στελέχη.

Όπως φαίνεται, πάντως, οι σπασμωδικές κινήσεις του Βενιζέλου και των στενών συνεργατών του τον οδηγούν σε μια ακόμα «αναδίπλωση» παλαιότερων σχεδιασμών του, όπως το να μείνει ο ίδιος και άλλα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκτός κυβέρνησης για ένα διάστημα «προκειμένου να σβηστεί από τη μνήμη του κόσμου η διακυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και τα πολύ σκληρά μέτρα που ελήφθησαν τότε», ώστε στη συνέχεια (λίγο πριν από τα Χριστούγεννα προέβλεπε ένα πρώτο πλάνο της Ιπποκράτους, για να έχει ψηφιστεί το νέο σκληρό πακέτο λιτότητας) να καταστεί δυνατόν να υπάρξει είσοδος στην κυβέρνηση μέσα από έναν «δομικό ανασχηματισμό».

Άλλωστε, αυτό το σενάριο «άπλωσε» μία ημέρα πριν από την πολύκροτη συνέντευξη του Βενιζέλου ο στενότερος συνεργάτης του, ο Γιάννης Δατσέρης, σε συνέντευξή του στον Real FM. Οι αντιδράσεις που σημειώθηκαν όμως, λόγω και του πρόχειρου σχεδιασμού, ανάγκασαν τον Βενιζέλο να το «μαζέψει», να το «διαψεύσει», αναιρώντας τελικά ο ίδιος ένα σχέδιο που είχε επεξεργαστεί με το επιτελείο του.

Μεγάλο πρόβλημα αποτελεί και το κρυφτούλι του Βενιζέλου όσον αφορά το τι θα κάνει τελικά με το ΠΑΣΟΚ. Ποιο θα είναι το στίγμα του, η ταυτότητά του, η πορεία του, το πλαίσιό του. Τα περί νέας διακήρυξης και νέου στίγματος έμειναν κενό γράμμα και όσοι παρευρέθησαν στην επέτειο της 3ης Σεπτέμβρη έφυγαν απογοητευμένοι, γιατί, όπως λένε, «για μια ακόμα φορά ο Βενιζέλος επανέλαβε τον κακό εαυτό του, μην έχοντας να πει τίποτε απολύτως».

Το ερώτημα που τίθεται πλέον από κάποια έμπειρα στελέχη είναι: «Για πόσο ακόμα θα μείνει το ΠΑΣΟΚ;» ή «Πόσο ακόμα θα μπορέσει να μείνει ο Βενιζέλος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ;». Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, αυτοί που πιστεύουν ότι το μόνο που ενδιαφέρει τον Βενιζέλο, ειδικά σε αυτήν τη συγκυρία, είναι να έχει ένα απόλυτα προσωποπαγές κόμμα, με τους κολλητούς του, και τίποτα παραπάνω, και γι’ αυτό δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ένα παιχνίδι τακτικής για προσωπική πολιτική επιβίωση και προβολή.

Ως προς το θέμα των σχέσεων με τον Παπανδρέου ο Βενιζέλος «πατάει σε δύο βάρκες». Από τη μια, ασκεί δημόσια κριτική για τη διακυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και δεν κρύβει τη δυσφορία του για τα πεπραγμένα του προκατόχου του, από την άλλη στέκεται δίπλα στον πρώην πρωθυπουργό, απορρίπτοντας κατηγορηματικά το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων για Εξεταστική Επιτροπή ως προς την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ.