Έλεγχος από το ΕΣΡ για το αν μεταδίδεται ελληνικό πρόγραμμα

Θυμίζουμε πως η ευρωπαϊκή οδηγία 97/36/ΕΚ, που ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με το ΠΔ 100/2000, προβλέπει πως «οι τηλεοπτικοί φορείς υποχρεούνται να μεταδίδουν ευρωπαϊκά έργα σε ποσοστό τουλάχιστον 51% επί του συνολικού χρόνου των μεταδιδόμενων από αυτούς προγραμμάτων. Στον υπολογισμό του συνολικού χρόνου μετάδοσης δεν περιλαμβάνεται ο χρόνος που αφιερώνεται σε ειδήσεις, αθλητικές εκδηλώσεις, τηλεοπτικά παιχνίδια, τηλεπώληση, καθώς και σε υπηρεσίες τηλεκειμενογραφίας», ενώ επιβάλλεται και υποχρέωση προμήθειας προγράμματος από ανεξάρτητους παραγωγούς τουλάχιστον σε ποσοστό 10% του προγράμματος κάθε καναλιού.

Πρόκειται για πρωτοφανή αποτυχία του ελληνικού τηλεοπτικού συστήματος, το οποίο την προηγούμενη δεκαετία μετέδιδε ελληνικές σειρές με το… κιλό. Η ελληνική τηλεόραση έφτασε στο σημείο να μεταδίδει έως και 80 σειρές ανά σεζόν, οι οποίες ήταν πρόχειρα γυρισμένες, με υψηλό κόστος και χωρίς ιδιαίτερες ποιοτικές αξιώσεις, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις. Το Mega και ο ΑΝΤ1 είχαν την πρωτοκαθεδρία, χρηματοδοτώντας με δάνεια τις σειρές, ενώ η ΕΡΤ επέλεξε τον δρόμο της ελεύθερης μετάδοσης αγώνων του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, επειδή «δεν μπορούσε» να ανταγωνιστεί τους δύο στο πεδίο της μυθοπλασίας, με «προνομιακό πεδίο» τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.

Η τελευταία ελληνική σειρά μυθοπλασίας ήταν ο «Καρυωτάκης», που εγκρίθηκε από το ΔΣ της ΕΡΤ τον Ιούλιο του 2008 και μεταδόθηκε από την ΕΤ1 τη σεζόν 2008-09. Η λογική της ΕΡΤ τότε ήταν: «Εάν δεν κάνουμε καμία (σ.σ.: σειρά) θα κατηγορηθούμε ότι δίνουμε τα χρήματα στην Disney ή σε κάθε άλλη εταιρεία, όπως λέει “η αριστερή μας συνείδηση”, και δεν παράγουμε ελληνικά προϊόντα». Από τότε μεσολάβησαν τέσσερις τηλεοπτικές περίοδοι χωρίς η ΕΡΤ να παραγάγει κανένα πρόγραμμα, αν και υπήρξαν τρεις διαφορετικές διοικήσεις: η προσωρινή υπό τον Τζ. Καλημέρη, εκείνη του Γ. Γαμπρίτσου, του Θ. Παπαγεωργίου με τον Λ. Ταγματάρχη και στο τέλος προστέθηκε και ο Σ. Στεφάνου ως προεδρεύων. Από τις είκοσι σειρές που εξετάστηκαν μία, το «Ουζερί Τσιτσάνης», έφτασε πολύ κοντά στην υλοποίηση, αλλά αποσύρθηκε μετά τις πιέσεις των εταιρειών παραγωγής που δεν συμμετείχαν στη δουλειά. Το «Ουζερί Τσιτσάνης» επανέρχεται τώρα προς έγκριση από τη νέα διοίκηση.

Τι κάνει η Τουρκία

Το μοντέλο είναι απλό. Η Τουρκία, ως οικονομική δύναμη, εξάγει πλέον και πολιτισμό, απευθυνόμενη σε 54 τουρκόφωνες και μη χώρες, μεταδίδοντας τηλεοπτικές σειρές και εσχάτως και κινηματογραφικές παραγωγές, όπως το «Μιναρέδες στη Νέα Υόρκη», που προβάλλεται στην Ελλάδα από τη Nova και είναι η «απάντηση» στο «Εξπρές του μεσονυκτίου», θέλοντας μεταξύ άλλων να διαδώσει πως η Τουρκία δεν βασανίζει τους πολίτες της, ακόμη κι αν κατηγορούνται για τρομοκρατία.

Στην Ελλάδα η διείσδυση ήταν ευκολότερη απ’ όσο αναμενόταν. Ένα μεγάλο τμήμα των τηλεθεατών ανταποκρίθηκε στις σειρές αυτές και πλέον είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση, που ο εισαγωγέας πουλάει πρώτα στα περιοδικά τις σειρές σε μορφή DVD και στη συνέχεια τις δίνει, με αντάλλαγμα διαφημιστικό χρόνο, στους ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Έτσι, ακόμη κι αν η Τουρκία δεν επιδοτεί την παραγωγή αυτών των σειρών, στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι να τις μεταδώσουν, με μοναδικό επιχείρημα πως είναι δωρεάν, και πολύ περισσότεροι να τις παρακολουθήσουν.