ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ
Πότε θα ξανάρθει το χαμόγελο στα χείλη του Έλληνα…
Με ρυθμούς εξαιρετικά γοργούς, ήρθαν και φέτος τα Χριστούγεννα...
-
Να κρατήσουμε ζωντανή τη γλώσσα μας
Τελευταία, όλως περιέργως και πιο επιτακτικά, έχω την αίσθηση...
-
Να κρατήσουμε ζωντανή τη γλώσσα μας
Τελευταία, όλως περιέργως και πιο επιτακτικά, έχω την αίσθηση...
-
Φτήνυνε τόσο πολύ η ζωή;
Αυτές οι τελευταίες ημέρες του Νοέμβρη να πάνε και να μην ξανάρθουν.
-
Να σηκώσουμε το ανάστημά μας <br>σε κάθε κακοτυχία…
Ταξιδεύοντας με τη φαντασία μου καθώς ξεφύλλιζα ένα ταξιδιωτικό περιοδικό, ένιωσα την ψυχή μου να φεύγει και την καρδιά μου να γεμίζει στάλες ελπίδας...
-
Πότε θα σηκώσουν τα μανίκια οι πολιτικοί;
Ένα μεγάλο ελάττωμα των Ελλήνων είναι η αποφυγή ανάληψης ευθύνης για πράγματα απλά ή ακόμα και δύσκολα...
-
Είναι πολλά που πρέπει να αλλάξουν
Μες στο έρεβος της άγνοιας που ζούμε, εκείνο που βασικά μ’ ενδιαφέρει είναι οι ανθρώπινες ζωές...
-
Πού πάμε; Αναρωτηθήκαμε;
Θα πρέπει κάποια στιγμή ν’ αποφασίσουμε εάν θέλουμε να έχουμε σημαία.
-
Ο ερχομός ενός μωρού…
Κι έτσι ένα φθινοπωρινό απόγευμα στο τέλος ακριβώς Οκτωβρίου στις 6.30 το απόγευμα ένα κατακόκκινο μουτράκι...
-
Ένα παιδί μπορεί να σε κάνει<br>να νιώσεις ξανά χρήσιμος…
Τις προάλλες πηγαίνοντας μια βόλτα στην Ν. Μάκρη πέρασα μέσα από τον Διόνυσο και κατέβηκα στην πλαγιά απ’ τον Αγ. Πέτρο προς την θάλασσα.
