ΜΑ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ; ΜΑ, ΙΣΩΣ ΞΕΡΕΙ Η ΧΩΡΑ

ΜΑ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ; ΜΑ, ΙΣΩΣ ΞΕΡΕΙ Η ΧΩΡΑ

Δέν θά χαράξει ο ουρανός
πάντα θά σκοτεινιάζει
κανένας δέν σκοτίζεται
κανέναν δέν τόν νοιάζει,
•••
Πάει τό γλυκοχάραμα
έρχεται μεσημέρι
πάντα θά αλαλάζουνε
όλης τής Γής τά μέρη,
•••
είναι είς άπαντα γνωστό
μυριάδες χρόνια τώρα
πώς τό σκοτάδι κυβερνά
κάθε λεπτό καί ώρα,
•••
πώς τό σκοτάδι κυβερνά
δίχως νά λογαριάζει
άν χάνονται τά όνειρα
κι ουδέποτε χαράζει,
•••
τό ήξερα από μικρός
τό έμαθα Σχολείο
από δασκάλους λείψανα
καί Χώρα εργαλείο,
•••
τώρα κλεισμένος σκέφτομαι
τί πρόκειται νά κάμω
σέ έναν Κόσμο χάλασμα
κι εγώ πάνω στήν άμμο,
•••
έχω στήν τσέπη δυό ευρώ
θέλω νά επενδύσω
εκεί πού λέει τό στραβό
πώς πάντα είναι ίσο,
•••
αυτό είναι τό εύρημα
σ’ αυτήν εδώ τήν Χώρα
πού τά τσακάλια κυβερνούν
καί φέρνουνε τήν μπόρα,
•••
έτσι ξυπνώ τό χάραμα
καί πίνω τόν καφέ μου
(μήν μέ σνομπάρεις, φίλε μου
μήν βρίζεις, αδελφέ μου),
•••
δέν ξέρω τί μού γίνεται
δέν ξέρω πού βαδίζω
μιλάω ασυνάρτητα
κι όλοι μού λέν’ πώς βρίζω,
•••
η τρέλα λένε κόπιασε
καί εννοούν εμένα
ίσως δέν έχουν άδικο
–καί τά σκυλιά δεμένα.
(…)
Ο Κόσμος μοιάζει μέ πουλί
μέ τά φτερά κομμένα
κι εγώ τό αλητόσκυλο
υμνώ τά πεθαμένα.
•••
Ο Κόσμος είναι γειτονιά
μέ δρόμους χαλασμένους
–πάει η αγάπη, σάπισε
γεννάει κολασμένους.
……………………………………..
Γράφω σέ πλήρη σύγχυση
μήν μέ δικάσετε άν πρώτα
δέν ρωτήσετε τόν εαυτόν σας
άν τό χρήμα είναι λυτρωμός
κι εσείς οι θρησκευόμενοι.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ


Σχολιάστε εδώ