Θ. Τζίμας στο “Π”: Mισοδανεικά και επιδόματα μίας χρήσης που θα «σκάσουν» ως χρέη την επόμενη μέρα

Θ. Τζίμας στο “Π”: Mισοδανεικά και επιδόματα μίας χρήσης που θα «σκάσουν» ως χρέη την επόμενη μέρα

Του
ΘΑΝΑΣΗ ΤΖΙΜΑ
Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ & Υπεύθυνου του Τμήματος ΕΒΕ


Η κατακραυγή που δέχτηκε η κυβέρνηση της ΝΔ για το παρατεταμένο lockdown αλλά και μετά την έκτακτη απόφαση να παρατείνει το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, την οδήγησε άρον άρον στη χορήγηση έκτακτου επιδόματος για τους επαγγελματίες που θα παραμείνουν κλειστοί με κρατική εντολή τον Απρίλιο. Και δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς μετά τον σάλο που προκλήθηκε.

Βλέπετε, η καραμέλα της ατομικής ευθύνης και η αποθέωση των περιοριστικών μέτρων στο λιανικό εμπόριο, στην εστίαση και σε άλλους κλάδους που δραστηριοποιούνται μικροεπιχειρήσεις σιγά σιγά λιώνει. Και οι ίδιοι οι επαγγελματίες άλλωστε βλέπουν τι γίνεται γύρω τους: Από τη μια η πανδημία επελαύνει και η κυβέρνηση αρνείται να στελεχώσει επαρκώς το δημόσιο σύστημα υγείας σε προσωπικό και υποδομές, αρνείται να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα, που έχει θησαυρίσει σε συνθήκες Covid και μετατροπής του ΕΣΥ σε σύστημα «μίας νόσου». Από την άλλη βλέπουν την κυβέρνηση να έχει ξεχειλώσει κάθε είδους υγειονομικό πρωτόκολλο όσον αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις, προκειμένου να μη θιγεί η κερδοφορία τους, με τους μεγάλους χώρους δουλειάς, τα σούπερ μάρκετ, τα ΜΜΜ να έχουν μετατραπεί σε υγειονομικές βόμβες. Αυτές οι επιλογές έχουν οδηγήσει τους επαγγελματίες στη σημερινή κατάσταση και έχουν κάθε δίκιο να διαμαρτύρονται.

Στην ίδια κατεύθυνση ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας είναι και τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για τη στήριξη των επιχειρήσεων. Μέτρα ανεπαρκή για τους επαγγελματίες, μισοδανεικά και επιδόματα μίας χρήσης, αναστολές πληρωμών που θα «σκάσουν» όλες μαζί ως χρέη την επόμενη μέρα… Τόσα μέτρα, όσα χρειάζεται για να εξασφαλιστεί η λεγόμενη «κοινωνική συνοχή», να μην πλακώσουν μαζικά λουκέτα ή τουλάχιστον να απλωθούν στον χρόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση αρνείται να υιοθετήσει πάγιες διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως η επανένταξη όλων των επαγγελματιών στο αφορολόγητο. Δεν είναι τυχαίο ότι αρνείται να προχωρήσει σε διαγραφή χρεών σε εφορία και τράπεζες, χρεών που συσσωρεύτηκαν τώρα στις συνθήκες της πανδημίας αλλά και στη διάρκεια της προηγούμενης κρίσης, λόγω και των μνημονιακών πολιτικών που ψήφισαν ή διατήρησαν όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ…

Τα παραπάνω μέτρα, που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν χιλιάδες επαγγελματίες και που συμπεριέλαβε το ΚΚΕ σε πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή στις 20 Γενάρη, η κυβέρνηση τα απορρίπτει γιατί «δεν χωρούν στις αντοχές της οικονομίας». Δεν μας εκπλήσσει. Μια ματιά στις πρόσφατες προτεραιότητες που θέτει το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης που παρουσίασε η κυβέρνηση επιβεβαιώνει στα μέτρα ποιων είναι κομμένες και ραμμένες οι αντοχές της οικονομίας. Δισεκατομμύρια ευρώ, πληρωμένα –για να μην ξεχνιόμαστε– με τον ιδρώτα των εργαζομένων, κατευθύνονται με κάθε τρόπο στα μονοπώλια, στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Για να θωρακιστεί η κερδοφορία τους, για να ανοίξουν νέες businesses, «πράσινες» και «ψηφιακές» κ.λπ.

Τι προβλέπει το δε σχέδιο ανάκαμψης για τις μικροεπιχειρήσεις; Στήριξη των πιο δυναμικών και εκείνων των πολύ μικρών που μπορούν να αποκτήσουν «ειδικό ρόλο» στην οικονομία. Μην ψάχνετε… δεν αφορά τους χιλιάδες επαγγελματίες σε κάθε κλάδο που παλεύουν για την επιβίωση, δεν αφορά τα μικρά καταστήματα στις γειτονιές… Αφορά λίγους, εκείνους που συμπληρώνουν με την παρουσία τους ανάγκες της αγοράς και των μεγάλων ομίλων και όχι τους υπόλοιπους, που εφόσον δεν μπορούν να προσαρμοστούν θεωρούνται «βαρίδι» και «διαρθρωτικό πρόβλημα».

Γι’ αυτό και η μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών πρέπει να κάνει το δικό της ταμείο, να απορρίψει τους γνωστούς και μη εξαιρετέους επίδοξους «σωτήρες» και να πάρει θέσεις μάχης για την επόμενη μέρα. Σε συνθήκες οξυμμένου ανταγωνισμού και κυριαρχίας των μονοπωλίων, σε συνθήκες εποπτείας για την τήρηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και ό,τι άλλο απαιτήσει η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων, ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά είναι αυτός της αμφισβήτησης και της λαϊκής διεκδίκησης και αντεπίθεσης.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ