Θανάσης Λάλας: Μια γενιά πρόσφυγας ο Στέλιος Καζαντζίδης, όπου γης και πατρίς…

Θανάσης Λάλας: Μια γενιά πρόσφυγας ο Στέλιος Καζαντζίδης, όπου γης και πατρίς…

«Από τις λεπτομέρειες καταλάβαινα ότι δεν ήταν εύκολος άνθρωπος. Κουβαλούσε ασήκωτες πέτρες, τραύματα, απορρίψεις, πισώπλατα χτυπήματα, ερωτικά αδιέξοδα, συναισθηματικούς γκρεμούς, λάθη κι άλλα λάθη…

Ο Στέλιος Καζαντζίδης, όταν στεκόταν μπροστά μου και μου μιλούσε, ήταν η ζωντανή αυτοβιογραφία του πόνου της εμφυλιακής και μεταμφυλιακής Ελλάδας. Σαν άνθρωπος, κουβαλούσε όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιας γενιάς που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής της στο περιθώριο, στις εξορίες, στα αδιέξοδα.

Μια γενιά που έψαχνε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου τη γη της επαγγελίας. Ο Στέλιος Καζαντζίδης ανήκει στη γενιά που έφυγε, για να βρεθεί με τον καλύτερο εαυτό της, με την αξιοσύνη της. Μια γενιά πρόσφυγας από τον Πόντο και μετανάστης στη Γερμανία, την Αυστραλία, την Αμερική… όπου γης και πατρίς!

Πολλές φορές, όλ’ αυτά τα χρόνια σκέφτηκα: ‘‘Του έχει αφήσει κουσούρια η καταγωγή του’’. Κουσούρια που με έναν μαγικό τρόπο στρογγυλοκάθισαν πάνω στη φωνή του και γίνανε μαργαριτάρια. Εμμονές, θυμός, πολύς θυμός… ‘‘Εμένα ο θυμός μου έχει καταγωγή, Λάλα’’, μου έλεγε, ‘‘κι όταν βλέπω το σώμα μου στον καθρέφτη, βλέπω τον πόνο από το αλύπητο ξύλο στην Ασφάλεια και στον στρατό!’’».

Υπογραφή: Θανάσης Λάλας (από το βιβλίο του «Στέλιος Καζαντζίδης – Θηρίο ανήμερο»)

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό:


Σχολιάστε εδώ