Στα σύνορα… με έναν πόλεμο που δεν είναι πόλεμος

Στα σύνορα… με έναν πόλεμο που δεν είναι πόλεμος

Οι μέρες περνούν γρήγορα, για όσους δεν βρίσκονται στις Καστανιές. Όμως τα στελέχη του Στρατού, των Σωμάτων Ασφαλείας, της Frontex πλέον, αλλά και οι απλοί πολίτες, που καθημερινά στέκονται όρθιοι, συνεχίζουν έναν «πόλεμο που δεν είναι πόλεμος», με απόλυτη συναίσθηση της αποστολής τους. (Παρότι οι μετανάστες του Ερντογάν άφησαν προς ώρας τις θέσεις τους…)


Προσομοίωση
Μόνο όσοι έχουν αποφασίσει να βρεθούν σε κατ’ οίκον περιορισμό, όχι μόνο από φόβο μήπως κολλήσουν κορονοϊό, αλλά από αίσθημα ευθύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης, μπορούν (ίσως) να καταλάβουν την προσπάθεια που γίνεται στα ελληνοτουρκικά σύνορα.


Στον κόσμο μας…
Όλος ο κόσμος βιώνει την τραγωδία του κορονοϊού, οι Έλληνες ωστόσο, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, επικυρώνουν, με τη συμπεριφορά τους, ότι ζουν στον… δικό τους κόσμο.
Από τον τύπο που μπούκαρε σε σούπερ μάρκετ στην Πρέβεζα ουρλιάζοντας «έχω κορονοϊό», τους Βολιώτες που ταξίδεψαν εν μέσω δύο κρίσεων, της πανδημίας του κορονοϊού και του πολέμου στον Έβρου, στην Τουρκία για… διαλογισμό, μέχρι τους παππούδες και τις γιαγιάδες, σε όλη την επικράτεια, που έχουν αποφασίσει ότι θα «θα ζήσουν τη ζωή τους», αλλά… έξω από το σπίτι, γίνεται αντιληπτό πως η κατάστασή μας είναι ανίατη…


Τα μέτρα
Κι ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι γρήγορα –σε σχέση με άλλες χώρες– η κυβέρνηση έλαβε μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ωστόσο, όπως φαίνεται, το μήνυμα δεν φαίνεται να έχει περάσει στους πολίτες. Και όταν συμβαίνει αυτό, κάτι δεν κάνει καλά ο «πομπός», που δεν το «πιάνει» ο δέκτης…
Διότι, από τον φόβο της διασποράς… πανικού –ο πιο γρήγορος δρόμος για την αυξανόμενη διασπορά και του ιού–, η κυβέρνηση έπιασε τα… φιλολογικά και προσπάθησε να διεγείρει το ελληνικό φιλότιμο, το οποίο σαφώς και διεγείρεται, αλλά για ορισμένες περιπτώσεις: Να περάσω μια γιαγιά απέναντι, να δώσω τη σειρά μου στο σούπερ μάρκετ, να βοηθήσω τον άστεγο, τον αδέσποτο, τον φίλο…
«Μένουμε Σπίτι» και «ατομική ευθύνη» είναι μάλλον μηνύματα-προπομποί και άρα δεν θα έπρεπε ήδη να έχουμε περάσει… στο κυρίως πιάτο;
Αντίθετα, βομβαρδιζόμαστε με το τεράστιο δελτίο θανάτων στην Ιταλία, συνοδευόμενο όμως πάντα με σκηνές από… μουσικές ταράτσες και χειροκροτήματα ευγνωμοσύνης. Διαβάζουμε αντικρουόμενες επιστημονικές απόψεις για τους τρόπους προστασίας μας, ακούμε φωνές για εκατόμβες νεκρών μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, οι οποίες ξεχνιούνται κατά την «έξοδό μας» στο σούπερ μάρκετ και γενικώς «το ζούμε μόνοι μας», δίχως αρχή, δίχως κανόνες…
Είτε αυτό λέγεται (πραγματική) απαγόρευση κυκλοφορίας είτε όλοι σε καραντίνα, αυτό που δεν μας έχουν… μασήσει στο στόμα είναι ότι, βάσει των στατιστικών, θα πεθάνουμε πολλοί και πως προσπαθούν ώστε να πεθάνουμε όσο γίνεται λιγότεροι…


Καθότι Σουλτάνος…
Καθώς η πανδημία έχει κυκλώσει και τη γειτονική χώρα, ο κ. Ερντογάν, αφού στην αρχή δήλωνε ότι δεν υπάρχουν κρούσματα κορονοϊού, αναδιπλώθηκε και αυτές τις μέρες «γλεντάει» τους πολίτες της χώρας του χωρίς κανέναν ενδοιασμό, αφού σημειώνει ότι η Τουρκία… ξεπερνάει το πρόβλημα, υπογραμμίζοντας ότι εξαιτίας του δημιουργούνται «μεγάλες ευκαιρίες» για την ίδια τη χώρα…
Σε ομιλία του τόνισε ότι ο ιός αναγκάζει τον κόσμο να αναζητήσει εναλλακτικές στο θέμα της παραγωγής και ότι η Τουρκία έχει καταγραφεί ως μία τέτοια χώρα, ενώ επισήμανε ότι «οι οικονομικές εξελίξεις, σε σύνδεση με την επιδημία αυτή του ιού και την πτώση της τιμής του πετρελαίου, θα παρέχουν επιπρόσθετα πλεονεκτήματα στη χώρα μας»…
Δεν μας εκπλήσσει ό,τι και να πει, απλώς αποδεικνύει το μέγεθος του κυνισμού του (ή της εξαχρείωσής του)…

Έλλη Μητακίδου


Σχολιάστε εδώ