ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Συγγραφέας
Τζόναθαν Φράνζεν
Μεταφραστής
Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης

Η Πάτι και ο Γούλτερ Μπέργκλαντ ήταν υποδειγματικό ζευγάρι. Εκείνος, δικηγόρος με περιβαλλοντικές ανησυχίες, πήγαινε στη δουλειά του με το ποδήλατο και ήταν αφοσιωμένος στην οικογένειά του. Εκείνη, τέλεια σύζυγος και μητέρα, ανακύκλωνε τις μπαταρίες, νοιαζόταν για την υγιεινή διατροφή και για τη γειτονιά τους. Οι Μπέργκλαντ ήταν από αυτούς που κάνουν τον κόσμο λίγο καλύτερο.
Τι τους συνέβη ξαφνικά; Γιατί ο γιος τους πήγε να μείνει στους διπλανούς τους, που είναι φανατικοί Ρεπουμπλικάνοι; Γιατί ο Γουόλτερ άρχισε να δουλεύει για τις μεγάλες εταιρείες εξόρυξης άνθρακα και η Πάτι να συμπεριφέρεται σαν έξαλλη μαινάδα μπροστά στους έκπληκτους γείτονές της;

Ο Τζόναθαν Φράνζεν των θρυλικών ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ υπογράφει μια κωμικοτραγική ιστορία για τους πειρασμούς της ελευθερίας, την εύθραυστη ασφάλεια των προαστίων, το εφηβικό πάθος, τους συμβιβασμούς της μέσης ηλικίας, το βάρος τού να αποκτάς εξουσία. Και καθώς παρακολουθεί τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ηρώων του να προσαρμοστούν σ’ έναν κόσμο που τους μπερδεύει όλο και περισσότερο, συνθέτει μια εύστοχη, ειρωνική και συγκινητική τοιχογραφία της ίδιας της εποχής μας. 

Απόσπασμα βιβλίου 

ΚΑΛΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ 

Δεν τα μάθαμε τα σχετικά με τον Γουόλτερ Μπέργκλαντ από τους ντόπιους –αυτός και η Πάτι είχαν φύγει για την Ουάσινγκτον εδώ και δύο χρόνια και δε σήμαιναν πια τίποτα στο Σεντ Πολ– αλλά οι κύριοι της αστικής αφρόκρεμας του Ράμσεϊ Χιλ δεν ήταν τόσο πιστοί στην πόλη τους ώστε να μη διαβάζουν τους New York Times. Σύμφωνα με ένα εκτενές και διόλου κολακευτικό άρθρο στους Times, ο επαγγελματικός βίος του Γουόλτερ στην πρωτεύουσα του έθνους ήταν σε μαύρο χάλι. Οι παλιοί γείτονές του δεν μπορούσαν εύκολα να ταυτίσουν τα όσα έλεγαν γι’ αυτόν οι Times (ότι είναι «αλαζονικός», «αδιάλλακτος», ανήθικος») με τον γενναιόψυχο, χαμογελαστό, ροδαλό υπάλληλο της 3Μ, που τον θυμούνταν να ποδηλατεί ίσαμε το γραφείο του στη Σάμιτ Άβενιου μες στο χιόνι του Φλεβάρη· έμοιαζε αλλόκοτο ο Γουόλτερ, που ήταν πιο πράσινος κι από την Greenpeace και που οι ρίζες του ήταν αγροτικές, να είναι μπλεγμένος τώρα για σύμπραξη με την ανθρακοβιομηχανία και για κακομεταχείριση των ανθρώπων της επαρχίας. Όπως και να ’χει, ανέκαθεν κάτι δεν πήγαινε απολύτως καλά με τους Μπέργκλαντ.
Ο Γουόλτερ και η Πάτι ήταν οι νεαροί πιονιέροι του Ράμσεϊ Χιλ – οι πρώτοι πτυχιούχοι που αγόρασαν σπίτι στην Μπάριερ Στριτ από τότε που το παλιό κέντρο του Σεντ Πολ είχε υποβαθμιστεί, πριν από τρεις δεκαετίες. Πήραν κοψοχρονιά το βικτοριανό οίκημά τους και μετά τσακίστηκαν επί δέκα χρόνια να το ανακαινίζουν. Κάποιος τύπος είχε βάλει φωτιά στο γκαράζ τους ήδη από τις πρώτες μέρες και μετά είχαν σπάσει το αμάξι τους δύο φορές, προτού οι Μπέργκλαντ ξαναχτίσουν το γκαράζ. Ηλιοκαμένοι μηχανόβιοι κατηφόριζαν στο άδειο οικόπεδο απέναντι, την άραζαν εκεί κι έπιναν τις μπίρες τους, έψηναν τα λουκάνικά τους και μάρσαραν μες στα άγρια μεσάνυχτα, ώσπου η Πάτι έβγαινε αγανακτισμένη και φορώντας τη φόρμα της για να τους κατσαδιάσει. Δεν πτοούσε κανέναν η Πάτι, αλλά είχε διατελέσει διακεκριμένη αθλήτρια στο λύκειο και είχε τσαγανό. Από την πρώτη κιόλας μέρα στη γειτονιά, ήθελε δεν ήθελε, τραβούσε την προσοχή. Ψηλή, με αλογοουρά, πολύ νέα, έσπρωχνε το καροτσάκι της προσπερνώντας λεηλατημένα αμάξια και σπασμένα μπουκάλια μπίρας και χιόνια γεμάτα ξεράσματα, τα οποία θαρρείς κουβαλούσε στα διχτάκια που κρέμονταν από το καροτσάκι. Πίσω της μπορούσες να δεις τις επιβαρυμένες από ένα μωρό προετοιμασίες για ένα επίσης επιβαρυμένο από ένα μωρό πρωί γεμάτο μικροδουλειές· μπροστά της, ένα απομεσήμερο με δημόσια ραδιοφωνία, με τη Χρυσή κουζίνα, με πάνες, με γυψοσανίδες, με μπογιές· και μετά, το Φεγγαράκι μου λαμπρό, κι ύστερα λίγο κρασάκι. Είχε ήδη γίνει για τα καλά αυτό που άρχισαν να γίνονται κι όλοι οι άλλοι στον δρόμο.
Στα προηγούμενα χρόνια, τότε που μπορούσες ακόμη να οδηγείς ένα Volvo 240 χωρίς να νιώθεις άβολα, το παν στο Ράμσεϊ Χιλ ήταν να ξαναμάθεις ορισμένες ζωτικές δεξιότητες που οι γονείς σου την είχαν κοπανήσει προς τα προάστια ακριβώς για να τις ξεμάθουν, όπως το πώς να ψήσεις τους ντόπιους αστυνομικούς να κάνουν στ’ αλήθεια το καθήκον τους, πώς να προστατέψεις το ποδήλατό σου από έναν τίγκα στα κίνητρα κλέφτη, πότε να μπεις στον κόπο να ξυπνήσεις και να σηκώσεις έναν πιωμένο που τον είχε πάρει στις καρέκλες του κήπου σου, πώς να καταφέρεις τις κεραμιδόγατες να τα κάνουν στο σκάμμα των παιδιών του γείτονα και πώς ν’ αποφασίσεις ότι ήταν τόσο άθλιο ένα δημοτικό σχολείο, ώστε δεν άξιζε να προσπαθήσεις να το βελτιώσεις. Υπήρχαν και πιο σύγχρονα ζητήματα βεβαίως· όπως το τι παίζει με τις υφασμάτινες πάνες; Αξίζουν; Και αληθεύει ότι διανέμουν ακόμη γάλα σε γυάλινα μπουκάλια; Είναι οκέι από πολιτική άποψη οι πρόσκοποι; Είναι όντως αναγκαίο το πλιγούρι; Πού ανακυκλώνουμε τις μπαταρίες; Πώς αντιδράς όταν μια φτωχή έγχρωμη σε κατηγορεί ότι καταστρέφεις τη γειτονιά της; Αληθεύει ότι το σμάλτο στα παλιά πιατικά μάρκας Fiesta περιέχει επικίνδυνες ποσότητες μολύβδου; Πόσο περίπλοκο πρέπει αληθινά να είναι ένα φίλτρο νερού για την κουζίνα; Μαγκώνει καμιά φορά η οβερντράιβ στο Volvo 240; Είναι καλό να δίνεις κάτι στους επαίτες ή όχι; Είναι εφικτό να μεγαλώνεις άνευ προηγουμένου έμπλεα αυτοπεποίθησης, ευτυχισμένα, πανέξυπνα παιδιά, όταν εργάζεσαι με πλήρη απασχόληση; Μπορείς άραγε να αλέσεις τους κόκκους του καφέ αποβραδίς ή πρέπει να τους αλέσεις το πρωί; Είχε κανείς στην ιστορία του Σεντ Πολ κάποια θετική εμπειρία με έναν επισκευαστή στέγης; Ξέρουμε κάναν καλό μηχανικό για Volvo; Τραβάει και το δικό σου 240 ζόρια με το καλώδιο του χειρόφρενου; Και τι ρόλο παίζει πάλι εκείνος ο διακόπτης με την αινιγματική ονομασία που βρίσκεται στο ταμπλό και κάνει ένα τόσο ωραίο σουηδικό κλικ όταν τον πατάς, αλλά δε φαίνεται να είναι συνδεδεμένος με τίποτα;

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΦΡΑΝΖΕΝ γεννήθηκε στο Ιλινόι το 1959 και μεγάλωσε στα προάστια του Σεντ Λούις.
Αποφοίτησε από το Κολέγιο Σουάρθμορ το 1981, σπούδασε με υποτροφία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και κατόπιν εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, σε σεισμολογικό εργαστήριο. Σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη.
Η συγγραφική ιδιοφυΐα του αναγνωρίστηκε από την πρώτη κιόλας εμφάνισή του στα αμερικανικά γράμματα, αλλά η καθιέρωση και η μεγάλη επιτυχία ήρθε με το τρίτο του μυθιστόρημα, ΟΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ. Στη συνέχεια, ο Φράνζεν απέσπασε ποικίλες διακρίσεις και, τελικά, τιμήθηκε με το σπουδαιότερο λογοτεχνικό βραβείο της Αμερικής, το National Book Award.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά του ΚΡΑΔΑΣΜΟΙ, Η ΕΙΚΟΣΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΑΓΝΗ και ΟΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ 

Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία, Κοινωνικό
ISBN: 978-618-01-2676-1
ISBN Ebook: 978-618-01-2511-5