Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός τους;

Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός τους;


Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ


Τα συνθήματα που ακούστηκαν στο κέντρο της πόλης την περασμένη Κυριακή το μεσημέρι συγκλόνισαν. Η φωνή του πλήθους απαιτούσε από τους 300 της Βουλής να γίνουν ένα μαζί του, αποδεικνύοντας έτσι τα ίδια συναισθήματα, ότι η Ιστορία δεν νοθεύεται και η ξένη γη δεν μπορεί να έχει το όνομα εκείνο, ποτισμένο με το αίμα των Μακεδονομάχων αρχηγών, οπλαρχηγών και απλών πατριωτών.

Τα Σκόπια δεν γίνεται να λέγονται «Μακεδονία». Ένα ψευδεπίγραφο κρατίδιο θα είναι πάντα, που ωστόσο έχει απαιτήσεις σοβαρές και επικίνδυνες. Έτσι τουλάχιστον πιστεύει ο ελληνικός λαός. Ότι είναι ένας προδομένος και καταρρακωμένος λαός.

Γιατί να το δεχτούμε; Γιατί, μ’ αυτόν τον τρόπο, να δώσουμε το όνομά μας σε μια κουκίδα γης που ο σπουδαίος και παμπόνηρος Τίτο ονόμασε «Μακεδονία», με σκοπό να δημιουργήσει προβλήματα και να δώσει οντότητα σε ένα κομμάτι γης που έτσι θα φαινόταν αποσπασμένο και ανεξάρτητο από την υπόλοιπη Μακεδονία; Κι έπειτα, αυτοί οι Σλάβοι, γιατί επιμένουν τόσο; Ποιος είναι ο πραγματικός τους σκοπός, εκτός του αλυτρωτισμού, και τι θα ακολουθήσει μετά;

Η Βόρειος Ήπειρος στενάζει χρόνια ατελείωτα κάτω από έναν λαό που μισεί την Ελλάδα. Δεν δικαιώθηκε ποτέ. Γιατί; Εξακολουθεί να πληρώνει με ανθρώπινες θυσίες την ύπαρξή της. Και κανείς, μα κανείς, μέχρι σήμερα δεν θέλησε να απαιτήσει αυτό το κομμάτι της πατρώας γης. Έφτασε πια η ώρα να θυμηθούμε ονόματα αγωνιστών που θυσιάστηκαν για τη Μακεδονία, όπως ο Παύλος Μελάς, που θάφτηκε μέσα στα χρόνια και αγνοήθηκε δολοφονημένος μες στο ίδιο του λημέρι.

Γιατί δεν απαιτούμε; Γιατί θα πρέπει να δεχτούμε αυτήν τη λύση των Σκοπίων; Γιατί σώνει και καλά πρέπει να λέγονται είτε «Βόρεια Μακεδονία», είτε «Νότια», είτε «Ανατολική», είτε «Δυτική». Κομμάτι της Γιουγκοσλαβίας ήταν, με ένα ανακατεμένο πλήθος χωρίς ρίζες και εμείς χαϊδεύουμε εκείνο το «αγγελικό» πρόσωπο του Ζάεφ, που κατάφερε να μας καπελώσει.

Τούτη τη φορά ο λαός δεν θα σταματήσει να διαμαρτύρεται, γιατί η πληγή είναι μεγάλη, θίγει την αξιοπρέπεια και την οντότητά του. Θίγει αυτό που μας έχει απομείνει, την πατρίδα. Μην αφήσετε να δοθεί η χαριστική βολή σε έναν λαό που οκτώ χρόνια τώρα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του με αξιοπρέπεια και ηθικό αρκετά ανεβασμένο, παρ’ όλες τις δυσκολίες, την έλλειψη πολλών υπηρεσιών, που το κράτος όφειλε να του παρέχει, και κατέβασε το κεφάλι δεχόμενο αναρχία, αβεβαιότητα, αδιαφορία του κράτους, που έκλεισε τα αυτιά στη μιζέρια, την πείνα, την αναδουλειά, το φευγιό των νέων στο εξωτερικό. Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η εντιμότητά μας και η περηφάνεια μας δεν δέχεται αυτήν τη λύση.

Τα συλλαλητήρια, όπως ακούω, θα συνεχισθούν, όμως αυτήν τη φορά θα πρέπει να προστατευθούν από άγνωστα αλλοπρόσαλλα στοιχεία, που προσπάθησαν να διαλύσουν μια πανεθνική διαμαρτυρία με τις συνηθισμένες μολότοφ και τις πέτρες. Την ίδια στιγμή, όμως, μπρος στα μάτια όλων μας, τα γερόντια με τις μακεδονικές στολές, οι Κρήτες με τις δικές τους, οι νησιώτες, οι Κύπριοι όρθωναν το παράστημά τους, ελπίζοντας να ξεσηκώσουν αισθήματα. Πάνω απ’ όλα είναι η εθνική μας συνείδηση και η πίστη σ’ αυτό που λέγεται πατρίδα.


Σχολιάστε εδώ