Τα ρέστα του παίζει ο σκοπιανός πρωθυπουργός
-Ψάχνει για αποστάτες – Πάει να στήσει κάλπες τον Νοέμβριο… -Νομιμοποίησε «Μακεδονική γλώσσα» και «Μακεδονική ταυτότητα» με την… αφωνία της Αθήνας
Έτοιμοι να συγκρουσθούν ακόμη και για το πώς και πότε θα διεξαχθούν οι πρόωρες εκλογές είναι κυβέρνηση και αντιπολίτευση στα Σκόπια, ενώ η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να παραμένει ακόμα μετέωρη, αλλά παράγει ήδη αρνητικά αποτελέσματα και δημιουργεί τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας.
Καθώς είναι απίθανο ο κ. Ζάεφ, ο οποίος δεν έχει κλείσει καν ραντεβού με τον αρχηγό του VMRO-DMPNE Κρίστο Μίτσκοσκι, να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των 2/3 στη Βουλή για να περάσει τις συνταγματικές αλλαγές, που αποτελούν βασικό στοιχείο της Συμφωνίας, έχει ήδη θέσει ως χρονοδιάγραμμα τη 10η Οκτωβρίου, οπότε εάν δεν βρεθεί λύση τότε θα προκηρύξει εκλογές.
Στην κυβέρνηση βέβαια σκέφτονται να εισάγουν τις συνταγματικές τροποποιήσεις στη Βουλή και να ζητήσουν τη διεξαγωγή μυστικής ψηφοφορίας, ελπίζοντας ότι έτσι θα υπάρξουν βουλευτές του VMRO-DPMNE που θα ψηφίσουν υπέρ. Το πιθανότερο όμως είναι να απέχει από μια τέτοια ψηφοφορία το κόμμα της αντιπολίτευσης, ώστε να αποφύγει τις διαρροές…
Ενώ όμως ο κ. Ζάεφ έχει προαναγγείλει ότι στόχος του είναι να προκηρύξει εκλογές μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, η αντιπολίτευση αντέδρασε επικαλούμενη τη συμφωνία που είχε γίνει το 2015 προκειμένου να τερματισθεί η πολιτική κρίση, λόγω της άρνησης Γκρουέφσκι να οργανώσει καθαρές εκλογές. Σύμφωνα με τη συμφωνία αυτή, θα πρέπει να οριστεί υπηρεσιακός πρωθυπουργός, υπουργός Δημόσιας Τάξης και Εσωτερικών και κατόπιν να προκηρυχθούν εκλογές, που θα πραγματοποιηθούν ύστερα από 100 ημέρες… Ένα χρονοδιάγραμμα, δηλαδή, που εάν τηρηθεί θα απαιτήσει, στην καλύτερη περίπτωση, περίοδο πέντε μηνών.
Ο κ. Ζάεφ στα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της «Καθημερινής» αλλά και σε δημόσιες δηλώσεις του επανέλαβε ότι πρέπει να προλάβει τα χρονοδιαγράμματα ώστε να μπορέσει αυτή η Ελληνική Βουλή να κυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών και μάλιστα πριν από τις ευρωεκλογές, δείχνοντας την αγωνία του μήπως χαθεί η ευκαιρία που προσφέρεται με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Έτσι αναμένεται πλέον να υπάρξει σοβαρή εμπλοκή ακόμη και με την απόφαση για προκήρυξη εκλογών, καθώς θεωρείται δεδομένο ότι ο Πρόεδρος Ιβάνοφ θα ταχθεί με τη θέση της αντιπολίτευσης (από την οποία προέρχεται εξάλλου), ενώ το VMRO-DPMNE, το οποίο μάλλον δεν έχει ακόμη επιλύσει τα εσωτερικά του προβλήματα, θα επιχειρήσει να καθυστερήσει τις εκλογές και ακόμη και να απειλήσει με νέο μποϊκοτάζ είτε των εκλογών είτε των εργασιών της Βουλής, κάτι που είχε κάνει στο πρόσφατο παρελθόν και το κυβερνών κόμμα του κ. Ζάεφ (SDSM).
Η ΠΓΔΜ μπαίνει λοιπόν σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας που συμπαρασύρει και τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία, ακόμη και αν ξεπεράσει όλα αυτά τα προβλήματα και όταν κυρωθεί και από την Ελληνική Βουλή, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα εμπόδια που θα ορθώσουν οι Ρώσοι στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως ήδη προειδοποίησαν, χαρακτηρίζοντας άκυρο το δημοψήφισμα και τη Συμφωνία ως λύση που επιβλήθηκε από εξωτερικούς παράγοντες.
Όμως, ενώ έχει δηλωθεί και από τον ΓΓ του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ ότι απαιτείται η εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών για ένταξη στο ΝΑΤΟ, η ΠΓΔΜ έχει ήδη επιτύχει με το προσωρινό όνομά της, κατά παρέκκλιση της πάγιας ελληνικής θέσης, να έχει ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με το ΝΑΤΟ και να προετοιμάζει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, η απόφαση για την οποία έχει ληφθεί αρχικά, αλλά έχει μετατεθεί η ενεργοποίησή της για τον επόμενο Ιούλιο, λόγω των εξελίξεων στο εσωτερικό της ΕΕ.
Συγχρόνως έχει εμπεδωθεί πλέον ότι υπάρχει «Μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα», την οποία μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών έχει αποδεχθεί και προσυπογράψει η Ελλάδα, νομιμοποιώντας έτσι την καπηλεία του όρου «Μακεδονία» και με ελληνική συναίνεση. Καθώς κανείς προφανώς δεν θα ανατρέχει στο άρθρο 7 της Συμφωνίας για να ενημερωθεί ότι η «Μακεδονική γλώσσα» αφορά γλώσσα της σλαβικής οικογένειας και ότι η «Μακεδονία» για την οποία ομιλούν οι γείτονες έχει διαφορετική έννοια από τη «Μακεδονία» στην οποία αναφέρονται οι Έλληνες. Και επίσης τώρα γίνεται αντιληπτό το τραγικό λάθος της κυβέρνησης να αφήνει τον κ. Ζάεφ επί τρεις μήνες να ομιλεί διαρκώς για «Μακεδονία, Μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα», την οποία κέρδισε με τη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς καμιά αντίδραση από την Αθήνα, με το επιχείρημα ότι δεν ήθελε να ενοχλήσει και να υπονομεύσει την προεκλογική καμπάνια του.
Και φυσικά ακόμη και όσοι είναι αντίθετοι στη Συμφωνία των Πρεσπών στην Ελλάδα συνειδητοποιούν ότι ακόμη κι αν καταρρεύσει η Συμφωνία οι αρνητικές συνέπειες θα μείνουν στο τραπέζι, χωρίς να έχει πάρει το ελάχιστο ως αντάλλαγμα η χώρα. Και συγχρόνως θα έχει υπονομευθεί κάθε επόμενη προσπάθεια διαπραγμάτευσης, καθως είναι φυσικό ότι η πίεση θα στραφεί προς την Ελλάδα για πρόσθετες παραχωρήσεις στη σκοπιανή πλευρά, ώστε η νέα συμφωνία να είναι πιο δελεαστική από τη Συμφωνία των Πρεσπών…
Και αυτή ακριβώς είναι η βαριά ευθύνη όσων διαπραγματεύθηκαν και συνυπέγραψαν αυτήν τη Συμφωνία. Γιατί η Συμφωνία των Πρεσπών δεν αντιμετωπίζει τον πυρήνα του «Μακεδονικού αλυτρωτισμού», που είναι η «Μακεδονική ταυτότητα», αλλά αντιθέτως έδειξε ότι η Ελλάδα, έναντι του ονόματος της χώρας, ήταν έτοιμη, όπως και έπραξε τον Ιούνιο στις Πρέσπες, να αποδεχθεί τη «Μακεδονική ταυτότητα». Και αυτό αποτελεί πλέον ένα σημαντικό βαρίδι για την Ελλάδα.
Κωνσταντίνος Τσάκαλος