Απολαύστε τους…

Κύριε Διευθυντά,
Κάθε μέρα γίνομαι όλο και πλουσιότερος σε σκέψεις, βασανίζοντας το μυαλό μου για να βρω πώς ο Αλέξης μαζί με τους βιομήχανους και τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης ανακάλυψαν ξαφνικά τη Γη της Επαγγελίας. Η χώρα μας, που φτωχαίνει όλο και περισσότερο με τα Μνημόνια και τις αλόγιστες πολιτικές του παρελθόντος, ως διά μαγείας βρήκε τον παράδεισο και στους πολίτες της δόθηκαν νέες θέσεις εργασίας, αξιοπρεπείς μισθοί, παροχές τύπου Ελβετίας και ένα κάρο πολυτελή αγαθά. Εγώ όμως ξέρω ότι παίρνω μηνιάτικο 350 ευρώ, δουλεύοντας δώδεκα ώρες την ημέρα, ενώ η γυναίκα μου (άνεργη) ψάχνει να βρει -μπας και ζήσουμε τη φαμίλια μας- κανέναν γείτονα για να τον βοηθήσει στο όργωμα του χωραφιού του.

Οι αγρότες, όπως και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, με την αύξηση των φόρων και των εισφορών νιώθουν τελειωμένοι, ενώ κανείς τους δεν κόβει αποδείξεις, ακόμη και αν περάσει από μπροστά ο συγχωριανός τους εφοριακός. Κάποιοι από τους εκπροσώπους των επαγγελματικών συλλόγων της Αθήνας λένε στις τηλεοράσεις για αύξηση του τζίρου 2,5% το 2017, κάτι που τα δικά μας μαγαζιά ουδέποτε είδαν, αφού, προφανώς, αναφέρονται στα εμπορικά καταστήματα του κέντρου της πρωτεύουσας και των προαστίων (Νότου και Βορρά).

Οι άνθρωποι της επαρχίας φοροδιαφεύγουμε συστηματικά ή σταματήσαμε να πληρώνουμε κάθε οφειλή προς τον ΕΦΚΑ και την εφορία για να ζήσουμε τα παιδιά μας. Οι συνταξιούχοι δε, όπως οι γονείς μου, για να βγάλουν το δεκαπενθήμερο στερούνται το καθετί, αφού τους «ξέσκισε» ο Κατρούγκαλος με την περικοπή του ΕΚΑΣ, ενώ τις άλλες μέρες δεν περνούν ούτε καν το κεφαλόσκαλο του σπιτιού. Τρέμουν και στην ιδέα ακόμη του επανυπολογισμού της σύνταξής τους, ακούγοντας κάθε βράδυ τις ειδήσεις ότι θα τη δουν κουτσουρεμένη στα εκκαθαριστικά των επόμενων μηνών, ελπίζοντας μόνο στον Αλέξη, που υποσχέθηκε ότι οι μειώσεις στις συντάξεις του 2019 δεν θα… περιλαμβάνουν τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Οι άνθρωποι του μόχθου και της εργατιάς, καίτοι αδυνατούμε να συμμετέχουμε -πλέον- στις απεργίες, ξαφνιαστήκαμε που μια κυβέρνηση της Αριστεράς προχώρησε στον περιορισμό τους, εκτός των επιπλέον μέτρων για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την περικοπή των επιδομάτων των δήθεν… πλουσίων πολυτέκνων, που με τις γεννήσεις των παιδιών τους καθίστανται υπέρμαχοι των συνόρων μας. Ξεπουλιέται καθετί δικό μας, όπως το νερό, το ηλεκτρικό και τα αεροδρόμια, για 2 δισ. ευρώ, ενώ δείχνουμε ανίκανοι για τη διοίκησή τους, και από την άλλη η κυβέρνηση παρέχει φορολογικά κίνητρα στους τζογαδόρους των καζίνο.

Ο Αλέξης και η σύγχρονη «Αριστερά» διαχειρίζονται τη φτώχεια του λαού μέσω της επιδοματικής πολιτικής, αντί να δημιουργήσουν θέσεις κανονικής εργασίας -και όχι εκ περιτροπής- αλλά και προϋποθέσεις για το ξεκίνημα επιχειρήσεων, χρησιμοποιώντας τις δημόσιες επενδύσεις. Στον Αλέξη αναγνωρίζουμε ότι δεν φέρει καμιά ευθύνη για τους τραπεζίτες, οι οποίοι άρπαξαν έναν σκασμό χρήματα από τον λαό με τις ανακεφαλαιοποιήσεις, τα έπαιξαν στα χρηματιστήρια και στα «ερυθροδάνεια», τα οποία έδιναν βέβαια δίχως εγγυήσεις, αλλά, παραδόξως, ισχυρίζονται ότι φταίνε οι μικροδανειολήπτες.

Οι «θεσμοί», για να μας δώσουν τη δόση των 9 δισ. ευρώ σκέφτονται να μας «ελαφρύνουν» και από τ’ άλλα επιδόματα, όπως τα αναπηρικά και της ανθυγιεινής εργασίας, ενώ για το Σκοπιανό όλοι οι ελαφρώς σκεπτόμενοι πολίτες του χωριού κρατάμε κάποιες επιφυλάξεις, στηρίζοντας τις προσπάθειες του Αλέξη για μια λύση ενιαίας και εθνικής πολιτικής, προστατεύοντας απόλυτα, χωρίς ακρότητες, συλλαλητήρια και αλλά πανηγύρια, την ταυτότητα και τα συμφέροντα της χώρας.

Από την άλλη, η αντιπολίτευση είναι μόνο στα χαρτιά, μιας και στην Κεντροαριστερά ψάχνουν ακόμη για τις κομματικές καρέκλες, ενώ ο Κυριάκος μας επιφυλάσσει κάθε μέρα εκπλήξεις, αφού ζητά να γίνουν πιο αυστηρές οι προϋποθέσεις κήρυξης της απεργίας, ταυτιζόμενος πλήρως με τις θέσεις των βιομηχάνων και των δανειστών.

Στο μείζον θέμα των Σκοπίων περιμένει πώς θα ξυπνήσει ή θα κοιμηθεί ο Καμμένος, ενώ απέχει συστηματικά από κάθε πρόταση επίλυσης των προβλημάτων της καθημερινότητας των πολιτών, δίδοντας αόριστες υποσχέσεις για μείωση των φόρων, όταν και εφόσον… του το επιτρέψουν οι «θεσμοί».

Φυσικά συνεχίζει να είναι σταθερός στη συ­νταγή των απολύσεων και της εξάλειψης οποιουδήποτε κοινωνικού αγαθού -στο μέλλον μπορεί πουλήσει και τον αέρα-, αφού θεωρείται η διασημότερη αλλά και πιο διαδεδομένη «επένδυση» του νεοφιλελεύθερου μοντέλου!

Απολαύστε τους!

Ανένδοτος


Σχολιάστε εδώ