Όλοι χρωστάμε πολλά στον τεράστιο Νίκο Γκάλη

Όλοι χρωστάμε πολλά στον τεράστιο Νίκο Γκάλη

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ


Ο τραγουδιστής Χρήστος Χολίδης τα είπε όλα μ’ ένα post που ανέβασε για την εκδήλωση προς τιμήν του Νίκου Γκάλη: «Αυτό, αλήθεια, δεν το περίμενα, να πάρω μετάλλιο απ’ αυτόν που με γλίτωσε απ’ τα ναρκωτικά και τις κακές παρέες και ασχολήθηκα με τον αθλητισμό! Συνεχίζω ακόμα έτσι, θρύλε, με ψηλά το κεφάλι. Όχι στα ναρκωτικά, ναι στον αθλητισμό».

Κι αν καθένας από εμάς βάλει τον εαυτό του στη θέση του Χολίδη, είναι σίγουρο πως θα ομολογήσει ότι χρωστάει πολλά στο Νίκο Γκάλη και την παρέα του, την Εθνική του 1987 και του 1989 και τον Άρη της δεκαετίας του ‘80.

Άλλος αγάπησε το μπάσκετ, άλλος διάλεξε (όπως ο Χολίδης) τον αθλητισμό, αποφεύγοντας κινδύνους που παραμόνευαν και συνεχίζουν να παραμονεύουν. Άλλος θέλησε να μοιάσει στον Γκάλη άλλος έμενε καρφωμένος στην τηλεόραση, περιμένοντας να δει τον «Αυτοκράτορα» κάθε Πέμπτη, όταν δεν κυκλοφορούσε άνθρωπος στη συμπρωτεύουσα και όχι μόνο.

Καθένας έχει μια ιστορία να πει για τις μπασκέτες με τις οποίες γέμισαν οι αυλές των σχολείων. Είμαστε μια χώρα που αποδεδειγμένα δεν έχει αθλητική παιδεία κι αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη βία στα γήπεδα. Είμαστε μια χώρα που έχει λίγους αλλά σημαντικούς αθλητικούς «ήρωες». Και αυτούς πρέπει να τους εκμεταλλευόμαστε. Τα κατορθώματα του Γκάλη και της παρέας του θα έπρεπε να μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά, προκειμένου να αποτελούν υγιή πρότυπα για το μέλλον. Και ευτυχώς που η τεχνολογία έχει προχωρήσει σε τέτοιο σημείο, ώστε τα πιτσιρίκια να μπορούν μέσω του YouTube να βρουν βιντεάκια του μεγάλου Νίκου Γκάλη. Γιατί, πάνω απ’ όλα, ο «Νικ» βοήθησε πολλούς να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

Ένα σωρό τεράστιοι μπασκετμπολίστες υποκλίνονται μπροστά στον έλληνα «κάτοικο» του «Hall of Fame». Τυχαίο; Δεν νομίζω… Στην εκδήλωση του περασμένου Σαββάτου ήταν όλοι εκεί. Εκτός από την ΕΟΚ και τον ΕΣΑΚΕ. Αυτή η κόντρα του Γιώργου Βασιλακόπουλου με τον Γκάλη κρατά πολλά χρόνια. Κι αν μην τι άλλο, πέφτει σαν βαριά σκιά πάνω στον διαχρονικά ισχυρό άνδρα του ελληνικού μπάσκετ. Και καλό θα ήταν κάποτε να πάρει ένα τέλος.


Σχολιάστε εδώ