Οι νέες ακριβές θεραπείες εξοικονομούν χρήματα

Όμως οι ειδικοί τονίζουν πως οι νέες θεραπείες ναι μεν κοστίζουν περισσότερο, όμως μακροπρόθεσμα μπορούν να συντελέσουν στην εξοικονόμηση χρημάτων, αφού για παράδειγμα μπορούν να αποτρέψουν σε πολλούς ασθενείς την εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου.

Τα οικονομικά της Υγείας ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησαν το 9ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο του Κολλεγίου Καρδιολογίας, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στα Χανιά. Για τα θέματα του Συνεδρίου μίλησαν σε Συνέντευξη τύπου ο καθηγητής Καρδιολογίας και γενικός διευθυντής του Κολλεγίου Δημήτριος Κρεμαστινός, ο πρόεδρος του Κολλεγίου Γεώργιος Θεοδωράκης, διευθυντής Τμήματος Βηματοδότησης Ηλεκτροφυσιολογίας «Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου» και ο εκλεγείς πρόεδρος του Κολλεγίου καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Λεκάκης, Β’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική Π.Γ.Ν. «Αττικόν».

Τα οικονομικά της υγείας, όπως ανέφεραν οι ομιλητές, εμφανίζουν σήμερα τεράστιο ενδιαφέρον όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Ένας παράγοντας που προκαλεί προβληματισμό είναι ότι το κόστος της υγείας αυξάνεται ετήσια πολύ περισσότερο από την οικονομική ανάπτυξη των κρατών. Το πρόβλημα αυτό φαίνεται να γίνεται οξύτερο σε όλη την Ευρωζώνη με πιο έντονα χαρακτηριστικά στις νότιες χώρες.

«Η αύξηση αυτή του κόστους οφείλεται στην ανάπτυξη νέων θεραπειών και τεχνολογιών και την αύξηση του μέσου όρου ζωής. Η οικονομοτεχνική μελέτη των θεραπειών που εφαρμόζονται στη καρδιολογία θα πρέπει να εκτιμάται για κάθε πάθηση. Η εμφύτευση για παράδειγμα ενός βηματοδότη που θα έχει διάρκεια ζωής 8 χρόνια αντί για 5 με το ίδιο οικονομικό κόστος δείχνει ότι η πρώτη είναι φθηνότερη θεραπεία από την δεύτερη και θα πρέπει να προτιμάται. Το ίδιο ισχύει και με τις νέες θεραπείες με τα αντιπηκτικά φάρμακα. Αν με αυτά αποτρέψουμε 5 εγκεφαλικά επεισόδια ανά 100 ασθενείς το αρχικό κόστος των φαρμάκων, που είναι υψηλότερο από τα συμβατικά, ισοσκελίζεται από την μείωση των εγκεφαλικών επεισοδίων, που είναι γνωστό τι τεράστιο κόστος προκαλούν στην οικονομία με την αποκατάσταση τους. Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί και για ένα σωρό άλλες παθήσεις όπως είναι η παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή». εξήγησε ο κ. Θεοδωράκης.

Οι καρδιοπάθειες

Πέραν όμως των οικονομικών στην υγεία, το συνέδριο ασχολήθηκε με τις εξελίξεις στην αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου, τις βαλβιδοπάθειες και τις ενδείξεις διαδερμικής θεραπείας της στένωσης της αορτής και της ανεπάρκειας της μιτροειδούς βαλβίδας.

Η στεφανιαία νόσος, υπογράμμισε ο κ. Κρεμαστινός, «εξακολουθεί να αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου, ενώ είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη ζωή του ανθρώπου, καθώς μεταξύ των επιπλοκών της είναι το έμφραγμα του μυοκαρδίου και ο αιφνίδιος αρρυθμιολογικός θάνατος». Εκείνο που έχει κατακτηθεί τα τελευταία χρόνια είναι η γνώση ότι:

-Η προληπτική αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου είναι υπεράνω κάθε άλλης θεραπείας.

-Η φαρμακευτική θεραπεία είναι συνήθως η πιο ενδεδειγμένη θεραπεία όταν υπάρχουν στενώσεις ακόμα και στις τρεις στεφανιαίες αρτηρίες και ο άρρωστος είναι τελείως ασυμπτωματικός με φυσιολογικό μυοκάρδιο.

-Η ρήξη της αθηρωματικής πλάκας είναι πιθανότερο να συμβεί στις μικρές και όχι στις μεγάλες αθηρωματικές πλάκες.

-Η ρήξη της αθηρωματικής πλάκας δεν είναι ο αποκλειστικός παράγοντας που προκαλεί έμφραγμα, αλλά μια σειρά διαφόρων παραγόντων που αποσταθεροποιούν την πλάκα και σχηματίζουν θρόμβο ακόμα και πάνω σε μια ανώμαλη επιφάνεια του ενδοθηλίου.

-Ο πιο αποφασιστικός παράγοντας της μακροβιότητας του ασθενή είναι το κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας δηλαδή η συσπαστική ικανότητα του μυοκαρδίου της αριστεράς κοιλίας. Με απλά λόγια εάν ο άρρωστος είναι ασυμπτωματικός με ελαττωμένο κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας και διαπιστώνεται σημαντική ισχαιμία του μυοκαρδίου με οποιαδήποτε μέθοδο, ο άρρωστος πρέπει να αντιμετωπίζεται επεμβατικά, ανεξαρτήτου αριθμού και της μορφολογίας των αποφρακτικών βλαβών.

Η επεμβατική αντιμετώπιση του αρρώστου με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά είναι συνήθως η εγχείρηση by bass. Η αγγειοπλαστική ενδείκνυται κυρίως σε αρρώστους με εξελισσόμενο έμφραγμα του μυοκαρδίου ή σε αρρώστους με προεμφραγματική κατάσταση λόγω ασταθούς στηθάγχης.

Η υπέρταση και τα ισχαιμικά εγκεφαλικά

«Η αντιμετώπιση της υπέρτασης με κατάλυση των συμπαθητικών νεύρων με καθετήρα εντός των νεφρικών αρτηριών εξελίσσεται σε μέθοδο, η οποία ξεπερνά το πρώτο διερευνητικό στάδιο και εξελίσσεται σε αποδεκτή μέθοδο από μεγάλες επιστημονικές εταιρείες. Τονίζεται ότι η μέθοδος πρέπει να εφαρμόζεται σε μία μειοψηφία ασθενών, που δεν μπορούν να ρυθμίσουν τη πίεση τους με αντιυπερτασικά φάρμακα», εξήγησε ο κ. Λεκάκης.

Στο μεταξύ «με πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες τονίζεται η συστηματική αντιμετώπιση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων σε οργανωμένες μονάδες και όχι σε μία κοινή κλινική», τόνισε ο κ. Λεκάκης και πρόσθεσε πως «οι μονάδες αυτές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα απεικόνισης (αξονική τομογραφία εγκεφάλου), να είναι σε θέση να χορηγήσουν θρομβολυτική θεραπεία και να υποστηρίξουν τον ασθενή. Ειδικότερα όσον αφορά την θρομβολυτική θεραπεία τονίζεται ότι η μία ομάδα ασθενών με έναρξη του επεισοδίου εντός 3 ωρών πρέπει να υποβάλλεται σε θρομβόλυση για μείωση της θνησιμότητας και του βαθμού αναπηρίας».


Σχολιάστε εδώ