Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

Προσωπικά έχουμε τη γνώμη ότι η ανάκαμψη του δολαρίου είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Και κυρίως: α) των όποιων αυξομειώσεων των βασικών επιτοκίων της FED και της ΕΚΤ, β) της μείωσης του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ, που υπολογίζεται ότι φέτος θα φτάσει στα 800 δισ. δολάρια περίπου και γ) της απομάκρυνσης της απειλής ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας. Αν συντρέξουν ευνοϊκές εξελίξεις στους τρεις παραπάνω βασικούς παράγοντες για το δολάριο, τότε υπάρχουν βάσιμες ελπίδες για βελτίωση της ισοτιμίας του στο τέλος της φετινής χρονιάς. Αν το δολάριο καταφέρει να ανακάμψει, μια τέτοια εξέλιξη θα σφραγίσει και τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία. Η άνοδος της ισοτιμίας του δολαρίου θα φέρει πτώση στις τιμές του πετρελαίου και θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα (και τις εξαγωγές) των προϊόντων των χωρών της ζώνης του ευρώ. Όμως όλα αυτά θα συμβούν -αν συμβούν- στο τέλος της φετινής χρονιάς και συνεπώς θα επηρεάσουν την οικονομία κατά το επόμενο έτος.

2 Η υποχώρηση το 2008 των ρυθμών ανάπτυξης των οικονομιών των δυτικών χωρών θα πλήξει και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας και κυρίως την Κίνα; Αυτό το ερώτημα απασχολεί ήδη τους Οικονομολόγους και τους θεσμικούς επενδυτές. Μέχρι τώρα οι επενδυτές, θεσμικοί και ιδιώτες, πίστευαν ότι οι αναπτυσσόμενες οικονομίες των ασιατικών χωρών είχαν απεξαρτηθεί από την οικονομία των ΗΠΑ και συνεπώς μια κρίση στην αμερικάνικη οικονομία θα επηρεάζει μόνον τις εξαρτημένες οικονομίες της Δύσης. Μια περισσότερο προσεκτική ματιά όμως δείχνει ότι οι ασιατικές χώρες δεν έχουν πλήρως απεξαρτηθεί από τις ΗΠΑ. Και αυτό αποδεικνύεται από τη βουτιά των ασιατικών χρηματιστηρίων τις τελευταίες μέρες, που οι εισηγμένοι τίτλοι έχασαν το 20% της αξίας τους. Οι οικονομίες της Σιγκαπούρης, του Χονγκ Κονγκ και της Μαλαισίας έχουν μεγαλύτερο βαθμό εξάρτησης, καθώς οι εξαγωγές τους στις ΗΠΑ καλύπτουν το 25% περίπου του ΑΕΠ, έναντι του 8% της Κίνας και του 2% της Ινδίας. Τους τελευταίους μήνες οι εξαγωγές της Σιγκαπούρης στις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 11% και της Μαλαισίας κατά 16%, ενώ της Κίνας κατά 1% μόνον. Παράλληλα, αυξήθηκαν οι εξαγωγές τους στις χώρες της ΕΕ. Αν η πιστωτική κρίση που πλήττει τις ΗΠΑ επεκταθεί το 2008 και στην ΕΕ, σίγουρα θα φτάσει και στην Ασία με μεγαλύτερη ένταση και θα καθηλώσει τους ρυθμούς ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας σε σημαντικό βαθμό. Η ΕΚΤ πρέπει να προσέξει πολύ το ενδεχόμενο αυτό σαν παρενέργεια της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

3 Ορισμένοι οικονομολόγοι προβλέπουν ότι ο 21ος αιώνας θα βλάψει σοβαρά την «υγεία» του πλανήτη μας, λόγω της αύξησης του πληθυσμού της Γης και της άναρχης ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ σε σχετική μελέτη προβλέπουν ότι ο πληθυσμός της Γης μέχρι το 2100 θα αυξηθεί κατά 50% σε σύγκριση με τον σημερινό. Και αυτό σημαίνει ότι θα γίνει δυσκολότερη η καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου και θα καταστεί δυσκολότερο κατά 50% να τραφεί επαρκώς όλος αυτός ο πληθυσμός και κατά το ίδιο ποσοστό θα αυξηθεί και η χρήση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη μας. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2100 με μέση ετήσια ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά 3%, με την αύξηση του πληθυσμού και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των λαών, η παγκόσμια κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών θα έχει αυξηθεί κατά 1.600%! Αυτό σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια μόνον του 21ου αιώνα η χρησιμοποίηση των οικονομικών πηγών θα εντατικοποιηθεί κατά 16 φορές περισσότερο. Ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος αυτών των εξελίξεων θα είναι τρομερός. Γι’ αυτό πρέπει να αρχίσει από τώρα ο προβληματισμός μας, η αυτοσυγκράτηση και τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και των πλουτοπαραγωγικών πηγών.