Ποιοι φταίνε και τι έγινε στις εκλογές

Η εικόνα του ΠΑΣΟΚ το βράδυ της περασμένης Κυριακής (και κατά πάσα πιθανότητα και απόψε) δεν ήταν εικόνα κόμματος που επελαύνει για την κατάκτηση της εξουσίας. Αντιθέτως, η Νέα Δημοκρατία παρουσιάστηκε χωρίς σημαντικές απώλειες και μάλιστα ενισχυμένη σε επίπεδο δήμων (και νομαρχιών) με το 42% που ισχύει από αυτές τις εκλογές. Μέχρι τώρα η υποχρέωση να υπάρχει δεύτερος γύρος για όποιον δεν συγκέντρωνε το 50% λειτουργούσε σε μεγάλο βαθμό υπέρ του ΠΑΣΟΚ, μια και οι ψηφοφόροι των αριστερών κομμάτων, αν και συχνά είχαν γραμμή περί του αντιθέτου, διάλεγαν τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ αντί του υποψηφίου της ΝΔ, λειτουργώντας συναισθηματικά και παραδοσιακά αντιδεξιά. Τώρα πια αυτό δεν υπάρχει.

Αν ο υποψήφιος δήμαρχος ή νομάρχης κατορθώσει να φθάσει το 42%, εκλέγεται. Και έτσι καταργείται ο ρόλος του αντιδεξιού συνδρόμου, που αντικειμενικά και εξ αποτελέσματος λειτουργούσε υπέρ του ΠΑΣΟΚ.

Φαίνεται ότι με αυτό το νέο και σημαντικό στοιχείο δεν ασχολήθηκαν στη Χαριλάου Τρικούπη και τώρα ψάχνουν να βρουν «ποιος παρέσυρε τον Γιώργο να πει περί ανατροπής του πολιτικού σκηνικού», λες και ο ηγέτης του κόμματος εξουσίας (μπορεί να) παρασύρεται από κάποιον ή κάποιους.

Το τι λέει ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη και αλίμονο αν δεν ήταν έτσι. Επίσης, είναι παράξενο που «κρύβονται» όσοι είχαν την ευθύνη των εισηγήσεων και επιλογών, όσοι ας πούμε πρότειναν και προώθησαν την περίπτωση της κυρίας Καραχασάν στην υπερνομαρχία Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης. Η οποία, παρά τα όσα ορισμένοι προσπαθούν να γράψουν για να δικαιολογήσουν τον διασυρμό, πήρε 33,2%, δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το 43,97% που είχε πάρει ο υποψήφιος υπερνομάρχης του ΠΑΣΟΚ Ν. Στυμπίρης το 2002! Και για την ιστορία, φαίνεται ότι στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ για τη συγκεκριμένη υπερνομαρχία ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα», αφού το 1994 κέρδισε με υποψήφιο υπερνομάρχη τον Παύλο Παπαδόπουλο, το 1998 έχασε μεν με τον ίδιο υποψήφιο αλλά συγκέντρωσε 41,5% στον πρώτο γύρο και 48,5% στον δεύτερο, ενώ το 2002 και το 2006 δεν υπήρξε καν δεύτερος γύρος και απλώς συνετρίβη.

Μπορούν λοιπόν στη Χαριλάου Τρικούπη να ανάβουν και καμιά λαμπάδα στο μπόι του Φασούλα (ακόμα κι αν τους έρχεται ακριβούτσικα λόγω ύψους 2,13 μ.) και να χαίρουν ότι κέρδισαν μία εκ των τριών μεγάλων πόλεων, αφού και την τέταρτη, το Περιστέρι, κατάφεραν να την χαρίσουν ξανά -με εκπληκτική μάλιστα άνεση- στον ικανό Ανδρέα Παχατουρίδη, που κέρδισε με ευκολία, συγκεντρώνοντας 46,7% έναντι 36,4% του Κ. Λαλένη.

Ή ότι χρίζουν υποψήφια νομάρχη Θεσσαλονίκης μία σημαντική γυναίκα για όλη την Ελλάδα, την Ολυμπιονίκη της Βαρκελώνης το 1992 Βούλα Πατουλίδου, και την αφήνουν μετά στην τύχη της, βορά στα στόματα των παραεξουσιαστικών κύκλων της συμπρωτεύουσας που ομνύουν στο όνομα του Πανίκα Ψωμιάδη. Με αποτέλεσμα η Πατουλίδου, που όπου ανά την Ελλάδα ανεξαρτήτως καταγωγής της κι αν ήταν υποψήφια θα πήγαινε καλύτερα, να συγκεντρώσει ποσοστό 30,70%, δηλαδή 3,61% λιγότερο από τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ το 2002 Γρηγόρη Χατζησάββα που είχε πάρει 34,31%. «Ντροπής πράγματα», όπως λέει ο λαός.

Και αντί να κάνουν την αυτοκριτική τους όσοι έχουν ευθύνες (και οι ευθύνες έχουν πάντα στη ζωή ονοματεπώνυμο) και να αυτοεξαφανιστούν, διευκολύνοντας και τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τον Νίκο Αθανασάκη π.χ., που «παρέσυρε» τον Γιώργο, ή τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, επειδή δεν παίζει στα δικά τους δημοσιογραφικά και κομματικά ταμπλό.

Κάπως έτσι αν συνεχίσουν (και μάλλον έτσι θα συνεχίσουν), να είναι απολύτως βέβαιοι ότι στις βουλευτικές εκλογές που έρχονται θα προσφέρουν μία ακόμα νίκη, εύκολη νίκη, στη ΝΔ και τον Κ. Καραμανλή.