υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

Μεταθέσεις πρέσβεων θα οριστικοποιηθούν, αρχές της επόμενης εβδομάδας, με την συνεδρίαση του Ανωτάτου Υπηρεσιακού Συμβουλίου (τυπική διαδικασία) στο υπουργείο Εξωτερικών. Οι κρίσιμες για πολλούς αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί στο παρασκήνιο… Σε ποια χώρα πηγαίνει κάθε υπό μετάθεση πρέσβης και το ερώτημα, γιατί εκεί και όχι εδώ, είναι σε πλήρη γνώση της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, που έχει και τον τελευταίο λόγο σε θέματα… καλής ζωής και αναψυχής, των υψηλόβαθμων διπλωματικών μας.

Τα θέματα του προσωπικού (μεταθέσεις, αποσπάσεις, προαγωγές) υπάγονται απ’ ευθείας στην υπουργό Εξωτερικών, μηδέ των καθαριστριών εξαιρουμένων… Οι τρεις υφυπουργοί Εξωτερικών και όχι τρεις απόλυτα πιστοί… σωματοφύλακες της υπουργού, δεν μπορούν να διορίσουν, σε μόνιμη οργανική θέση, ούτε τον κλητήρα του προθαλάμου τους, αλλά μπορούν να παρακαλέσουν ευγενώς την υπουργό να τους κάνει αυτή τη χάρη… Έτσι, για να γνωρίζουν οι τυχόν αμύητοι ποια είναι η πηγή της απόλυτης εξουσίας και σε αυτό το υπουργείο…

Μαθαίνω ότι και για τις επικείμενες πρεσβευτικές μεταθέσεις θα εφαρμόσουν και αυτή τη φορά τη γνωστή μέθοδο «μισό μισό»… δηλαδή σε κάποιες νευραλγικές θέσεις θα τοποθετηθούν, αξιοκρατικά, διπλωμάτες με εμπειρία και με αποδεκτό δείκτη ευφυΐας, τις άλλες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και κοσμοπολίτικες πρωτεύουσες, θα τις καταλάβουν πρέσβεις με οικογενειακές και διαπροσωπικές διασυνδέσεις… Τα τυχόν ειδικά «προσόντα» εφευρίσκονται στην πορεία…

Το δύσκολο σταυρόλεξο των πρεσβευτικών μεταθέσεων το έχει επιλύσει η υπουργός Ντ. Μπακογιάννη, ικανοποιώντας βεβαίως και ορισμένους «δικούς της» ανθρώπους που της επέβαλαν ραβασάκια για τους «ευνοούμενούς» τους… αλλά επειδή σε αυτό το διάτρητο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας τίποτε δεν μένει κρυφό, ιδίως από τους γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις «διαδρομιστές», θα σας δώσει και αυτή η στήλη την «ερμηνεία» ορισμένων πολυσυζητούμενων μεταθέσεων και προαγωγών, την επόμενη εβδομάδα…

Η Ελλάδα υποστηρίζει σταθερά την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ και τον σεβασμό των συνόρων του, δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, συνοψίζοντας προς τα μέσα ενημέρωσης τις διμερείς συνομιλίες (στην Αθήνα βεβαίως…) με τον υπουργό Εξωτερικών του αμερικανοκρατούμενου Ιράκ, Χ. Ζεϊμπάρι. Τόνισε επίσης η υπουργός ότι η μη επέμβαση στα εσωτερικά του Ιράκ από γειτονικές χώρες είναι αναγκαία προϋπόθεση για την οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας… Για την ένοπλη όμως επέμβαση των ΗΠΑ και τη διάλυση αυτής της χώρας, λέξη δεν είπε η υπουργός μας… δηλαδή άλλο επέμβαση από τους γείτονες και άλλο επέμβαση από τους υπερατλαντικούς γείτονες, οπότε στη δεύτερη περίπτωση παίζουμε, υποκριτικά, τα… στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα (προπαντός…) και αγέλαστα (δεν ισχύει, το τελευταίο, για τη χαμογελαστή υπουργό μας…).

Όσο για τον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ, δεν εξαρτάται βεβαίως από την ευγενική ή προειδοποιητική δήλωση της ελληνίδας υπουργού αλλά από τις επιθυμίες και τις επεκτατικές βλέψεις σε βάθος χρόνου και υπεδάφους (πετρέλαια) του «στρατηγικού μας εταίρου», των ΗΠΑ… Όπως και η περίπτωση του Κοσόβου προωθούν την ανεξαρτητοποίησή του έτσι και στην περίπτωση του Βορ. Ιράκ (Βορ. Κουρδιστάν), τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα το επιβάλλουν, θα προχωρήσουν στο πρότυπο του Κοσόβου… Άλλωστε για τους καλώς γνωρίζοντες την περιοχή (Τουρκία, Βρετανία κ.ά.) στο Βόρειο Ιράκ με την υποστήριξη των Αμερικανών που εξόπλιζαν τους κούρδους «αντι-σανταμικούς» πατριώτες έχει δημιουργηθεί καθεστώς αυτονομίας πιο προχωρημένο από το σημερινό καθεστώς του Κοσόβου που βαδίζει ολοταχώς προς την ανεξαρτησία… Άντε μετά να πεισθούν οι σκληροτράχηλοι ιρακινοί Κούρδοι να αναδιπλωθούν και να υποβάλουν τα σέβη τους στην κεντρική εξουσία στη Βαγδάτη, τώρα που δεν ευρίσκεται πλέον εκεί ο κουρδοφάγος Σαντάμ και είναι υπερεξοπλισμένοι με σύγχρονο αμερικανικό οπλισμό… Και εγώ Τούρκος αν ήμουνα θα ανησυχούσα από αυτή την εξέλιξη, σφόδρα και… αντιαμερικανικά. Το θέμα βεβαίως για μας είναι για ό,τι χάσει η Τουρκία από τις εξελίξεις στο Βορ. Ιράκ να μην το πάρει από τη… μαρτυρική Κύπρο, με τις δήθεν διαμεσολαβητικές προσπάθειες αμερικανών ειδικών απεσταλμένων και άλλων διεθνών «παραγόντων» γενναιόδωρα καλοπληρωμένων (π.χ. βοηθός Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ Ιμπ. Γκαμπάρι…).

Κάποτε το έλεγαν τουριστική περιήγηση για πολύ λίγους, με «θέα» τον Αμαζόνιο… τώρα το βαφτίσαμε «οικονομική διπλωματία»… Ένας λοιπόν εξερευνητής – υφυπουργός θα διεισδύσει στα τροπικά δάση του Αμαζονίου για να ανακαλύψει τι είδους ελληνικά προϊόντα μπορεί να εξάγουμε στους εκεί ιθαγενείς, κάνοντας βόλτες στις βραζιλιάνικες μεγαλουπόλεις του καρναβαλιού και του κεφιού… Στην αποστολή-παρεούλα συμμετέχει και περιορισμένος αριθμός «μυημένων» επιχειρηματιών… Σε αυτό το… σαφάρι εξαγωγών και επενδύσεων στη Βραζιλία τέθηκε επικεφαλής, εθελοντικά βεβαίως, ο δραστήριος υφυπουργός Εξωτερικών Ευρ. Στυλιανίδης. Θα συμμετάσχει παράλληλα και στο 6ο Περιβαλλοντολογικό Συμπόσιο για την προστασία του περιβάλλοντος, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, σε πλοίο στον Αμαζόνιο… Τώρα πείτε μου πώς θα αισθανθεί ο ατυχής κοινός θνητός που ευρίσκεται στη Μύκονο αντί στη διπλωματική/περιβαλλοντολογική αποστολή στον Αμαζόνιο με τις αυθεντικές καριόκες… Το σκεπτικό του διεθνούς επιστημονικού συμπόσιου είναι να σώσουμε τον Αμαζόνιο, αλλά να τον δούμε και από κοντά…

Α.Κ.


Σχολιάστε εδώ