Επικαιρότητα

1 Τελικά η πολυδιαφημισμένη διαπλανητική εξουσία των ΗΠΑ βουλιάζει. Έχει αρχίσει η παρακμή του νεοφιλελευθερισμού ως οικονομικού και κοινωνικού συστήματος και η συρρίκνωση της οικονομικής και πολιτικής δύναμης των ΗΠΑ. Μόνο στρατιωτική υπεροχή διαθέτουν που και αυτή σύντομα θα εξανεμιστεί. Καμιά αυτοκρατορία δεν κατάφερε να επιβιώσει μόνο με τη στήριξη των όπλων. Μετά την αφύπνιση της Ασίας και του αραβικού κόσμου σχεδόν στο σύνολό του τώρα ήρθε και η σειρά της Λατινικής Αμερικής. Με την πολιτική και οικονομική στήριξη του Προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, τα κράτη της Νότιας Αμερικής, το ένα μετά το άλλο, διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα στη γειτονιά των ΗΠΑ. Μακριά από την επιρροή των ΗΠΑ, εγκαταλείπουν τον νεοφιλελευθερισμό, αφού πείστηκαν ότι το σύστημα αυτό είναι εχθρός της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Μέχρι στιγμής μόνο το Μεξικό και το Περού έχουν παραμείνει στην επιρροή των ΗΠΑ. Και αυτό χάρη στους φιλοαμερικανούς Προέδρους τους, των οποίων η θητεία λήγει μετά από μερικούς μήνες. Η συμπεριφορά του Τσάβες έχει προκαλέσει την οργή των απανταχού νεοφιλελεύθερων, αλλά δεν βρίσκουν επιχειρήματα για να υπερασπιστούν την εκμετάλλευση του πλούτου των χωρών της Ν. Αμερικής από τις πολυεθνικές εταιρείες. Γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν παντού τους ανθρώπους των πολυεθνικών κολοσσών που υπήρξαν (και είναι ακόμη) τα οχήματα της εκμετάλλευσης της κοινωνίας. Και αυτό στοίχισε στις ΗΠΑ πολύ ακριβά. Το πλήρωσαν με την εξασθένηση της επιρροής τους, πολιτικής και οικονομικής, σε όλες τις χώρες. Τώρα σύμμαχοι των ΗΠΑ, των πολυεθνικών εταιρειών και του νεοφιλελευθερισμού έχουν απομείνει μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις υπό ένταξη χώρες, ο Καναδάς, το Ισραήλ και ορισμένες αραβικές χώρες με αντιδραστικές ηγεσίες. Ο υπόλοιπος κόσμος έχει αποχαιρετήσει πλέον τη «νέα τάξη πραγμάτων» και προχωράει στην υποστήριξη της πραγματικής δημοκρατίας. Το καθήκον κάθε γνήσιου και πιστού δημοκράτη είναι η στήριξη της κοινωνικής προόδου, την οποία καταπολεμούν με λύσσα οι ΗΠΑ, η ΕΕ και ελάχιστες χώρες με τις συμμαχικές τους ηγεσίες. Η αφύπνιση του πλανήτη συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς. Όσο γρηγορότερα καταλάβουν οι ΗΠΑ και οι τυφλοί σύμμαχοί τους τη νέα πραγματικότητα τόσο το καλύτερο για όλους μας. Διαφορετικά οι βίαιες συγκρούσεις θα γίνουν συνηθισμένο καθεστώς, όχι όμως για πολύ καιρό.

2 «Γης αναδασμόν» επιχειρούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ στα Βαλκάνια. Δύο καινούργια κράτη γεννιούνται στα Βαλκάνια μετά τον πολυτεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας. Το Κόσοβο και το Μαυροβούνιο. Και τίποτε δεν αποκλείει τη συνέχεια. Είναι τόσο το «μπέρδεμα» των λαών στα Βαλκάνια που εν ονόματι της αυτοδιάθεσης μπορεί να δημιουργηθούν απειράριθμα κρατίδια που για να επιβιώσουν οικονομικά θα τα ξεπουλάνε όλα στους μεγάλους. Και έτσι τα ισχυρά κράτη θα έχουν αυτό που επιδιώκουν. Υποτελή κράτη. Γιατί το Κόσοβο, για παράδειγμα, να αρνηθεί τη λειτουργία στο έδαφός του παράνομων φυλακών και στρατοπέδων έναντι αδράς αμοιβής; Και γιατί το Μαυροβούνιο να μην παραχωρήσει πολεμικές βάσεις σε μια μεγάλη δύναμη, πάντα με το αζημίωτο; Γιατί η Βοσνία να μη δεχθεί τον ενταφιασμό στο έδαφός της επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων, όταν γι’ αυτή την παραχώρηση θα εισπράττει τα αναγκαία για την επιβίωση του κρατιδίου χρήματα; Πάντως, το δημοψήφισμα στο Μαυροβούνιο και η επικείμενη αναγνώρισή του ως ανεξάρτητου κράτους θα ανοίξει την όρεξη σε πολλές μειονότητες για ανεξαρτησία, όχι μόνο στα Βαλκάνια αλλά σε όλη την Ευρώπη. Εξάλλου, προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στις μειονότητες και στα κινήματα των αυτονομιστών. Ελπίζουν σε ανεξαρτησία π.χ. οι Ούγγροι της Σλοβακίας και της Τρανσυλβανίας. Έξω από τα Βαλκάνια έχουμε τις βλέψεις για αυτονόμηση των Κορσικανών, των Βάσκων και Καταλανών, των Σκωτσέζων, των Ουαλών και των Ιρλανδών, για να αναφέρουμε μερικά από τα πλέον δραστήρια αυτονομιστικά κινήματα. Η συνέχεια προβλέπεται ενδιαφέρουσα. Εμείς οι Έλληνες, πάντα αόμματοι και υποτελείς, θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα πριν να είναι αργά. Ενώ ο Ελληνισμός έχει εξοντωθεί από τα τέως ελληνικά εδάφη (χαμένες πατρίδες), στην Ελλάδα ζουν και έχουν εγκατασταθεί μόνιμα πολλές φυλές. Μερικές από αυτές αργότερα μπορεί να συγκεντρωθούν και να εγκατασταθούν μόνιμα σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας και με την παρότρυνση (και οικονομική ενίσχυση) κάποιων ισχυρών, που θα έχουν ύποπτα συμφέροντα, να ζητήσουν αυτονόμηση. Ακραία βέβαια περίπτωση, αλλά ζούμε σε εποχή ακραίων φαινομένων. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Σχέφερ για να σταματήσει τον ενθουσιασμό των απανταχού αυτονομιστών έσπευσε να αρνηθεί τη διασύνδεση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος στο Μαυροβούνιο με τις αυτονομιστικές βλέψεις κινημάτων σε ευρωπαϊκές ΝΑΤΟϊκές χώρες. Πόσοι όμως από αυτούς τους «διορισμένους» παρέμειναν πιστοί στις απόψεις τους και δεν υποχώρησαν στις πιέσεις; Ας μην επαναπαυόμαστε λοιπόν σε λόγια αξιωματούχων. Είναι «έπεα πτερόεντα».


Σχολιάστε εδώ