Προκεχωρημένο φυλάκιο του Ιράν γίνεται το Ιράκ!

Οσο παράξενο κι αν ακούγεται είναι πέρα για πέρα πραγματικό. Τα θλιβερά μαντάτα για τους Αμερικανούς έγιναν γνωστά την προηγούμενη Κυριακή, αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης των Σιιτών, όπου συμφώνησαν μεταξύ τους, ως πλειοψηφόν ρεύμα, για τον υποψήφιο που θα προτείνουν για την πρωθυπουργία. Νικητής στην ενδο-σιιτική αυτή ψηφοφορία αναδείχθηκε ο Ιμπραήμ αλ Τζααφάρι, που ήταν και μέχρι τώρα πρωθυπουργός στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση, και το στοιχείο που ξεχωρίζει από το βιογραφικό του είναι η πολυετής παραμονή του στο Ιράν τη δεκαετία του ’80, όταν σημαίνοντες προσωπικότητες των σιιτών είχαν εκδιωχθεί με τη βία από το Ιράκ.

Το χρίσμα που έλαβε όμως τώρα σηματοδοτεί μια ριζική στροφή στα πολιτικά πράγματα του Ιράκ, επειδή δόθηκε από τον σιίτη κληρικό Μοκτάντα Αλ Σαντρ, που μέσα στο αρχιπέλαγος των 130 σιιτών βουλευτών διατηρεί την πολυπληθέστερη και πιο συγκροτημένη ομάδα, που αποτελείται για την ακρίβεια από 32 βουλευτές.

Ο Μοκτάντα Αλ Σαντρ αποτελεί εδώ και χρόνια για τους Αμερικάνους κόκκινο πανί, μια και το 2004 είχε οργανώσει δύο πολυήμερες και αιματηρές εξεγέρσεις εναντίον των Αμερικανών και της διορισμένης κυβέρνησης, ενώ όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να προκαλέσει ρήγματα στις σχέσεις Αμερικανών και Σιιτών, που τώρα μετατράπηκαν σε… άβυσσο. Ο Μοκτάντα Αλ Σαντρ λίγους μήνες πριν από τον Δεκέμβρη οπότε έγιναν οι εκλογές στο Ιράκ, είχε επισκεφθεί επίσημα το Ιράν και τη Συρία. Κατά την παραμονή του εκεί δήλωσε επίσημα την εναντίωσή του απέναντι σε κάθε προσπάθεια επέμβασης σε αυτές τις χώρες. Επίσης, σύμφωνα με τη Γουόλ Στριτ Τζέρναλ της Τρίτης, κατά την επίσκεψή του στην Τεχεράνη «δεσμεύθηκε ότι θα υπερασπίσει το Ιράν στην περίπτωση οποιασδήποτε στρατιωτικής επιβολής από τις ΗΠΑ»!

Το χρίσμα στον Τζααφάρι για την πρωθυπουργία του Ιράκ δεν δόθηκε φυσικά από τον Μοκτάντα Αλ Σαντρ χωρίς ανταλλάγματα. Εκπρόσωπος τύπου του Σαντρ έγραφε σε εντιτόριάλ της η Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν της Τετάρτης, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο λάθος άνθρωπος στο Ιράκ», «έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι το τίμημα γι’ αυτές τις ψήφους θα είναι η υποστήριξη του πολιτικού προγράμματος του Σαντρ, που περιλαμβάνει αλληλεγγύη προς τις κυβερνήσεις του Ιράν και της Συρίας και έχει ήδη εμπνεύσει τις επιθέσεις του Στρατού του Μαχντί στα αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα»! Το μεγαλύτερο μέρος του εντιτόριαλ της Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν περιττό να πούμε ότι έσταζε δηλητήριο: «Επιλέγοντας τον Ιμπραήμ Αλ Τζααφάρι ως υποψήφιο για δεύτερη προεδρική θητεία, το κυρίαρχο σιιτικό μπλοκ πρόδωσε τις ελπίδες όλων εκείνων που ήθελαν η πρώτη συνταγματικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Ιράκ να αποτελέσει μια καινούργια αρχή στην επανένωση της χώρας, την ανοικοδόμηση της οικονομίας και στο να μπει ένα τέλος στα χτυπήματα, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες πολιτών από μέλη σιιτικών στρατιωτικών ομάδων, που βρίσκονται μέσα και έξω από τις επίσημες δυνάμεις ασφαλείας. Ο Τζααφάρι σημείωσε παταγώδη αποτυχία σε όλα αυτά τα μέτωπα κατά τους δέκα προηγούμενους μήνες. Είναι απίθανο να κάνει κάτι καλύτερο, αν αναλάβει για δεύτερη φορά, ειδικότερα καθώς οφείλει την εκλογή του σε πολιτική συμφωνία με τους οπαδούς του Μοκτάντα Αλ Σαντρ, ενός άνδρα που η δική του ένοπλη συμμορία, ο Στρατός του Μαχντί, αποτελεί κατά μείζονα λόγο μέρος του προβλήματος»!

Αποτρέπεται ο διαμελισμός

Η εκλογή του Τζααφάρι στην πρωθυπουργία δεν είναι μέχρι στιγμής βέβαιη, καθώς οι Σιίτες ελέγχουν 130 από τις 275 έδρες του Κοινοβουλίου, τη στιγμή που η ανάδειξη του πρωθυπουργού απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων. Παρ’ όλα αυτά θεωρείται ως το πιθανότερο σενάριο, μια και, όπως αποκάλυπτε εντιτόριαλ των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς με τίτλο «Ο Τζααφάρι κερδίζει το στοίχημα της αναγέννησης του Ιράκ – καθώς η επιρροή του Μοκτάντα Αλ Σαντρ έρχεται στην επιφάνεια», που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τρίτη, «ο κ. Σαντρ έχει οικοδομήσει γέφυρες με τους Σουνίτες, περιλαμβανομένων και ορισμένων εξεγερμένων. Αυτό, πέρα από την επιμονή του για ένα ενιαίο Ιράκ κρατάει την ελπίδα για μια σίγουρη κυβέρνηση εθνικής ενότητας στο Ιράκ».

Φαίνεται έτσι ότι σε περίπτωση που γίνει πρωθυπουργός του Ιράκ ο Τζααφάρι, όχι μόνο θα έχει πάει ένα βήμα μπροστά το πολιτικό πρόγραμμα του Μοκτάντα Αλ Σαντρ, αλλά -το σημαντικότερο- ολόκληρο το σχέδιο των Αμερικάνων για το Ιράκ τινάζεται στον αέρα. Το σχέδιο των κατακτητών προέβλεπε την τριχοτόμηση του Ιράκ μέσω της παραχώρησης του νότιου τμήματος στους Σιίτες, την περαιτέρω ενίσχυση της αυτονομίας των Κούρδων στον βορρά και την παραχώρηση του κεντρικού Ιράκ στους Σουνίτες. Η διαρκής υποδαύλιση των εθνικών και θρησκευτικών αντιθέσεων από τους Αμερικάνους μέχρι τώρα δημιουργούσε τους όρους για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Πλέον όμως το σχέδιο μετατροπής του Ιράκ σε Γιουγκοσλαβία της Μέσης Ανατολής αν δεν ανατρέπεται, καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο, στο βαθμό που το ανίερο μέτωπο Σιιτών – Κούρδων διασπάσθηκε από τη στιγμή που εντός των Σιιτών ηττήθηκαν οι φιλοκατοχικές δυνάμεις, και πήρε το πάνω χέρι ο εκπρόσωπος των πιο μαχητικών αντιαμερικανικών δυνάμεων, Μοκτάντα Αλ Σαντρ. Αντιμέτωπος με αυτή την απότομη μετατόπιση πολιτικού φορτίου ο πρόεδρος των Κούρδων του Ιράκ, Τζαλάλ Ταλαμπανί, που είχε βοηθήσει καθοριστικά τους Αμερικάνους όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπως ήταν αναμενόμενο, αντέδρασε βίαια μετά την ανακοίνωση για το χρίσμα των Σιιτών, προδικάζοντας έτσι την εχθρική στάση των Κούρδων από δω και στο εξής προς την κυβέρνηση της Βαγδάτης.

Τα πράγματα για τους Αμερικάνους είναι ακόμη χειρότερα, γιατί, καθώς ομολογούν ακόμη και δικά τους μέσα ενημέρωσης, η επιρροή του Ιράν στην καθημερινή ζωή των Ιρακινών πέραν της πολιτικής είναι πολυεπίπεδη και ουσιαστική. Έγραφε χαρακτηριστικά η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ την περασμένη Τρίτη: «Οι ιρανοί επιχειρηματίες συγκαταλέγονται στους μεγαλύτερους επενδυτές που δραστηριοποιούνται στην αποκατάσταση των διαλυμένων υποδομών του Ιράκ. Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις από το Ιράν παρέχουν βασικές υπηρεσίες υγείας, που καταστράφηκαν στο χάος που ακολούθησε την αμερικανική επέμβαση.

Η εκπαίδευση στα μέσα ενημέρωσης των Σιιτών του Ιράκ παρέχεται από ειδικούς που βρίσκονται πέρα από τα σύνορα». Κατόπιν αυτών, δεν προκαλεί έκπληξη η πρόσφατη υπόδειξη του διευθυντή εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζον Νεγκροπόντε (πρεσβευτή των ΗΠΑ επίσης στην Ονδούρα τη δεκαετία του 80 και αρχιτέκτονα της φρίκης των «ταγμάτων θανάτου»), ενώπιον της Γερουσίας ότι «η Τεχεράνη είναι υπεύθυνη τουλάχιστον για ένα μέρος της αυξανόμενης αποτελεσματικότητας των αντισυμμαχικών επιθέσεων». Στην πράξη λοιπόν αντί το κατεχόμενο Ιράκ να γίνει θηλιά στο λαιμό του Ιράν, όπως ήλπιζαν οι Αμερικάνοι, έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιό του, που απομακρύνει και δεν φέρνει πιο κοντά την κατοχή του!

Είναι εμφανές από τα παραπάνω ότι οι ΗΠΑ για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες, μετά δηλαδή τη νίκη της Χαμάς στην Παλαιστίνη, ηττώνται κατά μέτωπο στο πιο προνομιακό τους πεδίο, τις εκλογές, που ανέκαθεν θεωρούνταν «μη φιλική» διαδικασία για ριζοσπαστικές και επαναστατικές δυνάμεις. Στην Μέση Ανατολή δεν ίσχυσε αυτός ο κανόνας, και έτσι στο Ιράκ ο υποψήφιος των Αμερικάνων, ένας μεταμελημένος αριστερός και νυν Ταλιμπάν του αόρατου χεριού της ελεύθερης αγοράς, ονόματι Αντέλ Αμπντάλ Μαχντί, έμεινε… στα πολιτικά αζήτητα.

Γκρίνια στις ΗΠΑ

Οι απρόσμενες αυτές εξελίξεις στο Ιράκ και την Παλαιστίνη -που δείχνουν ότι ακόμη και η μεγαλύτερη στρατιωτική μηχανή που έχει ποτέ δημιουργηθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν είναι αήττητη- έχουν προκαλέσει συγκρούσεις στον πολιτικό κόσμο των ΗΠΑ. Η Κοντολίζα Ράιζ έγινε πολλές φορές στόχος των κριτικών.

Πέρα από τους Δημοκρατικούς (ένας μάλιστα εκ των οποίων μόλις πριν λίγες ημέρες τής υπενθύμισε τη δήλωση που είχε κάνει πριν από την επέμβαση στο Ιράκ για την «καπνισμένη κάννη του Ιράκ που δεν πρέπει να προλάβει να γίνει σύννεφο μανιταριού») γκρίνιες ξεσπούν και από τους Ρεπουμπλικάνους για την ανικανότητα της κυβέρνησης Μπους να προβλέψει και να αποτρέψει τις παραπάνω εξελίξεις. Παρ’ όλα αυτά θα ήταν άστοχο να διατυπωθεί η εικασία ότι οι ΗΠΑ πρόκειται να αναδιπλωθούν ή να αναθεωρήσουν τη γραμμή πλανητικής τρομοκρατίας που εφαρμόζουν μετά τα χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη.

Παρά τις απανωτές και απροσδόκητες πολιτικές ήττες που δέχονται, αψηφώντας την τεράστια πολιτική ζημιά που τους προκαλούν εξελίξεις όπως είναι η απεργία πείνας που ξεκίνησε ο Σαντάμ και τα επτά ακόμη στελέχη του καθεστώτος του που δικάζονται μαζί του, οι νεοσυντηρητικοί του Λευκού Οίκου φέρονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο επιλέγοντας μάλιστα ένα άλμα προς τα μπρος. Αυτό τουλάχιστον υποδηλώνει η πρωτοβουλία της Ράιζ να παράσχει επιπλέον χρηματοδοτήσεις (ύψους 75 εκατ. δολαρίων) σε πράκτορες της Ουάσινγκτον που δραστηριοποιούνται εντός του Ιράν, για να αποσταθεροποιήσουν το νόμιμα εκλεγμένο καθεστώς του Αχμαντινετζάντ, το δόγμα του «μακρύ πολέμου» που εξαγγέλθηκε πρόσφατα από το αμερικανικό Πεντάγωνο προδικάζοντας πολλαπλές επεμβάσεις και μακροχρόνιες συρράξεις, η εντεινόμενη βαρβαρότητα από τις αμερικανοβρετανικές δυνάμεις κατοχής, όπως αποκαλύπτεται από τα νέα οπτικά ντοκουμέντα που έκαναν τον γύρο του κόσμου την εβδομάδα που πέρασε, και άλλα πολλά.

Όσο δε και αν η αποτελεσματικότητα των παραπάνω μέσων είναι αβέβαιη, δεν ισχύει το ίδιο με τον ανθρώπινο πόνο που θα προκαλέσουν…


Σχολιάστε εδώ