Μυστήριο Καραμανλή
Η αγανάκτηση, η κατήφεια και ο εντονότατος προβληματισμός ήταν τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν όλες τις προηγούμενες ημέρες μεταξύ των καραμανλικών στελεχών. Και συνεχίζουν να κυριαρχούν. Θεωρείται δε δεδομένο ότι για πολύ καιρό ακόμα οι αντιδράσεις για το θέμα αυτό θα είναι στην πρώτη γραμμή, ανεξάρτητα με το αν θα πάρουν και οργανωμένη και δημόσια μορφή…
Το γεγονός ότι τις ημέρες που προηγήθηκαν καραμανλικοί υπουργοί εξάντλησαν κάθε περιθώριο και δυνατότητα προκειμένου να μεταπειστεί ο Καραμανλής και να μην τοποθετήσει τελικά την Ντόρα στο ΥΠΕΞ είναι ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί. Αλλά και το γεγονός ότι ουδέν πέτυχαν είναι και αυτό χαρακτηριστικό δεσμεύσεων που είχαν αναληφθεί, συμφωνιών παρασκηνίου που είχαν γίνει και πιέσεων που είχαν ασκηθεί και στις οποίες τελικά ο πρωθυπουργός υπέκυψε.
Ακόμα και εκτιμήσεις και κρίσεις ότι «ο Καραμανλής παραδόθηκε στο μητσοτακέικο» γίνονται από κομματικά – κυβερνητικά στελέχη ανήκοντα ακόμα και στο καραμανλικό στρατόπεδο. Ενώ δεν έχουν λείψει και τα πικρόχολα ή και οργισμένα σχόλια περί… «κυβέρνησης με δύο πρωθυπουργούς»!
Υπάρχουν βέβαια και κάποιες άλλες, διαφορετικές και αποκλίνουσες εκτιμήσεις. Σύμφωνα μ’ αυτές «αποκλείεται ο Καραμανλής να είναι πολιτικός αυτόχειρας», δεν έχει δείξει έως τώρα τέτοια στοιχεία, το αντίθετο μάλιστα. Κάτι άλλο θα έχει σχεδιάσει»…
Άρα;
Όμως εκτός απ’ τις αποκλίνουσες εκτιμήσεις, που αναδεικνύουν κυρίαρχο το μυστήριο γύρω απ’ τις κινήσεις και τους σχεδιασμούς Καραμανλή, υπάρχει έτσι κι αλλιώς η αβεβαιότητα αν ο σχεδιασμός της «επόμενης ημέρας» απ’ τον πρωθυπουργό μπορεί να υλοποιηθεί εν μέσω του κλίματος αναταραχής που προκλήθηκε.
Άλλωστε το κλίμα που επικρατούσε στην ΚΟ της ΝΔ αμέσως μετά τον ανασχηματισμό έδειχνε ανάγλυφα τα συναισθήματα των… δύο στρατοπέδων, αφενός του καραμανλικού και αφετέρου του μητσοτακικού. Κατήφεια και οργή στο ένα στρατόπεδο, κλίμα θριάμβου, ακόμα και… ρεβανσισμού στο άλλο. Οι μητσοτακικοί βουλευτές, συνήθεις… ύποπτοι, αλλά και κάποιοι νεόκοποι, που ξαναθυμήθηκαν τον Μητσοτάκη (!) πανηγύριζαν. Μάλιστα κάποιοι (Νικηφοράκης, Κιλτίδης) δεν κρατήθηκαν και πήγαν και στην ορκωμοσία της Ντόρας στο ΥΠΕΞ, για να συμμετάσχουν και στους εκεί πανηγυρισμούς της ακολουθίας της νέας υπουργού!
Δεν έλειψαν ακόμα και οι αντιπαραθέσεις. Όταν καραμανλικοί βουλευτές ισχυρίζονταν απευθυνόμενοι σε μητσοτακικούς ότι «είσαστε το 2% του κόμματος», έπαιρναν την απάντηση – υπενθύμιση ότι «είμαστε τουλάχιστον το 29%», αναφορά προφανώς στο ποσοστό Σουφλιά κατά την ψηφοφορία του ’96 για την εκλογή του νέου αρχηγού του κόμματος…
Γεγονός είναι ότι πρέπει να ήταν δεδομένες οι δεσμεύσεις, οι πιέσεις του αμερικάνικου παράγοντα στις οποίες προφανώς ο Καραμανλής υπέκυψε, καθώς και οι παρασκηνιακές συμφωνίες, για να πάει ο πρωθυπουργός κόντρα σε όλους τους δικούς του ανθρώπους, ακόμα και να αδειάσει έναν ευπατρίδη της πολιτικής και ακραιφνή καραμανλικό, τον παλαιότερο καραμανλικό, τον Π. Μολυβιάτη.
Εκτός αν, επαναλαμβάνουμε, ο Καραμανλής έχει σχεδιάσει αριστοτεχνικά τις εξελίξεις για λογαριασμό του και ως μετρ πολιτικής στρατηγικής κρύβει πολλά, τα οποία θα φανερωθούν σε βάθος χρόνου. Και τα κρύβει ακόμα και μέσω εικόνας «θυσίας» και ιστορικών παραγόντων της συντηρητικής παράταξης, ή εικόνας (πρόσκαιρης) πολιτικής ήττας.
Κάτι που απομένει να αποδειχτεί. Πρέπει πάντως να παραδεχτούμε, πως μέχρι τώρα έχει κάνει απρόβλεπτες κινήσεις ματ στην πολιτική σκακιέρα…
Το σενάριο του 2010…
Πέραν της προαναφερθείσης παράδοσης στο μητσοτακέικο, έγκυροι κύκλοι του κυβερνητικού στρατοπέδου, γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα, αναφέρονται και στην εξής συμφωνία θεωρώντας σε κάθε περίπτωση ως δεδομένο ότι ο τρόπος υπουργοποίησης της Ντόρας και το υπουργείο που της δόθηκε είναι στην ουσία δαχτυλίδι διαδοχής:
• Αν ο Καραμανλής κερδίσει και τις επόμενες εκλογές, τότε το 2010 θα μεταπηδήσει στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και θα αφήσει διάδοχο-πρωθυπουργό την Ντόρα Μπακογιάννη, καθώς δεν θα ενδιαφέρεται -και λόγω χαρακτήρα- για τρίτη πρωθυπουργική θητεία.
Άλλωστε, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, του πάει αυτή η θέση. Επιπλέον θα αποχωρήσει σε νέα ηλικία πριν προλάβει η αναπόφευκτη φθορά να τον κάνει σαν… τον Σημίτη της δεύτερης τετραετίας.
Έτσι κι αλλιώς στενοί συνεργάτες του Καραμανλή, ακόμα και σε ανύποπτο χρόνο, διατείνονταν πως ο πρωθυπουργός δεν είναι «εξουσιολάτρης» και θα αποχωρήσει πριν τον καταβάλει η φθορά…
Βέβαια, τα περί «δαχτυλιδιού διαδοχής» δεν σημαίνουν πως οι εξελίξεις έχουν ντε και καλά προδιαγραφεί και τα πράγματα θα κυλήσουν απρόσκοπτα και ειδυλλιακά.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις προερχόμενες επίσης απ’ το καραμανλικό στρατόπεδο, ο Καραμανλής κράτησε τελικά τον Γ. Βουλγαράκη στην κυβέρνηση προκειμένου να υπάρχει -και μάλιστα διευρυμένος- πόλος συσπείρωσης καραμανλικών στην κυβέρνηση. Και όχι μόνο αυτό. Γνωρίζοντας ότι το καραμανλικό στρατόπεδο αναζητεί πρόσωπο – σημείο αναφοράς απέναντι στους μητσοτακικούς και ότι ο Βουλγαράκης μπορεί εν δυνάμει να είναι ένα τέτοιο πρόσωπο, τον ενίσχυσε για ευνόητους λόγους.
Αλλά υπάρχει και ο παράγων Μεϊμαράκης. Ένας παράγοντας επίσης ισχυρός, που επίσης μπορεί να αποτελέσει πόλο συσπείρωσης. Και είναι πολύ λάθος, κυριολεκτικά εκτός πραγματικότητας, οι εκτιμήσεις και αναλύσεις ότι αποδυναμώθηκε με την είσοδό του στην κυβέρνηση. Και οι συνεργάτες του επισημαίνουν:
• Είναι και ο Βαγγέλης εδώ και θα «παίξει»…
Είχαμε αποκαλύψει τη συμφωνία
Υπενθυμίζουμε πως «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» ήδη από τις 29 Μαΐου είχε αποκαλύψει τη συμφωνία Καραμανλή-Ντόρας και μάλιστα σε όλες τις πτυχές της. Είχαμε τότε αποκαλύψει ότι:
• Η Ντόρα θα αναλάμβανε το ΥΠΕΞ και όχι κάποιο άλλο υπουργείο.
• Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα τοποθετείτο στέλεχος κοινής αποδοχής Καραμανλή-Ντόρας.
• Η υπουργοποίηση της Ντόρας αποκλειστικά στο ΥΠΕΞ θα γινόταν όχι με μια απλή ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης, αλλά θα ελάμβανε τη μορφή της δημόσιας πρόσκλησης με παράλληλο εκθειασμό του έργου της στον δήμο, ειδική αναφορά στη νέα υπουργό, και μετά από συνάντηση Καραμανλή-Ντόρας.
Όπως ακριβώς, δηλαδή, έγιναν τα πράγματα.
Επίσης, στο αμέσως επόμενο φύλλο -της 5ης Ιουνίου- αποκαλύψαμε διαλόγους που έγιναν στο σπίτι του Κ. Μητσοτάκη την ημέρα της γιορτής του, σχετικούς με το θέμα της υπουργοποίησης της Ντόρας. Και αποκαλύπταμε, μεταξύ άλλων, ότι όταν η Ντόρα ρωτήθηκε από βουλευτή αν πιστεύει ότι ο Καραμανλής θα τηρήσει τη συμφωνία που έχουν κάνει, απάντησε:
– Όσες συμφωνίες έχουμε κάνει τις έχει τηρήσει. Δεν πιστεύω ότι ο Καραμανλής θα είναι ανακόλουθος…
Γεγονός είναι ότι μετά την τελευταία συνάντηση που είχαν πριν τον ανασχηματισμό Καραμανλής και Ντόρα, η (τότε) δήμαρχος… έσταζε μέλι. Προφανώς είχε επιβεβαιωθεί η συμφωνία του 2002, οπότε ήταν ήσυχη…
Υπενθυμίζουμε ακόμα ότι είχαμε γράψει πως από τον Σεπτέμβρη ήδη συνεργάτες στενοί της Ντόρας επέμεναν ότι είναι σίγουρη η μετακίνησή της στο ΥΠΕΞ, όποτε γίνει ο ανασχηματισμός.
Από δω και πέρα έχει σημασία να δει κάποιος την παρουσία της νέας υπουργού Εξωτερικών στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου (αν και κάποιοι… κακεντρεχείς λένε «να δούμε πόσες… συνεδριάσεις θα γίνουν»), ή της Κυβερνητικής Επιτροπής, ή του ΚΥΣΕΑ, αφού σίγουρα θα θέλει να έχει επιβλητικές εμφανίσεις και εντυπωσιακές τοποθετήσεις.
Και, βέβαια, έχει εξαιρετική σημασία να δούμε τον χειρισμό κρίσιμων θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Γιατί μπορεί μεν να απολαύσαμε τη χωρίς προηγούμενο μεταχείρισή της από τη Μέρκελ, τη φωτογράφησή της με Καραμανλή-Μέρκελ και όλα τα συναφή, παράλληλα με τη φοβερή αβάντα από τα ΜΜΕ, αλλά θα κριθεί μόλις πάρει στα χέρια της τις καυτές πατάτες του Κυπριακού, των ελληνοτουρκικών, του Σκοπιανού.
Άλλωστε, οι Τούρκοι έχουν αποδείξει πως μετά τις… τιμές και τα εύσημα -μέχρι «θηλυκό Γιώργο» τη χαρακτήρισαν- ζητάνε τα… ανταλλάγματα. Δηλαδή οσφυοκαμψία, υποχωρήσεις, εν τέλει ενδοτισμούς…