Ιστορία Ελλαδιστάν στην Πυλαία

Νεαρός Αθηναίος και νεαρή Θεσσαλονικιά γνωρίστηκαν στο Λονδίνο, όπου πήγαν, να σπουδάσουν. Αγαπήθηκαν και αποφάσισαν να ζήσουν μαζί. Επέλεξαν την «ανθρωπινότερη» Θεσσαλονίκη, όπου η κοπελιά διαθέτει ένα σπιτάκι στα Κωνσταντινουπολίτικα του δήμου Πυλαίας, το οποίο παρέμενε άδειο. Ταλαντούχοι γραφίστες αμφότεροι, εγκαταστάθηκαν με ενθουσιασμό στο ισόγειο διαμερισματάκι και ξεχύθηκαν στην αγορά για να βρουν δουλειές, να βγάζουν τον επιούσιο. Παράλληλα, μέσω του διαδικτύου παρέχουν υπηρεσίες σε πελάτες τους στο Λονδίνο (σχέδια- μακέτες κ.λπ.) και ετοιμάζονται να αναμειχθούν δυναμικά με το ηλεκτρονικό εμπόριο και τον σχεδιασμό εφηβικών ενδυμάτων.

Το μόνο που δεν τους άρεσε ήταν η ύπαρξη ενός κάδου απορριμμάτων ακριβώς έξω από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς τους. Δεν αντέδρασαν ως Έλληνες, να τον μεταφέρουν δηλαδή στο παράθυρο κάποιου γείτονα, αλλά απευθύνθηκαν στον δήμο. Από τον δήμαρχο στον «δημαρχεύοντα» γενικό και από εκεί στον αντιδήμαρχο ανέφεραν το πρόβλημά τους και ζήτησαν να απαλλαγούν από τη δυσωδία του κάδου.

Λίγες ημέρες μετά ο αντιδήμαρχος πράγματι πήγε στο σημείο μαζί με υπαλλήλους της υπηρεσίας του και, αφού έκριναν το δίκαιο του αιτήματος, αποφάσισαν να μεταφέρουν τον κάδο τριάντα μέτρα μακρύτερα, σε σημείο που δεν ενοχλείται κανείς (μπροστά σε κενά οικόπεδα). Έκπληκτο το ζευγάρι είδε το άλλο πρωί πάλι τον κάδο στο παράθυρό του. Δεν τον πήγαν πίσω, αλλά κόλλησαν ένα σημείωμα, όπου ανέφεραν πως δεν τον μετακίνησαν οι ίδιοι αλλά ο δήμος, στον οποίο απευθύνθηκαν. Έγραψαν μάλιστα και τα στοιχεία τους για συνεννόηση.

Την άλλη μέρα δεν υπήρχε το σημείωμα, ενώ δύο γείτονες -Ελληνάρες προφανώς- τους συνέστησαν να το ξεχάσουν γιατί, όπως τους είπαν, δεν μπορούν να περπατούν τριάντα μέτρα για να πετάνε τα σκουπίδια τους. Τα νεαρά παιδιά τόλμησαν να ψελλίσουν πως δεν έκαναν τίποτα μόνοι τους αλλά πήγαν στον δήμο, για να εισπράξουν την απάντηση ότι «ο δήμαρχος είναι κολλητός» και να μην τολμήσουν να ξαναπάνε, γιατί θα τους πλακώσουν στο ξύλο. Ξαναπήγαν. Ο δήμαρχος και ο «δημαρχεύων» γενικός τούς αγνόησαν εντελώς. Οι άνθρωποι έχουν προφανώς να ασχοληθούν με σημαντικότερα θέματα, για το πώς θα δώσουν ειδικό πολεοδομικό στον Λάτση και πώς θα διευκολύνουν -και έναντι ποιων ανταλλαγμάτων- τους «μεγάλους» που επιθυμούν να εκμεταλλευτούν τις αχανείς εκτάσεις του δήμου (ο μεγαλύτερος σε έκταση δήμος της περιοχής).

Πήγαν και στον αντιδήμαρχο που είχε δώσει την πρώτη λύση, ο οποίος τους εξήγησε με νόημα πως «δεν μπορεί να κάνει τίποτα». Τα ‘χασαν οι νεαροί. Δεν ξέρω σε ποιους άλλους απευθύνθηκαν μέχρι να φτάσουν και στην αφεντιά μου. Έκρινα ότι είχαν απόλυτο δίκιο και αποφάσισα να απευθυνθώ και εγώ στον δήμο για να διακριβώσω το πραγματικό της ιστορίας τους. Ο δήμαρχος και ο «δημαρχεύων» γενικός υποσχέθηκαν να μου απαντήσουν.

Πέρασαν τέσσερις εβδομάδες και ακόμα… κωφεύουν. Φαίνεται πως θα επισκέφθηκε τον δήμο τους και νέος μεγαλοεπενδυτής που επιθυμεί να ανοίξει μεγάλο εμπορικό κέντρο στην περιοχή τους.


Σχολιάστε εδώ